Astro’s Playroom Review – Η απόλυτη πρώτη επαφή με το PS5

0
55

Κάποτε το να υπάρχει προ-εγκατεστημένο παιχνίδι στην κονσόλα που αγόραζες, ήταν μόδα. Με τέτοιες κινήσεις οι εταιρίες συνέδεαν το brand του hardware, με κάποιον χαρακτήρα και έτσι έχτισαν πολλές μασκότ που θαυμάζουμε μέχρι και σήμερα. Δε θα ξεχάσω ποτέ την έκπληξή μου όταν συνειδητοποίησα πως μέσα στο Master System 2 της Sega, είχε ένα ολόκληρο παιχνίδι Sonic, το οποίο έτρεχε χωρίς «κασέτα»(!). Μετά από -σχεδόν- δεκαετίες, η Sony επαναφέρει αυτήν τη φιλοσοφία, δειλά-δειλά με το PS4 (The Playroom) και ακόμη πιο έντονα με το PS5, το οποίο έρχεται με προ-εγκατεστημένο το Astro’s Playroom. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι συγκεκριμένος και αν θέλετε την άποψή μου, εξαιρετικά επιτυχημένος.

Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή. Η ιστορία του Astro Bot ξεκινάει πίσω στο 2013, όταν μέσα από το The Playroom γνωρίσαμε τα χαριτωμένα ρομποτάκια που υποτίθεται ζούσαν μέσα στο DualShock 4. Το The Playroom ήταν πρακτικά ένα tech demo που «διαφήμιζε» τις ικανότητες της κονσόλας, της κάμερας και του χειριστηρίου. Στην πορεία η σειρά «Astro», γνώρισε ένα απίστευτα καλοφτιαγμένο VR παιχνίδι, ονόματι “Astro Bot Rescue Mission”, το οποίο απέσπασε διθυραμβικές κριτικές από gamers και μέσα. Τώρα, με το PS5, η σειρά επιστρέφει με το Astro’s Playroom, ένα παιχνίδι που είναι πολύ παραπάνω από απλό tech demo, μιας και προσφέρει μία δομημένη (αν και σχετικά σύντομη) platform εμπειρία.

Το Astro’s Playroom είναι αυτό που η Sony διάλεξε για να γνωρίσει στο κοινό τις νέες εξαιρετικές τεχνολογίες του DualSense, ωστόσο μέσα από αυτήν γνωριμία, προκύπτει ένα φανταστικό ταξίδι στο χρόνο με άρωμα PlayStation. Ο παίκτης παίρνει το ρόλο του Astro Bot, ένα ρομποτάκι που κάνει ό,τι σχεδόν κάνουν οι περισσότεροι χαρακτήρες του platform genre. Ο Astro Bot μπορεί να κάνει κανονικά και διπλά άλματα (hover καλύτερα), να εξαπολύσει επιθέσεις με γροθιές, ενώ έχει στη διάθεσή του μία παντοδύναμη spinning επίθεση για όταν οι καταστάσεις πιέζουν.

Στο παιχνίδι υπάρχει ένα κεντρικό Hub, το οποίο ονομάζεται CPU Plaza και μέσα από εκεί ο παίκτης μπορεί να επιλέξει έναν από τους τέσσερις διαθέσιμους κόσμους για να εξερευνήσει. Βέβαια, όλοι οι κόσμοι και γενικότερα, όλη η φιλοσοφία, λέει πως ο Astro Bot βρίσκεται μέσα στο PS5 και οι τέσσερις κόσμοι αντιπροσωπεύουν ένα από τα selling points του. Πιο συγκεκριμένα υπάρχει το επίπεδο GPU Jungle –«δείχνοντας» τη δυνατή κάρτα γραφικών του συστήματος-, το Cooling Springs -που «ζωγραφίζει» τη ψύξη της κονσόλας-, το SSD Speedway που κλείνει το μάτι για τον πολύ γρήγορο αποθηκευτικό χώρο και το Memory Widow, που διαφημίζει τη μεγάλη μνήμη του μηχανήματος.

Υπάρχουν, όμως, και δύο ακόμη περιοχές, η Network Speed Run -εδώ οι παίκτες μπορούν να κάνουν time trials objectives- καθώς και το PlayStation Labo, ένα «μουσείο» στο οποίο αποθηκεύονται με ευφάνταστο τρόπο όλα τα collectibles του παιχνιδιού. Το τελευταίο αποτελεί, κατ’ εμέ, μία απίστευτα όμορφη προσθήκη, μιας και εδώ κάποιος θα μπορεί να δει, με «άρρωστη» λεπτομέρεια, ό,τι προϊόν PlayStation έχει κυκλοφορήσει, από τη δεκαετία του 1990 μέχρι και σήμερα, κάνοντας με αυτόν τον τρόπο ένα ανεπανάληπτο tribute στο brand.

Κάθε μία από τις τέσσερις βασικές περιοχές έχει ξεχωριστό θεματικό και χαρακτηρίζεται από κάποια, διαφορετική κάθε φορά, στολή η οποία κάνει χρήση τις διάφορες τεχνολογίες του DualSense. Έτσι με αυτόν τον τρόπο, παίζοντας, βιώνει κάποιος όλα αυτά που υπόσχεται να προσφέρει στα παιχνίδια του PS5, το νέο χειριστήριο. Για παράδειγμα, ο Astro Bot θα μπει σε στολή που μοιάζει με γορίλα που σκαρφαλώνει απότομες πλαγιές, αναδεικνύοντας τη λεπτομέρεια στις δονήσεις, το γυροσκόπιο και τα ερωτεύσιμα adaptive triggers. Συνολικά υπάρχει μία σχετικά καλή ποικιλία, που πέρα από «διαφήμιση» των δυνατοτήτων του controller, αποτελούν γλυκές και διασκεδαστικές platform πινελιές.

Προφανώς και η όλη φιλοσοφία των gameplay μηχανισμών είναι δανεισμένη από τα 3D Mario, αλλά δε μπορώ να πω ότι με ενόχλησε κάπου αυτό. Το παιχνίδι πάντως, το καταευχαριστήθηκα και το διασκέδασα, αφού και σαν platform στέκεται αξιοπρεπώς (διαρκεί περίπου 5-7 ώρες), αλλά λειτουργεί και σαν μία όμορφη ανασκόπηση του PlayStation παρελθόντος και εισαγωγή στον κόσμο του PS5. Δε θα μπω καν στο τρυπάκι να το συγκρίνω με άλλα παιχνίδια του genre, μιας και αφενός διατίθεται δωρεάν και είναι ήδη εγκατεστημένο σε κάθε PS5 κονσόλα, αφετέρου δε νομίζω ότι πλασάρεται και σαν «κανονικό» παιχνίδι, παρόλο που, εν μέρει, είναι.

Τεχνικά, έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ όμορφο παιχνίδι, το οποίο τρέχει σε 4K και 60fps, είναι ευκρινέστατο, με πλούσια παλέτα χρωμάτων και όμορφα textures. Δεν είναι το παιχνίδι που θα ρίξει σαγόνια οπτικά, αλλά σίγουρα δίνει μια καλή εικόνα για αυτά που έρχονται στο PS5 (και κατ’ επέκταση στη νέα γενιά). Εξαιρετικό βρήκα και τον ήχο του. Συγκεκριμένα έπαιξα το παιχνίδι με τα Pulse 3D ακουστικά στα αυτιά μου και εντόπισα πράγματι αξιοσημείωτες διαφορές όταν ενεργοποίησα το 3D Audio: ο κόσμος μοιάζει πιο ζωντανός δίπλα σου, όλα έχουν δική τους κατεύθυνση και γενικότερα η ψευδαίσθηση του surround λειτουργεί φανταστικά.

Πηγή