Η ιστορία κάθε δάσους που ήταν ιερό για την κοινότητα και την επιβίωσή της, αναδεικνύεται μέσα από έρευνα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, η οποία στρέφεται στη μελέτη έξι δασών της περιοχής.
Τα ιερά δάση του Ζαγορίου και της Κόνιτσας είναι τόποι που συνδέονται με απαγορεύσεις κοπής και κυρίως με τον φόβο ότι η κοπή των δέντρων τους μπορεί να επιφέρει τιμωρίες υπερφυσικού χαρακτήρα στους παραβάτες. Σήμερα, τέτοιες περιοχές κατατάσσονται στους Ιερούς Φυσικούς Τόπους του πλανήτη (Sacred Natural Sites), που ορίζονται ως τόποι με ιδιαίτερη πνευματική σημασία για παρακείμενες κοινότητες, αλλά και ως τόποι ιδιαίτερης βιοπολιτισμικής αξίας, σημαντικοί παγκοσμίως, τόσο για την πολιτισμική πολυμορφία όσο και τη βιοποικιλότητα, ιδιαίτερα λόγω των φυσικών οργανισμών που σχετίζονται με αιωνόβια δέντρα ή δάση.
Στη διδακτορική διατριβή του Βαλεντίνο Μαρίνι Γκοβίλι (Τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών) που αποτελεί μέρος της έρευνας που υλοποιεί διεθνής διεπιστημονική ομάδα, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για τα ιερά δάση της Ηπείρου, μελετήθηκαν έξι ιερά δάση στο Ζαγόρι (Βίτσα, Καπέσοβο, Γρεβενίτι και Βωβούσα) και στην Κόνιτσα (Μάζι και Παλιοσέλι).
Διαβάστε περισσότερα στο Cnn.gr
