Βαθμολόγησε το άρθρο
Mία γυναίκα μόνη σε ένα μεγάλο, απομονωμένο σπίτι, μία βόλτα στο δάσος και ένας ξένος που την παρακολουθεί μέσα από τα χαμόδεντρα. Όλα αυτά θυμίζουν κλασικό θρίλερ. Αλλά το Men δεν είναι ένα συμβατικό θρίλερ, ακόμα κι αν επιστρατεύει τα πιο σαγηνευτικά συστατικά του είδους για να διαπεράσει την επιφάνεια και να καθηλώσει τον θεατή. Στον πυρήνα της είναι μια ιστορία για μία σημαντική κρίση της εποχής μας που αφορά την αρρενωπότητα και τις εκφάνσεις της, την υποδόρια ή εξωτερικευμένη επιθετικότητα, τη μετάνοια, τις απαρχαιωμένες απόψεις και τις προσδοκίες μιας ολόκληρης κουλτούρας. Είναι μια ταινία που ενδιαφέρεται για τους δομικούς μύθους που δίνουν ζωή στην κουλτούρα μας.
Για τον Garland, βέβαια, ο κόσμος της τοξικής αρρενωπότητας δεν του είναι άγνωστος, και το Men δεν προσπαθεί καν να κρύψει την “ταυτοτητά” του. Βλέπεται, ξεδιπλώνεται φαρδιά-πλατιά στον τίτλο της ταινίας. Απο την άλλη, βέβαια, το Men μπορεί να μην “λέει” κάτι που ο θεατής δεν γνωρίζει ήδη για τις γυναίκες που κακοποιούνται, αλλά ο Garland έχει δημιουργήσει μέσω της φιλμογραφίας του μια ξεκάθαρη κατανόηση του θέματος, την αλληλεπίδραση δηλαδή ανάμεσα στα δύο φύλα, και για το τι μπορεί να κάνει ένας άντρας, μέσα σε μία οποιαδήποτε σχέση.
Όπως αναφέραμε και στην εισαγωγή, το να κατατάξουμε την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του σεναριογράφου-σκηνοθέτη Alex Garland, ως ταινία τρόμου θα είναι μόνο εν μέρει σωστό, γιατί είναι πολύ περισσότερα από αυτό. Oι θεατές, βέβαια, θα έχουν πολύ πιθανόν διαφορετικές απόψεις για το ποιο είναι ακριβώς το “περισσότερο”, …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
