Ο Ιπποκράτης (460-337 π.Χ.), γνωστός ως ο πατέρας της Ιατρικής, διατύπωσε τη θεωρία ότι ο εγκέφαλος ήταν το όργανο που είναι επιφορτισμένο με τις νοητικές λειτουργίες, και τις διαταραχές. Έγραψε:
«Οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν ότι ο εγκέφαλος είναι η μοναδική προέλευση για τις απολαύσεις και τις χαρές, το γέλιο και τα αστεία, τη θλίψη και την ανησυχία, καθώς και τη δυσφορία και διαφοροποιούνται μεταξύ ντροπής, καλού, κακού, ευτυχίας … Μέσα από τον εγκέφαλο γινόμαστε παράφρονες, εξοργιζόμαστε , αναπτύσουμε άγχος και φόβους, τα οποία μπορεί να έρθουν μέσα στη νύχτα ή κατά τη διάρκεια της ημέρας, υποφέρουμε από αϋπνία, κάνουμε λάθη και έχουμε αβάσιμες ανησυχίες, χάνουμε την ικανότητα να αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα, γινόμαστε απαθείς και δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στην κοινωνική ζωή … Όταν ο εγκέφαλος είναι άρρωστος, υποφέρουμε για όλα εκείνα που αναφέρθηκαν παραπάνω...»
Για το Σωκράτη και το Πλάτωνα, η μανία ήταν «μια θεϊκή κατάσταση». Στην πραγματικότητα, ο Πλάτων έγραψε ότι υπάρχουν δύο είδη της μανίας, μια που περιλαμβάνει «μια πνευματική ένταση που προκύπτει από μια σωματική αιτία προέλευσης» και η άλλη είναι η «θεία ή εμπνευσμένη, με τον Απόλλωνα ως την πηγή της έμπνευσης». Συνέχισε και περιέγραψε διάφορα πρόσθετα είδη της θείας μανίας, συμπεριλαμβανομένων των ερωτικών εμπνεύσεων που τις έστελνε ο θεός του έρωτα και της προτρεπτικής έμπνευσης που προέρχεται από τις Μούσες επειδή φαίνεται να εμπνέει τους άνδρες να τραγουδούν. Ενώ στα μανιακά επεισόδια, προσωπικά έχω βιώσει κάποια στιγμή, όλες αυτές τις θεόπνευστεςκαταστάσεις.
Ο φιλόσοφος Δημόκριτος ρώτησε τον Ιπποκράτη, «Γιατί οι εξαίρετοι άνδρες στην φιλοσοφία, την πολιτική ή τις τέχνες είναι μελαγχολικοί;» Μετά από πολλές συζητήσεις, ο Ιπποκράτης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Δημόκριτος δεν έπασχε από μελαγχολία – ήταν απλά μια ιδιοφυΐα. Έχετε παρατηρήσει ποτέ πόσοι άνθρωποι με διπολική διαταραχή είναι καλλιτέχνες ή/και ιδιοφυίες (συχνά αναφέρονται σε θεόπνευστη έμπνευση);
Έχω διαπιστώσει σε μένα ότι είχα ακραίες εξάρσεις δημιουργικότητας και παραγωγικότητας κατά τη διάρκεια των επεισοδίων μανίας. Και υπάρχουν πολλές, πολλές διάσημες δημιουργικές μεγαλοφυΐες που έχουν επίσης διαγνωστεί με διπολική διαταραχή, συμπεριλαμβανομένων ηθοποιών όπως ο Μελ Γκίμπσον, η Κάρι Φίσερ, η Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς και η Βίβιαν Λη. Τραγουδοποιοί όπως η Nina Simone, διαγνώστηκαν με διπολική διαταραχή κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης σταδιοδρομίας τους. Ο Τεντ Τέρνερ, ένας εξαιρετικά επιτυχημένος επιχειρηματίας και ο συγγραφέας/μυθιστοριογράφος Έρνεστ Χέμινγουεϊ, υποβλήθηκαν επίσης σε θεραπεία για τη διπολική διαταραχή.
Μερικοί από τους πρόσφατους σημαίνοντες στοχαστές και ακτιβιστές της ιστορίας, θεωρείται από τους ειδικούς ότι είχαν διπολική διαταραχή, συμπεριλαμβανομένων των Jackson Pollack (καλλιτέχνης), Friedrich Nietzsch (φιλόσοφος), Σερ Ισαάκ Νεύτων (μαθηματικός / φυσικός / φιλόσοφος), Αβραάμ Λίνκολν (πολιτικός), Βιρτζίνια Γουλφ (συγγραφέας), η Florence Nightingale (νοσοκόμα) και Βίνσεντ βαν Γκογκ (καλλιτέχνης), για να αναφέρουμε μόνο μερικούς.
Αν και δεν είμαι μια ιδιοφυΐα με κάθε έννοια της λέξης, θεωρώ τον εαυτό μου θεόπνευστο από καιρό σε καιρό. Έχω επίσης παρατηρήσει ότι, ενώ εγώ απολαμβάνω τη δημιουργικότητά μου, το σώμα και το μυαλό μου δεν μπορούν να διατηρήσουν το φρενήρη ρυθμό για μια παρατεταμένη χρονική περίοδο και αυτά τα επεισόδια ποτέ δεν συμβαίνουν χωρίς να ακολουθούνται από ένα καταθλιπτικό επεισόδιο ακριβώς μετά (όσο υψηλότερο το μανιακό, άλλο τόσο υψηλό το καταθλιπτικό, όσο χαμηλότερο το ένα τόσο πιο χαμηλό το άλλο). Για μένα, βρίσκοντας την ισορροπία μεταξύ των εναλλαγών είναι το γλυκό σημείο όπου θα είμαι απολύτως λειτουργική χωρίς να θέλω να κόψω το αυτί μου κατά τη διάρκεια (όπως ένας από τους προκατόχους μας έκανε). Δουλεύοντας με το γιατρό μου, λαμβάνοντας τα φάρμακά μου, κάνοντας γυμναστική, τρώγωντας καλά και έχοντας κατάλληλες συνήθειες ύπνου, μου δίνεται η δυνατότητα να χρησιμοποιώ το θείο δώρο όπως έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες για καλό σκοπό.
Νομίζω ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν στο σωστό δρόμο, με την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτή τη νόσο και να τη μετατρέψουμε σε δημιουργία. Ας γιορτάσουμε, όχι επειδή έχουμε διπολική διαταραχή, αλλά απλώς ότι είμαστε μέρος ενός καταπληκτικού club γεμάτο με καλλιτέχνες, φιλόσοφους, συγγραφείς και επιχειρηματίες. Ελπίζω ότι αυτό θα σας εμπνεύσει για να γίνετε το καλύτερο που μπορείτε να είστε. Όχι τέλειοι, όχι ιδιοφυΐες – απλά μια θεόπνευστη εκδοχή του εαυτού σας.
Πηγή: International Bipolar Foundation
Συγγραφέας: Beka Owens
