Ο Μαρσελίν και η Φρανσίν Ντουμολίν χάθηκαν στις 15 Αυγούστου του 1942 στις Ελβετικές Αλπεις. Γονείς επτά παιδιών είχαν πάει μαζί να αρμέξουν τα ζώα τους σε λιβάδι πάνω από το χωριό Chandolin στο καντόνι Valai.
«Περάσαμε όλη μας τη ζωή αναζητώντας τους, χωρίς σταματημό. Πιστεύαμε ότι μια μέρα θα μπορούσαμε να τους θάψουμε όπως τους άξιζε» είπε στην εφημερίδα Le Matin της Λοζάνης, η μικρότερη κόρη του ζευγαριού, Μαρσελίν, σήμερα 75 ετών. «Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι μετά από 75 χρόνια αναμονής τα νέα αυτά με κάνουν να νιώθω πλέον ήρεμη».
Η αστυνομία του Valais είπε ότι εντοπίστηκαν οι δυο σοροί που έφεραν ταυτότητες την περασμένη εβδομάδα από εργάτες στον παγετώνα Tsanfleuron, σε υψόμετρο 2.615 μέτρων, πάνω από το θέρετρο Les Diablerets. Για τυπικούς λόγους θα γίνει και εξέταση DNA.
«Οι σοροί κείτονταν δίπλα-δίπλα. Ηταν ένας άνδρας και μια γυναίκα που φορούσαν ρούχα της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», ανέφεραν αξιωματούχοι στην εφημερίδα. «Ηταν τέλεια διατηρημένες στον παγετώνα και τα προσωπικά τους αντικείμενα ήταν άθικτα. Πιστεύουμε ότι έπεσαν σε βαθιά ρωγμή στον παγετώνα και εκεί παρέμειναν επί δεκαετίες. Οταν ο παγετώνας άρχισε να λιώνει και να υποχωρεί, αποκαλύφθηκαν οι σοροί».
Ο Μαρσελίν, 40 ετών ήταν υποδηματοποιός και η Φρανσίν, 37 ετών, δασκάλα. Είχαν αποκτήσει επτά παιδιά, πέντε γιούς και δύο κόρες.
«Ηταν η πρώτη φορά που η μητέρα μου τον ακολούθησε σε αυτή τη διαδρομή», είπε η κόρη τους Μαρσελίν. «Ηταν συνεχώς έγκυος και δεν μπορούσε να ανέβει κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες στον παγετώνα. Μετά από μικρό διάστημα εμείς τα παιδιά χωριστήκαμε και μας έδωσαν σε οικογένειες. Εγώ ήμουν τυχερή και έμεινα με τη θεία μου. Ολοι ζούσαμε στην ίδια περιοχή αλλά αποξενωθήκαμε.Στην κηδεία των γονιών μου δεν θα φορέσω μαύρα. Νομίζω ότι το λευκό χρώμα ταιριάζει καλύτερα. Αντιπροσωπεύει την ελπίδα που ποτέ δεν έχασα»
