Καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ βρέθηκε η Δήμητρα Παπαδήμα. Η γνωστή ηθοποιός σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο, αναφέρθηκε στις διάφορες φάσεις που έχει περάσει στη ζωή της, κάνοντας μία αναδρομή από τα παιδικά μέχρι τα σύγχρονα χρόνια.
«Μικρή ήμουν ένα κατατονικό, ασυμβίβαστο και απροσάρμοστο παιδί. Μετά έγινα της καλογερικής, ήθελα να γίνω καλόγρια στα 13, είναι γνωστό αυτό. Μετά αποφασίζω να γίνω όργανο της τάξης, να φέρω μία δικαιοσύνη στον κόσμο» δήλωσε αρχικά η Δήμητρα Παπαδήμα.
Και συνέχισε λέγοντας: «Πήγα στην Αστυνομία και ζήτησα άδεια οπλοφορίας στα 15, γιατί ήθελα να βάλω τον κόσμο σε μία τάξη, ήθελα το δίκιο. Θα σκότωνα τους κακούς… και τώρα μπορώ να το κάνω πολύ εύκολα»
«Η τέταρτη φάση ήταν μετά τα 15, που έπεσα με τα μούτρα στο διάβασμα. Έβαζα το χέρι πάνω στο βιβλίο για να πάρω τις γνώσεις. Όταν δεν έβρισκα βιβλίο να διαβάσω, διάβαζα εγκυκλοπαίδειες, λεξικά… ξεκινούσα από το Α. Πέρασε κι αυτή η φάση και μετά έγινα μία ωραία, μοιραία και αυτοκαταστροφική. Ασχοληθήκαμε με το θέατρο, την τηλεόραση και τα λοιπά. Μετά έγινα μάνα, οπότε ηρέμησα πολύ. Και τώρα είμαι στην καλύτερη φάση, παιδιά… φρικιό. Είμαι όλα τα άλλα αλλά με επίγνωση», εξομολογήθηκε αμέσως μετά η Δήμητρα Παπαδήμα.
Όσον αφορά την καθημερινότητά της σήμερα, η Δήμητρα Παπαδήμα ανέφερε: «Είμαι αμίλητη, μοναχική, κάνω δουλειές από το πρωί μέχρι το βράδυ. Μπορώ να κάνω γυμναστική από το πρωί μέχρι το βράδυ συνέχεια. Σφουγγαρίζω, πλένω, κάνω… γενικά με τη χλωρίνη έχω μια σχέση πάθους, λατρείας. Έχω καταστρέψει τα έπιπλα από το να τα καθαρίζω. Λόλα!».
«Τόσα χρόνια δεν ξέραμε πότε είναι η γιορτή της, το μάθαμε τη μέρα που πέθανε»
Η ηθοποιός αναφέρθηκε και στην πρόσφατη απώλεια της μητέρας της πριν από δυόμιση μήνες. Δεν δίστασε, μάλιστα, να εξομολογηθεί τα συναισθήματά της και να περιγράψει κάποιες στιγμές από εκείνη τη θλιβερή ημέρα» είπε η ηθοποιός στη συνέχεια.
«Έχασα τη μητέρα μου πρόσφατα, 12 Οκτώβρη. Την έλεγαν Ανδρομάχη και όπως έτρωγα το μεσημέρι κοιτάζω το ημερολόγιο και λέω: 12 (Οκτωβρίου). Και βλέπω κάτι από κάτω, δεν φορούσα τα γυαλιά μου. Πάω κοντά και βλέπω: Ανδρομάχη. Εν τω μεταξύ τόσα χρόνια δεν ξέραμε πότε ήταν η γιορτή της και το μάθαμε την ημέρα που πέθανε» υπογράμμισε η Δήμητρα Παπαδήμα.
«Σου παγώνει το γέλιο. Όταν τελικά πεθαίνει η μάνα, θεριεύει η σιωπή μέσα σου. Αυτό ένιωσα εγώ και έγραψα στο ημερολόγιό μου: Σιωπή» κατέληξε η ηθοποιός.
