Συνέντευξη εφ όλης της ύλης έδωσε ο ηθοποιός Μάκης Δελαπόρτας στην εφημερίδα “Espresso”.
Ερωτηθείς για το “Ρετιρέ” του Δαλιανίδη και σχετικά με το αν υπήρχαν ομοιότητες ανάμεσα στον “Άλκη” που υποδυόταν και τον πραγματικό του εαυτό, ανέφερε:
“Ο Άλκης ήταν ένα παιδί που ονειρευόταν να γίνει καλλιτέχνης και να φτάσει ψηλά. Ο Γιάννης Δαλιανίδης έβαζε στοιχεία της προσωπικότητας κάθε ηθοποιού στους ρόλους και γι’ αυτό και ήταν όλοι πετυχημένοι. Το «Ρετιρέ» σταμάτησε απότομα, αν και είχε επιτυχία, και ο Άλκης δεν μπόρεσε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει φινάλε στο «Ρετιρέ». Προβλήθηκε με επιτυχία για δύο σεζόν και θα πήγαινε και για τρίτη, αλλά κάποιες κυρίες ζήτησαν παραπάνω χρήματα και ο Δαλιανίδης το διέκοψε και έκανε τους «Μικρομεσαίους»”.
Στη συνέχεια προχώρησε στις αποκαλύψεις:
“Ο Γιάννης Δαλιανίδης θα με έκανε ζευγάρι με την Τζόυς Ευείδη και μαζί θα φτιάχναμε ένα συγκρότημα. Άρα ο Μάκης έζησε το όνειρο, ενώ ο Άλκης δεν πρόλαβε. Στον Γιάννη Δαλιανίδη χρωστάω τη μεγάλη αναγνωρισιμότητά μου, μόνο που εγώ το… εξέλιξα αυτό. Σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους μου, που δεν το… εξέλιξαν”.
Σχετικά με το γιατί παράτησε την υποκριτική και ασχολήθηκε με τη συγγραφή, απάντησε:
“Επειδή είχα ένα μειονέκτημα με την εμφάνισή μου, είχα πάντα baby face. Και αυτό στην προσωπική ζωή μπορεί να είναι πολύ κολακευτικό, στη δουλειά όμως σε περιορίζει στους ρόλους. Ετσι συνειδητοποίησα από πολύ μικρός ότι πέρα από αγαπημένη φωτογραφία των κοριτσιών δεν ήμουν ούτε ο Βέγγος ούτε ο Κούρκουλος. Δεν είχα τα χαρακτηριστικά εκείνα που σε χρίζουν πρωταγωνιστή. Και τότε μου είπε η Αλίκη τη χρυσή κουβέντα: «Επειδή είσαι ένα παιδί που έχεις ένα αστέρι πάνω από το κεφάλι σου, πρέπει να το εκμεταλλευθείς και να γίνεις πρώτος σε κάποιον τομέα». Και τελικά κατάφερα προφανώς να ξεχωρίσω είτε με τις βιογραφίες είτε με τις παραστάσεις μου, που έχουν να κάνουν με την ένδοξη ιστορία του παρελθόντος σε σχέση με τη μουσική και το θέατρο. Είμαι ο πρώτος που ξεκίνησα να κάνω αφιερωματικές παραστάσεις. Ακολούθησαν κι άλλοι, αλλά εγώ συνεχίζω ακάθεκτος και βλέπεις ότι η επιτυχία είναι δεδομένη και με χαροποιεί ιδιαίτερα”.
Για το πώς βιώνει την οικονομική κρίση, είπε:
“Όπως όλοι, αλλά επειδή είμαι ολιγαρκής και δεν με ενδιαφέρει η μεγάλη ζωή, έχω μαζευτεί! Αυτό που μπορώ να πω ύστερα από 35 χρόνια δουλειάς είναι ότι δεν έχω εξασφαλίσει το μέλλον μου και το γεγονός μου δημιουργεί μια ανασφάλεια. Στο εξωτερικό θα είχαν εξασφαλιστεί και τα δισέγγονά μου, αν έκανα τις βιογραφίες των μεγάλων σταρ του Χόλιγουντ”.
Για το πώς ξεκίνησε το θέατρο δίπλα στην Αλίκη Βουγιουκλάκη, ανέφερε: “…εκείνη την εποχή η αδερφή μου με πήγε να δούμε μια παράσταση της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Ηταν… ιεροτελεστικό να περιμένεις αυτόγραφο από τη Βουγιουκλάκη! Στην ουρά που περίμενα, λοιπόν, με τα πιτσιρίκια, γυρίζει, με κοιτάει και μου λέει: «Τι όμορφο που είσαι εσύ μικρέ, κάτσε στην άκρη, θέλω να σε δω». Αυτό ήταν! Με πήρε κοντά της στο επόμενο έργο. Επειδή ήμουν ένα ξανθό αγόρι, έκανα έναν Γερμανό πιτσιρικά στο «Καμπαρέ»”.
Αυτό που του λείπει περισσότερο από την εθνική μας σταρ, όπως χαρακτηριστικά λέει, είναι «η μυρωδιά της». «Και γι’ αυτό όταν έφυγε, την επόμενη μέρα, πήγα και αγόρασα την κολόνια της και την έχω ακόμα. Η Αλίκη λουζόταν με τη Miss Dior».
Τέλος, αποκάλυψε πως το επόμενο βιβλίο του θα είναι για τη ζωή της Μαίρης Χρονοπούλου. Επίσης, τη φετινή σεζόν ο Μάκης Δελαπόρτας ανεβάζει μία από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες της σεζόν, την παράσταση «Το πρώτο μας πάρτι», στο θέατρο Βέμπο.
