Ναι ξέρω. Έξω σκάει ο τζίτζικας και εσυ μας κλείνεις μέσα στο σπίτι. Και θα μου ξαναπείς: Συγκρίνεται τώρα η τηλεορασίτσα (έστω smart και με μπόλικες ίντσες) και το ντόλμπι το σαράουντ με τη μεγάλη οθόνη και το massive ηχοσύστημα; Η οι τέσσερις τοίχοι με την αυλή και κάτω απο τα αστέρια; Σαφώς και όχι.
Βέβαια το τρίπτυχο διασκέδαση, οικονομία και ποιότητα, την σημερινή εποχή έχει αλλάξει άρδην. Οπότε εαν είστε cinefreaks, αλλά είστε και σπιτόγατοι, τότε με αυτό το άρθρο, πετύχαμε διάνα. Γιατί μοναδικός σκοπός του είναι να απολαύσετε καλές (ως πολύ καλές) ταινίες στο σπίτι! Οπότε, είτε μόνοι είτε με παρέα, διαλέξτε την αγαπημένη σας… και καλή σας θέαση!
Phantom Thread (Bluray, DVD)
Σκηνοθεσία: Paul Thomas Anderson
Παίζουν: Daniel Day-Lewis, Lesley Manville, Vicky Krieps
Λίγα λόγια για την ταινία: Στο μεταπολεμικό Λονδίνο της δεκαετίας του ’50 ο σχεδιαστής ρούχων Ρέινολντς Γούντκοκ και η αδερφή του, Σίριλ κυριαρχούν στο χώρο της βρετανικής υψηλής ραπτικής, ντύνοντας μέλη βασιλικών οικογενειών, αστέρες του κινηματογράφου και εκπροσώπους της ανώτατης κοινωνικής τάξης. Παράλληλα, πλήθος γυναικών μπαίνουν εφήμερα στη ζωή του ιδιόρρυθμου Ρέινολντς, ενσαρκώνοντας τις κατά διαστήματα μούσες του και σταδιακά παραχωρούν τη θέση τους στις επόμενες, που θα έχουν ανάλογη τύχη. Η μόνη σταθερή γυναίκα στη ζωή του Ρέινολντς είναι η αδερφή του μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει, τυχαία, μια νεαρή γυναίκα, την Άλμα, η οποία γίνεται ερωμένη και μούσα του. Από τη στιγμή που ερωτεύεται και παραδίδεται στην Άλμα συνειδητοποιεί πως διασαλεύεται η απόλυτα ελεγχόμενη και προγραμματισμένη στην παραμικρή λεπτομέρεια ζωή του, και κάτι τέτοιο τον τρομοκρατεί. Η απρόσμενη αυτή ερωτική σχέση έρχεται να μεταμορφώσει και τους δύο, αλλά και την ίδια την ερωτική τους σχέση.
Στη δεύτερη συνεργασία τους μετά την ταινία There Will Be Blood, ο υποψήφιος για Όσκαρ Paul Thomas Anderson σκηνοθετεί τον βραβευμένο τρεις φορές με Όσκαρ Daniel Day-Lewis, στο κύκνειο, κατά δήλωσή του, άσμα της καριέρας του, σε μια ανοίκεια ερωτική ιστορία.
Η γνώμη μας: Διαβάστε την αναλυτικά εδω
Mudbound: Δάκρυα στον Μισσισιπή (DVD)
Σκηνοθεσία: Dee Rees
Παίζουν: Carey Mulligan, Jason Clarke, Garrett Hedlund, Jonathan Banks
Λίγα λόγια για την ταινία: Η σκηνοθέτης Dee Rees («Pariah») μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημα της Hillary Jordan και ζωντανεύει μία βαθιά ανθρώπινη, σκληρή αλλά και αναπάντεχα τρυφερή, συγκλονιστική ιστορία.
Η γνώμη μας: Διαβάστε την αναλυτικά εδω
Den of Thieves (DVD)
Σκηνοθεσία: Christian Gudegast
Παίζουν: Gerard Butler, Curtis “50 Cent” Jackson, Pablo Schreiber, O’Shea Jackson Jr
Υπόθεση: Μία ομάδα αδίστακτων κακοποιών σχεδιάζει μια φαινομενικά αδύνατη ληστεία στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεμάτων και έρχεται αντιμέτωπη με την επίλεκτη ομάδα δράσης του αστυνομικού τμήματος του Los Angeles.
Η γνώμη μας: Σαρκασμός και εγκληματικότητα για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του σεναριογράφου και παραγωγού Christian Gudegast που δημιουργεί μία ταινία δράσης και περιπέτειας, αποτυπώνοντας την ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα σε ληστές και αστυνόμους, σε ένα ιδιότυπο θρίλερ, που, σε αντιδιαστολή με την πιο λαμπερή και γκλαμουράτη όψη της πόλης του Λος Άντζελες, διαδραματίζεται στις νοτιότερες, εργατικές φτωχογειτονιές του με φόντο εργάτες, πανκιά, σκέιτερς, σέρφερς και συμμορίες και με μία ασύλληπτη πλοκή που ανεβάζει την αδρεναλίνη.
Ο Christian Gudegast, με φόντο το Λος Άντζελες, την πόλη με τις περισσότερες ληστείες τραπεζών στον κόσμο, παίρνει το αρχετυπικό δίπολο “κλέφτες κι αστυνόμοι” και το πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα. Θολώνοντας τα όρια ανάμεσα στο καλό και το κακό, δημιουργεί ένα σαρκαστικό θρίλερ δράσης που ισορροπεί αριστοτεχνικά μεταξύ περιπέτειας και ψυχολογικού δράματος, κοπιάρει (με σεβασμό) την “Ένταση” του Mann, προσαρμόζοντάς την στα καθ’ ημάς, την εποχή των τατουάζ και του “attitude”.
Βέβαια ο Gudegast επ ουδενί δεν είναι Michael Mann ούτε φυσικά ο Gerard Butler είναι Al Pacino, εξυπηρετεί όμως στο έπακρο με μια έξυπνη αστυνομική πλοκή και κινηματογραφεί με εντάσεις και σωστό ρυθμό, έναν αγώνα όπου δεν υπάρχουν ξεκάθαρα καλοί και κακοί, καθώς ο πολύς Nick Flanagan (Butler) και η αστυνομική του “συμμορία” άνετα μπορούσαν να ανήκουν στην πλευρά των παράνομων και φυσικά και το αντίθετο. Δεν ξέρω αν αυτό έγινε “κατά λάθος”, αυτό που ξέρω είναι οτι αυτή η σεναριακή “εφέρευση” επιτρέπει στον θεατή να παρακολουθεί τη δράση αντικειμενικά, χωρίς ουσιαστικά να διαλέγει μεριά, με τούς χαρακτήρες, να έχουν ένα πολύπλοκο σύστημα αξιών και να ακολουθούν όλοι τη δική τους ηθική τάξη των πραγμάτων σε ένα heist movie, που ξεπερνάει τις αρχικές προσδοκίες και κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι τέλους κάνοντας την έκπληξη.
3/5
