Θυμάστε το OnRush; Είναι πολύ πιθανόν η απάντηση να είναι όχι, μιας και θεωρείται από πολλούς ένα από τα πιο αδικημένα arcade racers της προηγούμενης γενιάς κονσολών. Μάλλον θα θυμάστε όμως το DriveClub του PS4…και κάπου τώρα θα αναρωτιέστε τι σχέση έχουν όλα αυτά τα παιχνίδια με το Dirt 5. Ο συνδετικός κρίκος είναι η ομάδα ανάπτυξης.
Το Dirt 5 αναπτύχθηκε από την Codemasters Cheshire, η οποία προηγουμένως μας είχε χαρίσει το OnRush, όταν ακόμα ήταν γνωστή ως Codemasters EVO. Πριν ενταχθεί στην Codemasters, συγκαταλέγονταν στο first-party δυναμικό του PlayStation, γνωστή ως Evolution Studios. Πρόκειται για μια ομάδα που έχει τις ρίζες της στα MotorStorm και νομίζω πως οι επιρροές είναι σαφείς στο πέμπτο κεφάλαιο του Dirt, το οποίο ακολουθεί πλήρως το arcade μονοπάτι. Έχοντας περάσει αρκετές ώρες με το παιχνίδι, μπορώ με βεβαιότητα να πω πως το αποτέλεσμα είναι ικανό να χαρίσει άφθονη off-road διασκέδαση. Aς πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή!
Την πλειοψηφία του χρόνου μου με το παιχνίδι την πέρασα στο Career mode. Παραδόξως, το Dirt 5 έχει μια narrative-driven ιστορία που μας βάζει απέναντι στον βετεράνο οδηγό Bruno Durand, ενώ στο πλευρό μας έχουμε τον Alex “AJ” Janiček. Το εντυπωσιακό είναι πως στο κάστ έχουμε δύο πασίγνωστους ηθοποιούς από τον gaming χώρο, τον Nolan North (Nathan Drake – Uncharted) και τον Troy Baker (Joel – The Last of Us) που ενσαρκώνουν τους δύο προαναφερθέντες χαρακτήρες αντίστοιχα.
Μπορεί μεν να υπάρχουν βαρύγδουπα ονόματα, αλλά μην περιμένετε και πολλά από την ιστορία. Όχι, δεν υπάρχουν cutscenes και τέτοια πράγματα. Όλη η αφήγηση γίνεται μέσα από φωνητικά μηνύματα που λαμβάνουμε ως παίκτες και μέσα από τα επεισόδια ενός in-game podcast που ακούγονται μερικές φορές αντί της μουσικής στο κεντρικό μενού. Υπάρχουν μερικά έξυπνα αστεία εδώ και εκεί, ενώ δε λείπουν και οι cringe ατάκες και οι κρυάδες. Ούτε ενθουσιάστηκα, ούτε απογοητεύτηκα από αυτή την προσθήκη.
Συνολικά το Dirt 5 δεν καθυστερεί καθόλου μέχρι να σε βάλει πίσω από το τιμόνι. Τα μενού είναι απλά, γρήγορα και κατανοητά. Καλώς ή κακώς, δεν υπάρχουν επιλογές παραμετροποίησης για τα αμάξια (πλην της εμφάνισης, με διάφορα χρώματα, αυτοκόλλητα και liveries) και ούτε pre-match προετοιμασία. Πατάς τον αγώνα που θέλεις και μετά από ένα σύντομο φόρτωμα παίζεις σχεδόν αμέσως. Αν κρίνω και από την ξεσηκωτική μουσική που παίζει στα μενού, όπου μεταξύ άλλων άκουσα και Prodigy, νομίζω πως είναι ξεκάθαρο ότι οι δημιουργοί δεν ήθελαν να βαρεθώ ούτε λεπτό.
Σε γενικές γραμμές είμαι πολύ ικανοποιημένος από το Career, το οποίο έχει ακριβώς τον ίδιο στόχο. Να μη βαρεθείς λεπτό. Υπάρχουν συνολικά δέκα διαφορετικές τοποθεσίες, όπως η Ελλάδα, η Κίνα, η Ιταλία, η Αμερική και η Αφρική και περίπου 70 διαφορετικές παραλλαγές των πιστών. Παραδόξως, οι πρώτοι αγώνες δεν είναι αντιπροσωπευτικοί του θεάματος που ακολούθησε και με απογοήτευσαν ελαφρώς. Σύντομα όμως βρήκα τον εαυτό μου να οδηγά νύχτα με έντονη βροχή και κεραυνούς πάνω σε πάγο, λίγο μετά σε μεγάλο υψόμετρο να δαμάζω τα χιόνια με το Ford μου και μετά στην ηλιόλουστη Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Καλαμπάκα. Το μοναδικό που με ενόχλησε είναι ότι επισκέφτηκα αρκετές φορές τις ίδιες πίστες, αφού η ποικιλία προέρχεται κυρίως από reverse εκδοχές τους και άλλες παραλλαγές.
Ωστόσο, κάθε event του career είναι αρκετά διαφορετικό το ένα από το άλλο και τα περισσότερα από αυτά είναι πλήρως δυναμικά. Οι περισσότεροι αγώνες αλλάζουν ριζικά μέχρι την ολοκλήρωσή τους. Για παράδειγμα, μπορεί να ξεκινήσεις σε ηλιόλουστες συνθήκες και να καταλήξεις σε μια γεμάτη λάσπη πίστα με λιγότερη πρόσφρυση, να σε πιάσει χιονοθύελλά και με κάθε lap η ορατότητα να γίνεται χειρότερη ή να ξεκινήσεις πρωί, να νυχτώσει και να βρέχει συγχρόνως. Η δυναμικότητα αυτή είναι που με έκανε να συγχωρέσω την επανάληψη των πιστών και να διασκεδάσω ιδιαίτερα το Career. Με την έναρξη του κάθε αγώνα δεν ξέρεις τι σε περιμένει, με τον εντυπωσιασμό να είναι ο μόνος κοινός παρονομαστής.
Μάλιστα, σε κάθε event υπάρχουν και τρία challenges να εκπληρώσεις για επιπλέον XP, κάτι που επίσης βοηθά τους αγώνες να διαφοροποιούνται, ενώ οι δημιουργοί είναι γενναιόδωροι με τα χρήματα και τα δωρεάν οχήματα, οπότε ανά λίγους αγώνες μπορείς να αλλάξεις αυτοκίνητο και να δοκιμάσεις κάτι άλλο από το ρόστερ. Για την ιστορία, έχουμε 63 αυτοκίνητα που είναι χωρισμένα σε 13 διαφορετικές κατηγορίες. Μεταξύ αυτών θα βρείτε ιστορικά rally οχήματα, όπως τα Subaru Impreza S4 και Mitsubishi Lancer Evolution VI, μοντέρνα τετρακίνητα θηρία, φορτηγάκια και πολλά ακόμη. Όντας ένα παιχνίδι που εστιάζει στους Rally αγώνες, δεν μπορώ να κάνω και πολλά παράπονα όσον αφορά την ποικιλία των αυτοκινήτων, αν και θα μπορούσαν σίγουρα να υπάρχουν και λίγες ακόμη επιλογές.
Περνώντας τώρα στο χειρισμό και στην οδηγική συμπεριφορά, το Dirt 5 απαρνιέται οποιοδήποτε Sim στοιχείο, για να χαρίσει μια καθαρά arcade εμπειρία. Αν ψάχνετε Rally Simulation, μάλλον θα πρέπει να ρίξετε μια ματιά στο Dirt Rally 2.0. Όπως φαίνεται, λοιπόν, και απ’ τα φαντασμαγορικά events του, το παιχνίδι απευθύνεται στο ευρύ κοινό. Υπάρχουν τρείς δυσκολίες συνολικά και προσωπικά επέλεξα τη μεσαία. Με αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, ο χειρισμός των αυτοκινήτων μου φάνηκε τόσο εύκολος όσο θα έπρεπε να είναι. Συνεχώς νιώθεις ότι έχεις τον έλεγχο, ίσως και σε υπερβολικό βαθμό, αλλά σαφώς αντιλαμβάνεσαι πως το μοντέλο οδήγησης είναι τέτοιο που ευνοεί το ντριφτάρισμα. Καμιά φορά οι στροφές δεν είναι απολύτως ρεαλιστικές, μιας και το παιχνίδι βάζει τα δυνατά του να σε κρατήσει στην πίστα, αλλά αυτό βοηθά στον παράγοντα διασκέδαση. Θα έλεγα πως η εμπειρία είναι απολαυστική για αυτό που είναι. Μάλιστα, προς τιμήν του, το παιχνίδι αλλάζει πολύ την οδηγική συμπεριφορά ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Κάθε φορά που βρέχει, πράγματι το καταλαβαίνεις.
Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για πανεύκολο παιχνίδι όμως. Υπάρχει πρόκληση, ειδικότερα στα μεταγενέστερα επίπεδα του Career. Να προσθέσω πως είμαι και αρκετά ικανοποιημένος από την AI σε αυτό το κομμάτι, αφού αν εξαιρέσουμε μερικές αναλαμπές που βλέπεις τον πρώτο να εξαφανίζεται μπροστά, συνήθως δε μένει ούτε υπερβολικά πίσω, ούτε σε αφήνει υπερβολικά εύκολα να την προσπεράσεις. Διαρκώς έβλεπα κάποιον στο minimap ή στον καθρέφτη μου και αυτό με κρατούσε σε εγρήγορση. Αν πρέπει να παραπονεθώ για κάτι, τότε αυτό είναι τα physics της οδήγησης. Συνάντησα μερικά περίεργα σημεία σε διάφορους χάρτες που υπήρχαν αόρατες οριογραμμές στις πλαϊνές πλευρές, αλλόκοτη συμπεριφορά σε σκαμπανεβάσματα του έδαφος και σχεδόν ξεκαρδιστικές αντιδράσεις στις καραμπόλες μεταξύ των αυτοκινήτων. Ο τομέας αυτός επιδέχεται πολλών βελτιώσεων.
Περνώντας τώρα στα τεχνικά, η έκδοση που δοκίμασα είναι αυτή του Xbox Series X, για την οποία ενδεχομένως θα έχετε ακούσει πολλά. Σε γενικές γραμμές μπορώ να πω πως προσωπικά έμεινα ευχαριστημένος. Σαφώς δεν είναι το πιο όμορφο racing που έχω παίξει. Αυτός ο θρόνος ανήκει στο Forza Horzion 4. Ωστόσο, το παιχνίδι αδικείται πολύ από τους πρώτους αγώνες και γενικά από τα YouTube βίντεο. Όταν η οδηγική δράση αρχίζει να κλιμακώνεται στα μεταγενέστερα events, εντυπωσιάστηκα πραγματικά. Τα οπτικά εφέ είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά. Η ατμόσφαιρα σε κάθε πίστα είναι γεμάτη particles, είτε θα είναι βροχή, είτε σκόνη, είτε χιόνι, είτε κομφετί από το κοινό. Ομοίως, οι λάσπες και τα λιμνάζοντα νερά, τα καιρικά φαινόμενα και ο τρόπος που λερώνονται τα οχήματα, όλα είναι ρεαλιστικά και πανέμορφα αποτυπωμένα στην οθόνη. Πλούσια είναι και τα περιβάλλοντα, ενώ και τα μοντέλα των αυτοκινήτων είναι ικανοποιητικά, ωστόσο και οι δύο πτυχές αυτές επιδέχονται βελτιώσεων.
Εν τέλει, το όλο θέαμα καμουφλάρει τις αδυναμίες στις περισσότερες πίστες και highlight είναι το HDR στους νυχτερινούς αγώνες, το οποίο βρήκα εκπληκτικό. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλά οπτικά bugs και framedrops, ειδικά όταν όλα τα αυτοκίνητα είναι μαζεμένα στην εναρκτήρια γραμμή. Στα του ήχου, οι μηχανές των αυτοκινήτων και όλα τα υπόλοιπα εφέ είναι καλής ποιότητας, ενώ ευχαριστημένος έμεινα και από τις επιλογές που έχουν γίνει για το soundtrack.
Κλείνοντας, να μην ξεχάσω να αναφέρω πως στα του περιεχομένου, υπάρχει φυσικά το Online, αλλά και το ιδιαίτερο Playgrounds Mode που μπορείτε να παίζετε ξέφρενες custom πίστες από την κοινότητα, σχεδόν σε Hot Wheels πρότυπα, ή να κατασκευάσετε τις δικές σας. Υπάρχει και δυνατότητα για split-screen, την οποία δεν κατάφερα ωστόσο να δοκιμάσω. Σίγουρα, δεν είναι ο πλουσιότερος racing τίτλος, αλλά όπως συνηθίζεται με τα περισσότερα παιχνίδια του genre, υπάρχει πολύ περιεχόμενο για να σας κρατήσει απασχολημένους.
