Ο φονιάς ξεμπλόκαρε

Όπως έγραψα και στο κείμενο μου πριν από το παιχνίδι, μπορούσε να δημιουργεί πρόβλημα, όσο το αποτέλεσμα του έδινε νόημα στο να παίζει πίσω από την μπάλα. Οι ερυθρόλευκοι έχουν αντιμετωπίσει πολλούς τέτοιους αντιπάλους στο ελληνικό πρωτάθλημα και είναι εκπαιδευμένοι στο να τους κερδίζουν. Ομάδες που δεν έχουν ικανότητα πολλές φορές και διάθεση να επιτεθούν και προσπαθούν να μείνουν στο παιχνίδι κρατώντας το 0-0, χτίζοντας ένα οχυρό.

Αυτή την εποχή όμως, είναι φανερό πως η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς δεν είναι στα καλύτερα της. Δεν έχει την ένταση, την ενέργεια που χρειάζεται, οι παίκτες δεν έχουν δυνάμεις για να πιέσουν ψηλά και να οδηγήσουν σε λάθη τον αντίπαλο και η αποχώρηση των Τσιμίκα, Ομάρ, στοιχίζει σημαντικά στην ανάπτυξη της ομάδας. Οι Χολέμπας, Ραφίνια δεν βοήθησαν, δεν είχαν καλές επιλογές και δεν έδιναν στην ομάδα την ενέργεια και το πλάτος που είχαν συνηθίσει να παίρνουν από τα μπακ.

Ειδικά η εικόνα του Χολέμπας δημιουργεί προβληματισμό, δεν έδωσε τίποτα επιθετικά την ομάδα, κάτι που οδήγησε τον Ολυμπιακό, να επιτίθεται διαρκώς από τη δεξιά πλευρά.

ΔΕΝ ΤΟΥ ΒΓΗΚΕ Ο ΧΑΣΑΝ

Ο Μαρτίνς πήρε την απόφαση να ξεκινήσει τον Χασάν. Στο γήπεδο η χρησιμοποίηση του Αιγυπτίου δεν του βγήκε, δεν αποκλείεται όμως να ξεμπλόκαρε τον Ελ Αραμπί, που είχε χάσει το φονικό του ένστικτο, το τελευταίο διάστημα. Είναι δεδομένο πως η κλάση του Χασάν και οι δυνατότητες του, δεν τον βοηθούν για να ξεκινά από το πρώτο λεπτό, σε κανένα είδος παιχνιδιού. Είναι ο ιδανικός φορ, να τον έχεις στον πάγκο και όταν έχεις κερδίσει μέτρα και θες να ασκήσεις πίεση στον αντίπαλο, να τον περάσεις σε συνθήκες που γνωρίζεις πως θα του επιτρέπουν να βρίσκεται στην αντίπαλη περιοχή.

Ο Ολυμπιακός έπρεπε να ανοίξει ένα ταμπούρι, δεν είχε βοήθεια από τα ακραία μπακ και για να γίνει απειλητικός και να για βάλει την μπάλα στην περιοχή της Ομόνοιας χρειαζόταν τη συμμετοχή από τον επιθετικό του. Συμμετοχή που δεν υπήρχε. Οι ερυθρόλευκοι σπατάλησαν όλο το πρώτο ημίχρονο σε ένα αργό βαρετό ποδόσφαιρο, δεν είχαν ιδέες, δεν είχαν κίνηση και η ταυτόχρονη συμμετοχή των Φορτούνη – Βαλμπουενά δεν βοήθησε, όπως δεν επέτρεψε στον Φορτούνη να βρει ρυθμό, η γρήγορη απόφαση του Πορτογάλου προπονητή, να τον περάσει στα αριστερά. 

Το πρώτο ημίχρονο τελείωσε με τον Ολυμπιακό, να δημιουργεί δύο ψευτοευκαιρίες και ο ρυθμός του αγώνα, να κοιμίζει τον κόσμο που το παρακολουθούσε.

Η ΓΥΜΝΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Στην πράξη βλέπαμε ένα παιχνίδι στο τέμπο που το ήθελε ακριβώς ο Νορβηγός προπονητής της Ομόνοιας, στην μοναδική ένταση ρυθμού που μπορούσαν να παρακολουθήσουν οι παίκτες του. Το γεγονός όμως πως φάνταζε απίθανο να απειλήσουν, έδωσε την νίκη στον Ολυμπιακό. Σε κανένα σημείο του αγώνα οι ερυθρόλευκοι δεν ήταν αυτοί που έπρεπε, κέρδισαν όμως κάποια μέτρα και το δικαίωμα να βάλουν την  μπάλα στην περιοχή, με την είσοδο του Ελ Αραμπί.

Μία έξυπνη ενέργεια του Ραντζέλοβιτς, έδωσε το προβάδισμα που χρειαζόταν ο Ολυμπιακός, για να φανεί η γύμνια του αντιπάλου του. Ο μοναδικός κίνδυνος, ήταν να πάει μακριά η σειρά με αποτέλεσμα το  0-0, γεγονός που θα επέτρεπε στον Μπεργκ, να έχει κάτι να κερδίσει παίζοντας μαζική άμυνα στην Κύπρο. Ο Ραντζέλοβιτς έδειξε την ευφυΐα του, έκανε μία ενέργεια μυαλού, διάβασε στον αντίπαλο την αδυναμία του να προστατέψει την μπάλα, του κλείδωσε το χέρι, ο διαιτητής δεν ασχολήθηκε με την συγκεκριμένη πράξη και τιμώρησε το χαμηλό επίπεδο του αμυντικού της Ομόνοιας, που τον οδήγησε να αγκαλιάσει την μπάλα μέσα στην περιοχή.

Από την στιγμή που η μπάλα μπήκε στα δίχτυα, η σειρά είχε τελειώσει. Η Ομόνοια δεν μπορούσε σε καμία άλλη μορφή αγώνα να είναι ανταγωνιστική, από το να έχει ένα σκορ να προστατέψει και να παίζει άμυνα στο μισό γήπεδο. Σε ένα παιχνίδι που δεν έκανε πολλά πράγματα σωστά ο Ολυμπιακός πήρε πολλά κέρδη.

Ο ΜΑΡΤΙΝΣ ΠΕΤΥΧΕ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥ

Σχεδόν εξασφάλισε την συμμετοχή στους ομίλους και τα χρήματα του Champions League και στην τελευταία φάση του αγώνα του ξεμπλόκαρε ο φονιάς. Το έγραψα και παραπάνω, η επιλογή του Μαρτίνς να χρησιμοποιήσει τον Χασάν στην βασική ενδεκάδα, ποδοσφαιρικά δεν του βγήκε. Είναι και αστείο να κάνουμε αυτήν την συζήτηση, σε όποια κατάσταση και να είναι ο Ελ Αραμπί μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα πράγματα από τον Χασάν. Όμως πιθανότατα να πέτυχε τον στόχο του Πορτογάλου προπονητή.

Ο Μαροκινός ερχόμενος από τον πάγκο μπήκε σαν πολεμιστής, με το μαχαίρι στα δόντια να αποδείξει πως δεν γίνεται ούτε για πλάκα να κάθεται σε σημαντικό παιχνίδι στον πάγκο, μπήκε να αποδείξει σε ποιoν ανήκει η θέση του σέντερ φορ σε αυτήν την ομάδα. Κυνήγησε το γκολ, επέτρεψε στους παίκτες του να φέρουν την μπάλα μέσα στην περιοχή, κάτι που δεν συνέβαινε πριν την είσοδο του και πάνω που υπήρξαν σκέψεις πως αυτήν την περίοδο η μπάλα δεν τον θέλει, την ανάγκασε να τον υπακούσει ξανά. Έβαλε ένα γκολ – απόδειξη πως σκότωσε μια και καλή την γκίνια που είχε στα τελευταία παιχνίδια. Και όταν η γκίνια σπάει, γίνεται με εμφατικό τρόπο, όπως συνέβη στο 92ο λεπτό με την γκολάρα που πέτυχε.

Ο Μαρτίνς δήλωσε και μετά από το παιχνίδι με τον Αστέρα πως η ομάδα του στο πρώτο ημίχρονο ήταν πίσω από πλευρά φυσικής κατάστασης. Είναι ξεκάθαρο πως και στο παιχνίδι με την Ομόνοια υπήρχε θέμα και στην ποσότητα και στην ένταση των τρεξιμάτων κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Μην ξεχνάμε πως οι ερυθρόλευκοι προέρχονται από μία πρωτόγνωρη πραγματικότητα, από μία σεζόν 15 μηνών.

Είναι φυσικό η ομάδα και το τεχνικό επιτελείο να χρειάζονται χρόνο. Σε αυτά τα παιχνίδια, το σημαντικό είναι να πετυχαίνεις τον στόχο σου, κάτι που συνέβη, μένει ακόμα ένα παιχνίδι, αλλά η ποιότητα του αντιπάλου, είναι πραγματικά χαμηλή και δεν αφήνει περιθώρια ανατροπής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Ολυμπιακός – Ομόνοια 2-0: Κουνάει σεντόνι με Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί

Ολυμπιακός – Ομόνοια 2-0: Τα highlights της ερυθρόλευκης νίκης

Βαθμολογία UEFA: Βαθμοί ελπίδας από Ολυμπιακό

Oλυμπιακός: Πάνω από 32 εκατ. ευρώ αν προκριθεί στους ομίλους Champions League

Photo Credits: Eurokinissi