Αποτελεί κοινό μυστικό ότι ο Μάριο Ντράγκι, ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ και απερχόμενος πρωθυπουργός της Ιταλίας, δεν συμπαθεί τους Γερμανούς.
Από τότε που βρισκόταν στο τιμόνι της ευρωτράπεζας και είχε να διαχειριστεί τη χρηματοπιστωτική κρίση, ο «σούπερ Μάριο» ουκ ολίγες φορές συγκρούστηκε με το Βερολίνο και τους δορυφόρους του, ενώ κατάφερε να παραγκωνίσει τα «γεράκια» της ΕΚΤ, που αντιδρούσαν σθεναρά στα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης.
Κατά τη διάρκεια τα πρωθυπουργίας του στην Ιταλία, όταν χρειάστηκε βγήκε απέναντι στους Γερμανούς στις κρίσιμες Συνόδους Κορυφής.
Στην τρέχουσα συγκυρία ο Μάριο Ντράγκι, δεν διστάζει να τα βάλει πάλι με το Βερολίνο, επικρίνοντας την απόφαση που έλαβε για επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου στη γερμανική αγορά εκδίδοντας παράλληλα 200 δισ. ευρώ σε νέο χρέος.
«Δεν μπορούμε να χωριζόμαστε ανάλογα με τον ελεύθερο δημοσιονομικό χώρο που έχουμε, χρειαζόμαστε αλληλεγγύη» δήλωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι το βράδυ της Πέμπτης, σύμφωνα με το ιταλικό πρακτορείο ANSA.
«Κανένα κράτος μέλος της Ε.Ε. δεν μπορεί να προσφέρει αποτελεσματικές λύσεις μακροπρόθεσμα ακολουθώντας μοναχικό δρόμο αν δεν έχουμε μια κοινή στρατηγική, ακόμα και αυτά που φαίνονται λιγότερο ευάλωτα από οικονομική σκοπιά» σημείωσε.
Η Ιταλία, μαζί με ακόμα 14 χώρες, έχει ταχθεί υπέρ της επιβολής πλαφόν σε όλες της εισαγωγές φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι στο οποίο αντιτίθεται το Βερολίνο, καθώς φοβάται ότι δημιουργεί κινδύνους για την ενεργειακή ασφάλεια δίνοντας στους προμηθευτές αερίου κίνητρο να αναζητήσουν υψηλότερες τιμές σε άλλες περιοχές.
«Η απάντηση της Ε.Ε. πρέπει να μειώσει το κόστος για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και να αποφύγει τις στρεβλώσεις στις αγορές. Πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε ενωμένοι, αποφασισμένοι, όπως στη στήριξή μας προς την Ουκρανία» τόνισε ο Ντράγκι.
Καλό θα ήταν το παράδειγμα του απερχόμενου Ιταλού πρωθυπουργού να ακολουθήσουν και άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες και να εκφράσουν ανοικτά και δημόσια την αντίθεσή τους στις πρακτικές της Γερμανίας. Ισως με αυτό τον τρόπο να αναδιπλωθεί η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και να πάψει να υπερασπίζεται τα γερμανικά συμφέροντα.