Η τραγουδίστρια Ανέτ Αρτάνι έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «Espresso» και τον Ηλία Μαραβέγια και μίλησε για τη συμμετοχή της στο Fame Story 3, «αδειάζοντας» την παραγωγή με τις αποκαλύψεις της.
- Στην Ελλάδα, λοιπόν, σε είδαμε ξαφνικά να μπαίνεις στο «Fame Story 3» ενάμιση μήνα μετά την έναρξη της σεζόν. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Ήταν περίεργα. Ήμουν και αγχωμένη και ενθουσιασμένη. Εκείνο που με δυσκόλεψε ήταν οι κάμερες που έγραφαν 23 ώρες την ημέρα. Ένιωθα συνέχεια επάνω μου τα μάτια του κόσμου.
Γι’ αυτό έκανα γιόγκα τότε, προσπαθούσα να βρω έναν τρόπο να φεύγω νοητά από αυτήν την παρακολούθηση. Παρ’ όλα αυτά, όταν τραγουδούσα στα lives, όλα έφευγαν και ήμουν χαρούμενη. Το τραγούδι είναι για μένα η αγάπη και η χαρά μου, ό,τι άγχος έχω εξανεμίζεται.
- Γιατί αποχώρησες οικειοθελώς από το show; Δεν άντεξες το reality;
Όχι, δεν ήταν αυτό. Η παραγωγή ήθελε να υπογράψω κάποια συμβόλαια, προτού μπω στο show, αλλά εγώ ζήτησα να τα δει πρώτα ένας δικηγόρος. Κανόνισαν, λοιπόν, οι δικοί μου, που ήταν ακόμα στην Αμερική εκείνη την εποχή, να τα διαβάσει κάποιος γνωστός δικός τους, νομικός.
Όταν εκείνος τα διάβασε, μου τόνισε πως ήταν άκρως δεσμευτικά για μένα. Το χειρότερο, όμως, ήταν πως υπήρχε ένας όρος που έλεγε ότι θα μου έπαιρναν για χρόνια ποσοστά ακόμη και από τραγούδια που είχα γράψει πριν από το παιχνίδι.
Επειδή υπήρχε ήδη τότε το τραγούδι με την Μπρίτνεϊ, εγώ δεν ήθελα να συναινέσω σε αυτό. Είναι απόλυτα κατανοητό να δίνει κάποιος ποσοστά σε μια δισκογραφική ή ένα κανάλι για τραγούδια και live εμφανίσεις που κάνεις μετά τη συμμετοχή του σε ένα show. Γιατί, όμως, να μοιράζεται τα κέρδη του και από προηγούμενες δουλειές του;
- Δεν μπορούσε να γίνει κάποιος συμβιβασμός;
Ήθελαν να βρούμε λύση από την παραγωγή, αλλά εγώ, μάλλον από φόβο πιο πολύ, επειδή είχε προηγηθεί και το θέμα με την Σπίαρς στην Αμερική, δεν μπόρεσα να υψώσω το ανάστημα απέναντί τους και να διεκδικήσω αυτά που όφειλα.
Έμεινα έναν μήνα στο παιχνίδι χωρίς να έχω υπογράψει κάποιο συμβόλαιο και πάνω στον μήνα μού ασκήθηκε πίεση να υπογράψω μέσα σε 20 λεπτά. Αλλιώς θα έπρεπε να φύγω. Ε, και έφυγα…
