Την απαγόρευση μετάδοσης διαφημίσεων παιδικών παιχνιδιών από τους τηλεοπτικούς σταθμούς, από τις 7 το πρωί ως τις 10 το βράδυ καθημερινά προβλέπει το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας για την προστασία των καταναλωτών, που τέθηκε σήμερα σε δημόσια διαβούλευση.
Η σχετική ρύθμιση (άρθρο 7 του νομοσχεδίου) εντάσσεται στις διατάξεις που διέπουν τα θέματα των διαφημίσεων, οι οποίες προβλέπουν ακόμη ότι με υπουργική απόφαση μπορεί να θεσπίζονται ειδικοί κανόνες για τη διαφήμιση ειδικών κατηγοριών αγαθών και υπηρεσιών, «ώστε να εξασφαλίζεται η πραγματική δυνατότητα του καταναλωτή να πληροφορείται τις τιμές και τα χαρακτηριστικά των αγαθών και υπηρεσιών για να μπορεί να κρίνει την ποιότητα και την τιμή». Σημειώνεται ότι ανάλογη ρύθμιση για τις διαφημίσεις παιδικών παιχνιδιών είχε ψηφιστεί στα μέσα της δεκαετίας του ’90 αλλά στη συνέχεια καταργήθηκε.
Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ευρύτερο πλέγμα ρυθμίσεων για την προστασία της ψυχικής υγείας των παιδιών – καταναλωτών (και των προσωπικών τους δεδομένων) ενώ προβλέπεται η δυνατότητα λήψης περιοριστικών μέτρων στη διάθεση προϊόντων που προκαλούν φόβο, παροτρύνουν σε βία, προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, καλλιεργούν διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής, θρησκείας κλπ, εγείρουν τον πρόωρο ερωτισμό κ.α. Τα σχετικά θέματα θα κρίνονται από επιτροπή προστασίας ανηλίκων που θα συσταθεί στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου.
Το νομοσχέδιο για την προστασία των καταναλωτών ενσωματώνει σε μεγάλο βαθμό τις σχετικές συστάσεις του ΟΟΣΑ ως προς τον ενιαίο ορισμό του καταναλωτή, τις νομικές και εμπορικές εγγυήσεις προϊόντων, κ.α. Περιλαμβάνονται ακόμη ρυθμίσεις για τους γενικούς όρους συναλλαγών, τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, τις πωλήσεις εξ αποστάσεως, την προστασία της υγείας και ασφάλειας των καταναλωτών, την επεξεργασία των καταγγελιών των καταναλωτών, τις καταναλωτικές οργανώσεις και την άσκηση συλλογικών αγωγών, ενώ προβλέπεται δυνατότητα προστασίας και των μικρών επιχειρήσεων με βάση το νόμο για τον καταναλωτή.
Σύμφωνα με το σχετικό ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Οικονομίας οι βασικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου έχουν ως εξής:
1) Τίθενται ενιαίοι ορισμοί του προμηθευτή, αλλά και του πωλητή ή του παραγωγού, οι οποίοι αποτελούν εξειδίκευση του ορισμού του προμηθευτή ανάλογα με τις υποχρεώσεις που πηγάζουν από την εκάστοτε ασκούμενη από αυτόν εμπορική δραστηριότητα. Επιπλέον, υιοθετείται ένας ενιαίος ορισμός του καταναλωτή. Με αυτόν τον τρόπο δίνεται η δυνατότητα και σε προμηθευτές ηλεκτρονικού εμπορίου για την εφαρμογή αυτοματοποιημένων διαδικασιών κατά τον σχεδιασμό όρων και προϋποθέσεων χρήσης, την κατάρτιση τυποποιημένων συμβάσεων κ.λ.π μειώνοντας έτσι κανονιστικά κόστη και κόστη συμμόρφωσης και ενισχύοντας την αξιοπιστία των ηλεκτρονικών καταστημάτων στους καταναλωτές.
2) Με γνώμονα τη δικαιολογημένη μέριμνα υπέρ του αδύναμου μέρους, μια μικρή ή πολύ μικρή επιχείρηση θα είναι σε θέση να αμυνθεί απέναντι σε μία σύμβαση που εμπεριέχει γενικούς όρους συναλλαγών.
3) Αποσαφηνίζονται οι έννοιες της εμπορικής και της νόμιμης εγγύησης. Οι πωλητές θα είναι υποχρεωμένοι να αποσαφηνίζουν στους καταναλωτές αν προσφέρεται ή όχι εμπορική εγγύηση (πέραν της νόμιμης) είτε από τον κατασκευαστή είτε από τον πωλητή.
4) Ρυθμίζονται τα ζητήματα της υποστήριξης μετά την πώληση ενός προϊόντος, (συντήρηση και επισκευή του προϊόντος, προμήθεια ανταλλακτικών). Ο πωλητής ή ο παραγωγός αναλαμβάνει τη σχετική υποχρέωση υποστήριξης για τουλάχιστον 2 έτη.
5) Ενισχύεται το επίπεδο προστασίας των ανήλικων καταναλωτών.
