Το ελαιόλαδο, το “υγρό χρυσάφι” κατά τον Όμηρο, αποτελεί την βάση της Μεσογειακής διατροφής χαρίζοντας πολλαπλά οφέλη από την κατανάλωσή του. Κάθε χρόνο όμως, υπάρχουν διαμαρτυρίες από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς με την εμπορία του σχετικά με τον τρόπο διακίνησής του. Θέματα που έχουν να κάνουν, κυρίως, με την τυποποίησή του. Για να μιλήσουμε για το ελαιόλαδο και τους τρόπους που ακολουθούν σαν επιχείρηση προκειμένου να ξεχωρίσουν στην αγορά εμπορίας του, συναντηθήκαμε στο γραφείο της Ηρακλειώτικης εταιρίας, “Critida”, με τον εμπνευστή αυτής της προσπάθειας τον κ. Γιώργο Ανδρεαδάκη.
Η “Critida”, είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, η οποία προϋπήρχε στον κλάδο της παροχής συμβουλών. Ο κ. Ανδρεαδάκης, το 1998, αποφάσισε να στραφεί προς την τυποποίηση του ελαιολάδου, θέλοντας να εκμεταλλευτεί την τότε έλλειψη τυποποιητηρίων στο παρθένο ελαιόλαδο καθώς οι μεγαλύτερες ποσότητες λαδιού “έφευγαν” προς το εξωτερικό χύμα. Αρχικά ξεκίνησε με την τυποποίηση της δικής του παραγωγής και χρόνο με το χρόνο, σήμερα, έχει επιτύχει να συνεργάζεται με παραγωγούς από όλο το νησί και να εξάγει το 70% της ποσότητας που τυποποιούν.
Διακινούν και ειδικεύονται στο έξτρα παρθένο (περίπου 250 τόνοι) και το βιολογικό ελαιόλαδο (περίπου 60 τόνοι), άριστης ποιότητας με οξύτητα 0,3 – 0,4. Το λάδι το αγοράζουν από ελαιουργεία των νομών Ηρακλείου και Λασιθίου (στο Λασίθι κυρίως από την Σητεία) ενώ για το κάθε δείγμα που συλλέγουν ακολουθούν διάφορες αναλύσεις από κατάλληλο, πιστοποιημένο, εργαστήριο αναγνωρισμένο από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου ώστε να είναι σίγουροι για την ποιότητα του προϊόντος. Σύμφωνα με τον κ. Ανδρεαδάκη “η ετικέτα είναι, άλλωστε, ο μόνος τρόπος να γνωρίζει ο καταναλωτής τι λάδι αγόρασε καθώς έχει περάσει από όλους τους ποιοτικούς ελέγχους της αγοράς”.
Τα μπουκάλια με την επωνυμία “Critida” είναι γυάλινα και μεταλλικά, όλων των ml σύμφωνα με τα διεθνή καταναλωτικά πρότυπα. Η καινοτομία στο κομμάτι αυτό ήρθε από μια ιδέα του μεγάλου γιου της οικογένειας, του Γιάννη Ανδρεαδάκη, ο οποίος ασχολείται και εκείνος στην εταιρία. Ορμώμενος από το γεγονός πως τα σκουρόχρωμα δοχεία είναι καλύτερα για φύλαξη λαδιού, σκέφτηκε να φτιάξουν και να προωθήσουν στην αγορά εκτός των κλασσικών δοχείων, φιάλες κεραμικές. Αυτές μάλλον αρέσουν στο κοινό, αν κρίνουν από τις πωλήσεις και τα σχόλια που λαμβάνουν στα διάφορα κοινωνικά δίκτυα. Μας αναφέρει ο κ. Ανδρεαδάκης, χαρακτηριστικά, πως “πρωτεύον ζήτημα για εμάς είναι η ποιότητα του λαδιού που θα φτάσει στο πιάτο του καταναλωτή. Με βάση αυτήν λειτουργούμε τόσα χρόνια και έτσι μας προέκυψε το κεραμικό μπουκάλι. Είμαστε αυστηροί και συνεπείς πρώτα απ’ όλα με εμάς τους ίδιους και κατόπιν με όλους τους συνεργάτες μας. Ανανεώνουμε συνεχώς τα πιστοποιητικά ποιότητας που έχουμε από διάφορους φορείς (ΔΗΩ, TUV Austria, Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, κ.ά) ενώ εφαρμόζουμε σύστημα τυποποίησης κατά το πρότυπο ISO 22000”.
Προσπαθούν να έχουν συμμετοχή σε εκθέσεις, τόσο εντός Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό, καθώς και η εταιρία διαφημίζεται αλλά είναι και μια αφορμή για ενημέρωση και ανταλλαγή ιδεών με άλλους επιχειρηματίες του κλάδου. Στην έκθεση της Anuga, για παράδειγμα, μας σχολιάζει ο κ. Ανδρεαδάκης, πως πηγαίνουν οπωσδήποτε συνήθως οι 2 γιοι του, “αλλά προσπαθούμε να κάνουμε και επισκέψεις σε διάφορες χώρες κατόπιν ραντεβού μέσω των εκεί Επιμελητηρίων”. Μάλιστα, πρόσφατα βραβεύτηκαν στην “Terraolivo 2016”, στο Ισραήλ, για το κεραμικό τους μπουκάλι το οποίο ήρθε πρώτο στην κατηγορία της “Καινοτόμας συσκευασίας” ενώ απέσπασαν και Χρυσό βραβείο για το λάδι τους. Αιτία των βραβείων θεωρούν πως είναι η προσοχή που έδωσαν στην εμφάνιση και λειτουργικότητα της φιάλης και η εφαρμογή στοχευμένου marketing ώστε να την προωθήσουν καλύτερα και κατάλληλα.
