Δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να αποκαλύψουμε τα αισθήματα μας. Πόσω μάλλον, όταν είναι ερωτικά. Ο φόβος της απόρριψης, για τους περισσότερους, είναι πιο ισχυρός από την ελπίδα μίας αίσιας έκβασης και ακριβώς αυτός είναι που πυροδοτεί λάθος συμπεριφορές. Συχνά αλυσιδωτές. Και φυσικά, με το πρόσωπο για το οποίο ενδιαφέρεται κάποιος να απομακρύνεται, έχοντας πάρει το απολύτως λάθος μήνυμα. Ενώ αυτό που νιώθει κανείς είναι σωστό, τι μπορεί να πάει στραβά;
Σύμφωνα με τα όσα υπαγορεύει η σύγχρονη ψυχολογία και τα όσα εξηγούν σύμβουλοι σχέσεων, οι περισσότεροι ερωτευμένοι, λόγω της ενδιάμεσης κατάστασης στην οποία ζουν – να το καταλάβει ο ενδιαφερόμενος, αλλά και πάλι όχι ακριβώς, για να μην έρθουν σε δύσκολη θέση σε περίπτωση αρνητικής απάντησης- προχωρούν σε μια σειρά από λάθος βήματα, μεταξύ των οποίων τα παρακάτω:
Αργούν χαρακτηριστικά
Μέχρι να αποφασίσουν να κινηθούν ξεκάθαρα και με ειλικρίνεια προς το πρόσωπο που τους ενδιαφέρει έχουν περάσει μήνες. Μπορεί και χρόνια. Και φυσικά, οι απογοητεύσεις διαδέχονται η μία την άλλη, γιατί οι άνθρωποι δεν διαθέτουν μαντικές ικανότητες και προχωρούν τη ζωή τους, αγνοώντας βασικές πληροφορίες, που όμως, στις οποίες ποτέ δεν είχαν πρόσβαση… Η αναβλητικότητα σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι μάλλον εχθρός, παρά σύμμαχος της αξιοπρέπειας. Σύμφωνα, μάλιστα και με τον Νορβηγό καθηγητή ψυχολογίας Mons Bendixen, οι άνθρωποι έτσι κι αλλιώς δεν είμαστε σπουδαίοι στο να καταλαβαίνουμε πότε μας θέλουν, οπότε ας μην κάνουμε τα πράγματα πιο δύσκολα, απ’ ό,τι ήδη είναι.
Αστειεύονται (μονίμως)
Ναι, το χιούμορ είναι ένα όμορφο εύρημα για να σπάσει ο πάγος και για να ξεπεράσει κανείς την αμηχανία του, ωστόσο, καλό είναι να μη χρησιμοποιείται επανειλημμένα. Το πιο δύσκολο πράγμα στη συνέχεια είναι να καταλάβει κανείς ότι δεν αστειεύεστε. Και αυτό είναι το καλό σενάριο. Το κακό σενάριο είναι μην σας παίρνουν στα σοβαρά. Γενικώς.
Δείχνουν το ακριβώς αντίθετο
Στην καλύτερη περίπτωση προσποιούνται τους αδιάφορους, στη χειρότερη μιλούν απαξιωτικά για τον άνθρωπο που τους ενδιαφέρει και στον ίδιο συμπεριφέρονται με ψυχρότητα, σχεδόν με ενόχληση. Φυσικά, δεν διαθέτουν όλοι οι παραλήπτες αποκωδικοποιητή περίεργων συμπεριφορών και η παρεξήγηση θεωρείται δεδομένη. Τις περισσότερες φορές δε και μη αναστρέψιμη. Πρακτικά, δηλαδή, ουδεμία σχέση με το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Περιμένουν την κατάλληλη στιγμή
Που μπορεί να έρθει, μπορεί, όμως, και να μην έρθει ποτέ: όπως επισημαίνουν σύμβουλοι σχέσεων οι κατάλληλες συνθήκες δεν είναι σχεδόν ποτέ θέμα συγκυρίας. Τις δημιουργούμε εμείς, είτε υπάρχει πρόσφορο έδαφος είτε όχι. Και φυσικά το πρόσφορο έδαφος έχει πολλά να προσφέρει, αλλά και πάλι, τι θα ήταν η ζωή χωρίς το στοιχείο του αιφνιδιασμού;
Εμπιστεύονται υπερβολικά το texting…
και τα social media.
Το να γράφει κανείς είναι ένας ασφαλής τρόπος για τη σιγουριά των όσων εκφράζει, αλλά συνηθίζει σε μια ασφάλεια, που μπορεί να αποδειχθεί απολύτως λανθασμένη, όταν κληθεί να εκφράσει τα ίδια πράγματα από κοντά. Λιγότερο texting συνιστούν οι ειδικοί και περισσότερη άμεση, ζωντανή επαφή.
Επιλέγουν τον ρόλο του φίλου/ συμβούλου
Το να προσεγγίσουμε έναν άνθρωπο φιλικά είναι πιο εύκολο και επίσης πιο ασφαλές από το να εκτεθούμε διαφορετικά. Και ως μέθοδος δεν είναι πάντα αποτυχημένη. Ωστόσο, αν εξ αρχής περάσει το μήνυμα ότι «είστε φίλοι», το επόμενο βήμα γίνεται πολύ πιο δύσκολο από το αν είχατε αφήσει κατά μέρους τις πολύ φιλικές εκδηλώσεις. Ακόμη χειρότερα, αν ο τρόπος προσέγγισης είναι αυτός του… συμβούλου. Αν δώσετε την εντύπωση του εχέμυθου, με τη σωστή συμβουλή για όλα τα προβλήματα του ανθρώπου για τον οποίο ενδιαφέρεστε, ετοιμαστείτε να ακούσετε και τις αισθηματικής φύσεως δυσκολίες του (και φυσικά να πληγωθείτε).
Σύμφωνα με τον Antonio Borello, ψυχολόγο, σύμβουλο σχέσεων και συγγραφέα επιτυχημένων βιβλίων γύρω από την τέχνη του φλερτ και της ανθρώπινης επαφής, πάντα ο πιο σύντομος δρόμος θα είναι η ευθεία. Ο ίδιος διαχωρίζει τους λόγους για τους οποίους φλερτάρουν οι άνθρωποι (για να παίξουν, για να φτάσουν στο σεξ, για να κάνουν σχέση), ωστόσο στα ζητήματα, όπου όντως υπάρχει ειλικρινές ενδιαφέρον προτείνει την ευθύτητα. Όπως, μάλιστα, συνηθίζει να αναφέρει στα άρθρα του, ακόμη και η απόρριψη είναι μια μορφή προόδου. Τουλάχιστον ξέρουμε –με σιγουριά- τι να μην περιμένουμε πια…
Με στοιχεία από New York Magazine, PsycologyToday.com
