Το σύστημα τέθηκε σε εφαρμογή το 2013, με τη συνεργασία αμερικανικών παρόχων υπηρεσιών διαδικτύου (ISPs), και προέβλεπε σε πρώτη φάση την αποστολή ειδοποιήσεων σε όποιον χρήστη διαμοιραζόταν «πειρατικά» αρχεία. Όσο περισσότερες ειδοποιήσεις («χτυπήματα») λάμβανε ένας χρήστης, τόσο πιο αυστηρή γινόταν η «ποινή», φθάνοντας ακόμη και στην παροδική μείωση της ταχύτητας της ιντερνετικής του σύνδεσης.
Ωστόσο, το σχέδιο αυτό δεν κατάφερε να περιορίσει ουσιαστικά την πειρατεία, με συνέπεια να αποσυρθεί από τους εμπνευστές του.
Ο υπεύθυνος του νομικού τμήματος της MPAA, Steven Fabrizio, λέει πως ένας σημαντικός αριθμός χρηστών που έλαβε προειδοποιήσεις σταμάτησε να διακινεί πειρατικό υλικό. Σύμφωνα με τον ίδιο, όμως, το σύστημα δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τους «κατ’ επανάληψη παραβάτες», οι οποίοι «ήταν απίθανο να αλλάξουν συμπεριφορά» ακόμη και αφότου δέχονταν τα «χτυπήματα».
Για τη συγκεκριμένη κατηγορία, το σύστημα αποδείχθηκε φιάσκο. Κι αυτό γιατί, όπως σημειώνει το The Verge, μετά τα «έξι χτυπήματα» δεν υπήρχε καμία επίπτωση, όπως η υποβολή αγωγής ή η διακοπή της ιντερνετικής σύνδεσης. Επομένως, οι χρήστες συνέχιζαν να παρανομούν.
Προς το παρόν τουλάχιστον, δεν έχει ανακοινωθεί κάποιο μέτρο που θα πάρει τη θέση του συστήματος.
