Εφόσον έχετε προλάβει τις εποχές που τα “ηλεκτρονικά” δούλευαν με πενηντάδραχμο, είμαι βέβαιος πως όπως και εγώ, έχετε επιδοθεί ουκ ολίγες φορές στο ευγενές άθλημα απαλλαγής ψιλών από γονείς, θείους και παππούδες και έχετε ταΐσει άπειρα χαρτζιλίκια (προερχόμενα από τις ίδιες πηγές) στις εν λόγω ρουφήχτρες κερμάτων σε κανονικά arcadeάδικα, σαλόνια πλοίων και…χασαποταβέρνες, ανάμεσα στις πατάτες τηγανιτές και στο κυρίως (και ένα-δύο κέρματα που περίσσεψαν μετά για την χώνεψη). Konami, Sega και Capcom σχημάτιζαν την τριάδα των εταιριών που σχεδόν μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον και η παρούσα συλλογή προσφέρει αρκετούς από τους λόγους που αυτό συνέβαινε από πλευράς Capcom.
Η πρώτη μου επαφή με το Capcom Arcade Stadium δεν είναι και η καλύτερη, καθότι έχει επιλεχθεί μία ιδιαίτερα δύστροπη οδός για να ξεκλειδώσουν τα πάντα. Αγοράζοντας το full bundle και μπαίνοντας στο αρχικό menu, βλέπει κανείς πως μπορεί να παίξει μόνο ένα από τα συνολικά 32 παιχνίδια. Για να ενεργοποιηθούν και τα υπόλοιπα θα πρέπει ο παίκτης να ξαναμπεί στο store από το dashboard και όχι μέσα από το παιχνίδι και να κατεβάσει κάθε ένα από τα τρία packs που το απαρτίζουν (και πωλούνται και ξεχωριστά), συν το Ghosts ‘n Goblins που διατίθεται αυτόνομο. Οπότε, απαιτούνται πέντε downloads ώστε να γίνουν όλα διαθέσιμα.
Στα του περιεχομένου δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στα vertical shooters με το ένα τέταρτο της συλλογής να αποτελείται από αυτά, με συνολικά και τους πέντε τίτλους της 19XX σειράς, το μέτριο εκτός και αν έχετε προσωπικά βιώματα Legendary Wings, το πολύ καλό και μακροσκελές σε διάρκεια Varth και το φανταστικό και πιο “σύγχρονο” Gigawing. Στην παραπλήσια horizontal κατηγορία τα νούμερα είναι πιο μαζεμένα, αλλά ουσιώδη. Ξεκινάμε με το “για τους παλιούς” Section Z και συνεχίζουμε με το cool και ακόμα και τώρα όμορφο Forgotten Worlds, το κατά την γνώμη μου καλύτερο παιχνίδι με αεροπλανάκια Carrier Air Wing και κλείνουμε με το εκπληκτικό και απίστευτα ευχάριστο ProGear που από την πρώτη επαφή μαζί του δικαιολογεί και με το παραπάνω το cult status που έχει αποκτήσει έως τώρα. Τέλος, το γενικότερο shooting φάσμα ολοκληρώνεται με τα top-down Commando και το sequel αυτού Mercs.
Βέβαια, αν μάθαμε την Capcom από τα shooter της, την αγαπήσαμε για το ξύλο με την πλειάδα από beat ‘em upς που μας έχει προσφέρει. Η brawling υποκατηγορία δεν θα απασχολήσει περαιτέρω τους κατόχους του προ διετίας Capcom beat ‘em up bundle, αφού από τα επτά παιχνίδια εκείνου του bundle εδώ συναντάμε ξανά τα κλασσικά και λατρεμένα Final Fight και Captain Commando, καθώς και το Warriors of Fate, αλλά και τα πιο πρόσφατα Powered Gear και Battle Circuit. Όμως, δυστυχώς λείπουν το Knights of the Round και The King of Dragons, ενώ η προσθήκη του μέτριου Dynasty Wars σίγουρα δεν ισοσταθμίζει την απουσία τους. Τον fighting τομέα θα τον χαρακτήριζα λειψό. Ναι μεν υπάρχει ο βασιλιάς του είδους Street Fighter II σε τρεις διαφορετικές εκδοχές (World Champions, Hyper Fighting και Super Turbo), αλλά το μοναδικό επιπλέον παιχνίδι που εμπεριέχεται είναι το spinoff του Powered Gear, Cyberbots, το οποίο έχει την αξία του σαν oddity, αλλά όχι κάτι παραπάνω.
Η εταιρία έχει επισημάνει πως θα εμπλουτίσει μελλοντικά το Arcade Stadium με περισσότερους τίτλους. Για την ώρα, το πακέτο ολοκληρώνεται με παιχνίδια του ευρύτερου platforming genre. Το αρχαίο Higemaru φέρνει σε μίξη Pacman με Bomberman, το ‘og’ Bionic Commando δεν δύναται να απασχολήσει κάποιον που δεν το έλιωσε “τότε” και το Mega Twins ή Chiki Chiki Boys στα Ιαπωνικά θυμίζει WonderBoy χωρίς να το φτάνει. Τον πήχη ανεβάζουν οι προπαππούδες των Souls, δηλαδή το σετ Ghosts n’ Goblins/Ghouls n’ Ghosts και το ενδιάμεσο Trojan, υπερισχύει όμως όλων η arcade έκδοση του Strider που θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα οι ‘Segaκιδες’.
Από τα επιπλέον της συλλογής λάμπουν, παραδόξως, διά της απουσίας τους λειτουργίες και extras που έχουμε δει σε προηγούμενες κυκλοφορίες της Capcom, όπως το Beat ‘em up bundle και το Street Fighter Anniversary Collection. Έτσι, δεν υπάρχει η δυνατότητα για online play, ούτε ιστορικό υλικό όπως artwork και making of. Εκτός από τα αναμενόμενα διάφορα γραφικά φίλτρα, δίνεται και η επιλογή του invert για όσους θέλουν να πειραματιστούν με τα Horizontal και Vertical shooters. Επίσης, μπορούμε να κάνουμε save και rewind οποιαδήποτε στιγμή για να γίνει η ζωή μας πιο εύκολη και επιτρέπεται η πρόσβαση στα dip switches, ώστε να παραμετροποιήσουμε την δυσκολία. Βέβαια, το ότι η Capcom ζητάει 0,99 cents για να ξεκλειδώσουμε το invincibility mode δεν το θεωρώ και τόσο τίμιο…
