«Σε αυτή τη φάση δεν είναι στα προθέσεις της κυβέρνησης κάποια φορολόγηση των τραπεζών». Αυτό τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, προσθέτοντάς πως οι ράπεζες δεν λειτουργούν εν κενώ, αλλά εντός ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού πλαισίου».
Στο μέτωπο των τραπεζικών χρεώσεων που βρίσκεται ψηλά στην κυβερνητική ατζέντα, το υπουργείο Οικονομικών έδωσε στις τράπεζες λίστα 12 χρεώσεων με στόχο την επανεξέτασή τους. Πρόκειται για χρεώσεις που αφορούν τόσο τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, όπως η αποστολή χρημάτων μέσω internet ή mobile banking σε τράπεζα του εσωτερικού ή του εξωτερικού, αλλά και χρεώσεις που έχουν να κάνουν με σειρά από υπηρεσίες όπως τα έξοδα για την αξιολόγηση αιτημάτων για τη χορήγηση π.χ. στεγαστικών δανείων. Η λίστα περιλαμβάνει τις εξής χρεώσεις:
1. Προμήθεια εισερχόμενου εμβάσματος.
2. Προμήθεια εξερχόμενου εμβάσματος (χρέωση για μεταφορά χρημάτων από τον λογαριασμό μιας τράπεζας σε λογαριασμό άλλης τράπεζας εσωτερικού).
3. Προμήθεια αποστολής χρημάτων (έμβασμα) σε τράπεζες εκτός Ευρωζώνης.
4. Προμήθεια ανάληψης μετρητών από ΑΤΜ άλλης τράπεζας.
5. Συνδρομή πιστωτικής κάρτας.
6. Προμήθεια επανέκδοσης χρεωστικής/πιστωτικής κάρτας λόγω λήξης και λόγω κλοπής, απώλειας ή φθοράς.
7. Προμήθεια για πληρωμή λογαριασμών (ΔΕΚΟ, κινητής τηλεφωνίας κ.λπ.).
8. Προμήθεια έκδοσης αντιγράφων κίνησης λογαριασμών/δανείων/πιστωτικών καρτών.
9. Εξοδα αξιολόγησης αιτημάτων δανείων.
10. Εξοδα νομικού και τεχνικού ελέγχου αιτημάτων δανείων.
11. Εξοδα συναλλαγών με πιστωτικές κάρτες στο εξωτερικό (επιβάρυνση για τη μετατροπή συναλλαγών εξωτερικού σε ευρώ).
12. Προμήθεια για αγορά χρεογράφων του ελληνικού Δημοσίου.
Οπως έχει γράψει η «Κ», το κόστος που χρεώνουν οι τράπεζες για τη μεταφορά χρημάτων μεταξύ δύο διαφορετικών τραπεζών είναι υπέρογκο σε σχέση με τη γενικότερη τάση στον τομέα των ηλεκτρονικών συναλλαγών, που ευνοεί τις πληρωμές όχι μόνο μέσω πιστωτικής ή χρεωστικής κάρτας, αλλά την απευθείας και φθηνή μεταφορά χρημάτων μεταξύ λογαριασμών από τράπεζα σε τράπεζα.
Το μέσο κόστος στη χώρα μας διαμορφώνεται κοντά στα 3 ευρώ, εάν η συναλλαγή δεν γίνεται άμεσα και 4-5 ευρώ εάν η συναλλαγή εκτελεστεί άμεσα.
Το μοντέλο ανάπτυξης των ηλεκτρονικών συναλλαγών στη χώρα μας στηρίζεται στον κατακερματισμό των χρεώσεων σε αντίθεση με ό,τι ισχύει στις ευρωπαϊκές τράπεζες, όπου εφαρμόζεται εδώ και χρόνια το μοντέλο της διαχείρισης του λογαριασμού του πελάτη. Το μοντέλο αυτό έχουν αρχίσει να εισάγουν σταδιακά και οι ελληνικές τράπεζες και προβλέπει τη μηνιαία επιβάρυνση ενός λογαριασμού με ένα ποσό, π.χ. 5 ή 10 ευρώ, αλλά δίνει τη δυνατότητα σημαντικών πακέτων συναλλαγών ή απεριόριστων κινήσεων, δωρεάν χορήγηση χρεωστικής κάρτας και προνόμια εκπτώσεων ανάλογα με το προφίλ και το πακέτο κάθε καταθέτη.
