Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 0 Average: 0/5]
H τανία βασίζεται στην ιστορία του βετεράνου από τον πόλεμο του Vietnam, William H. Pitsenbarger, που ήταν ιατρός της πολεμικής αεροπορίας και έσωσε πάνω από 60 άτομα. Κατά την διάρκεια μιας αποστολής στις 11 Απριλίου 1966 του προσφέρθηκε να φύγει με ελικόπτερο από ένα σημείο που ήταν γεμάτο φωτιές, ωστόσο έμεινε για να σώσει τους στρατιώτες του. 32 χρόνια αργότερα ο υπάλληλος του Πενταγώνου Scott Huffman μαθαίνει ότι τελικά τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Όπως συμβαίνει συνεχώς στο συγκεκριμένο είδος και μακριά από προεκτάσεις, σε μια τέτοια ταινία χρειάζεται ξεκάθαρη ματιά και κυρίως πρέπει να δεις το The Last Full Measure μακριά από προκατάληψη και όχι κάτι παραπάνω.
Ως τέτοιο και μόνο καθαρά το Last Full Measure καταφέρνει τον στόχο του που δεν είναι άλλος από το να προσφέρει στον θεατή ένα δίωρο γεμάτο δυνατές ερμηνείες, καλοφτιαγμένες σκηνές δράσης σε flashback, δυστυχώς όμως όχι και τόσο μεγάλο βάθος όσο θα περιμέναμε.
Σε μεγάλο βαθμό η συγκεκριμένη ταινία τα καταφέρνει αρκετά καλά, αν και όπως είναι λογικό δεν τις λείπουν οι αδυναμίες, οι οποίες ωστόσο δεν καταφέρνουν να λειτουργήσουν ανασταλτικά. Τουλάχιστον, όχι σε βαθμό που να τις χαλάσουν εντελώς την εικόνα.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή τα πράγματα. Το Last Full Measure ξεκινάει περιγράφωντας την καθημερινότητα και τα τραύματα του παρελθόντος. Το ωραίο μάλιστα είναι ότι την περιγράφει με άφθονο ρεαλισμό, δίχως να αποφεύγει βέβαια και μερικές υπερβολές ωστόσο το όλο εγχείρημα σε κερδίζει στο μεγαλύτερο διάστημα του.
Η ταινία έχει και θετικό και αρνητικό αντίκτυπο σε αυτό που θέλει να κάνει, μιας και το ότι θέλει να μοιράσει τον χρόνο σε διάφορους χαρακτήρες και μας δίνει ωραίες ερμηνείες, αλλά και στερεί από μερικούς την εμβάθυνση τους.
H ταινία βγάζει δυναμισμό, ένταση όταν είναι πολεμική ταινία, έχει καταπληκτική φωτογραφία, προσεγμένη σκηνοθεσία και σκηνικά, ενώ στο κομμάτι που εξερευνώνται τα γεγονότα σε μια σύγχρονη εποχή, κεντρίζει το ενδιαφέρον αλλά παράλληλα νιώθεις πως κάτι λείπει για να απογειωθεί.
Το σεναριακό περιεχόμενο της ενώ σε αρκετά σημεία είναι ωραία δομημένο, ενώ αναλύει τους χαρακτήρες της παραλείπει κάποια πράγματα που έχουν να κάνουν με το σύνολο της ταινίας σαν θεματολογία. Περισσότερα δεν μπορώ να αναφέρω, για να μην κάνω κάποιο spoiler, ωστόσο πιστεύω ότι θα μπορούσε να ασχοληθεί και λίγο παραπάνω με μερικά κομμάτια που είχαν περισσότερο “ψαχνό”.
Στο υποκριτικό κομμάτι, ο μπροστάρης Sebastian Stan λειτουργεί είναι πολύ καλός στον πρωταγωνιστικό ρόλο, με τους υπόλοιπους χαρακτήρες να έχουν τις στιγμές τους, αλλά παράλληλα αντιμετωπίζονται μια υπερβολή και επιπολαιότητα που θα μπορούσαν σίγουρα να λείπουν.
Σε γενικές γραμμές πάντως, το Last Full Measure σίγουρα δεν ανήκει στις αξιομνημόνευτες ταινίες του είδους (ειδικότερα αν την συγκρίνουν με αριστουργήματα του παρελθόντος), ωστόσο δεν είναι και ταινία που την ξεχνάς.
Οπότε μιλώντας μεμονωμένα, μπορούμε να πούμε ότι είναι μια δυναμική ταινία η οποία προσφέρει κομμάτια που περιμένεις, από την άλλη όμως δεν καταφέρνει να πάει το είδος ένα βήμα παραπέρα, αλλά παραμένει μια αξιόλογη επιλογή.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
0
Λεπτά
The Last Full Measure Trailer