Το The Disaster Artist μπορεί να είναι μια ταινία για τη χειρότερη ταινία όλων των εποχών, το “The Room”, αλλά ταυτόχρονα συνθέτει ένα απολαυστικό, ακραία αστείο, συγκινητικό πορτρέτο με επίκεντρο έναν γνήσια παθιασμένο, αν και τραγικά κακόγουστο, δημιουργό.
Ο πολυτάλαντος James Franco (127 Ώρες), στον διπλό ρόλο του σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή, συνθέτει μία ξεκαρδιστική, αριστουργηματική, βιογραφική κωμωδία με επίκεντρο τον ανεπανάληπτο και εξωγήινο, αλλά (απολύτως) υπαρκτό, Tommy Wiseau, τον χειρότερο δημιουργό που πέρασε ποτέ από το Hollywood.
Η ταινία που έχει κλέψει τις καρδιές του κοινού και των κριτικών, έχει διαγράψει μια αξιόλογη φεστιβαλική πορεία, καθώς ήταν το μεγάλο hit του SXSW, αλλά και του Τορόντο, όπου κέρδισε τη 2η θέση στο Βραβείο Κοινού του Τμήματος Midnight Madness. Στο 65ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν απέσπασε το Χρυσό Κοχύλι Καλύτερης Ταινίας, ενώ ο James Franco τιμήθηκε για την ερμηνεία του ως Tommy Wiseau με τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α’ Ανδρικού Ρόλου σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ, με τo βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στα Gotham Awards, ενώ ήταν η 2η επιλογή για το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου από την Ένωση Κριτικών του Λος Άντζελες.
Υπόθεση: Ο αινιγματικός και φιλόδοξος Tommy Wiseau καταφθάνει στο Hollywood αποφασισμένος να εκπληρώσει το ιδιότυπο, καλλιτεχνικό του όραμα. Η πρώτη και μοναδική του ταινία, το διαβόητο “The Room”, θριαμβεύει ως η καλύτερη χειρότερη ταινία όλων των εποχών, η καλτ ταινία που οι θεατές δεν χορταίνουν να χλευάζουν σε sold out μεταμεσονύχτιες προβολές για πάνω από μια δεκαετία. Αυτή είναι η ιστορία του πιο αλλόκοτου, κακοσχεδιασμένου αλλά την ίδια στιγμή γνήσια παθιασμένου κινηματογραφικού εγχειρήματος του Χόλιγουντ, «του Πολίτη Κέιν των κακών ταινιών», αλλά και η ιστορία μιας δυνατής φιλίας ανάμεσα σε έναν δημιουργό και τον μοναδικό συνεργάτη που πίστεψε σ΄ αυτόν, όπως αυτή εκτυλίχθηκε πίσω από τις κάμερες.
ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
Το 2003, ένας ανεξάρτητος κινηματογραφικός δημιουργός προσγειώθηκε από το πουθενά στη βιομηχανία του θεάματος με μια από τις χειρότερες ταινίες που έγιναν ποτέ, το “The Room”, ένα παθιασμένο ρομαντικό μελόδραμα για ένα ερωτικό τρίγωνο που εκτροχιάζεται. Το σενάριο, η σκηνοθεσία και η παραγωγή ήταν ο καρπός των κόπων του Tommy Wiseau. Αυτή η αινιγματική φιγούρα με τα βαμμένα κορακί μαλλιά, με τη δυσνόητη ξενική προφορά, έγινε διαβόητη στο Χόλιγουντ αφού ανέγειρε μία διαφημιστική πινακίδα στη λεωφόρο Χάιλαντ για την προώθηση της αλλόκοτης, αυτάρεσκης ταινίας του που κόστισε 6 εκατομμύρια δολάρια. Η αφίσα έδειχνε ένα κοντινό που απαθανάτιζε τη σκληρή και ανδροπρεπή φάτσα του Wiseau με ένα βουλωμένο μάτι και ένα ανορθόγραφο μήνυμα που υποσχόταν ένα δράμα επιπέδου Tennessee Williams!!
Αφού έκανε πρεμιέρα σε δύο αίθουσες στη νότια Καλιφόρνια για να κατέβει απότομα, έχοντας βγάλει το πενιχρό ποσό των 1.800 δολαρίων σε δύο εβδομάδες, το “The Room” είχε τη δεύτερη ευκαιρία του τα επόμενα χρόνια σε μεταμεσονύχτιες προβολές και στις φήμες που μεταδίδονταν από στόμα σε στόμα. Εντωμεταξύ, ο Γουάιζο ενστερνίστηκε τον ρόλο ενός μυστηριώδη αγνώστου που έγραψε διαβόητη ιστορία ως κάποιος που άφησε το αμφιβόλου αξίας σημάδι του Χόλιγουντ κυνηγώντας το όνειρο του με κάθε τίμημα.
ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ
Το 2013, ο Greg Sestero, ένας από τους πρωταγωνιστές του “The Room”, εξέδωσε το βιβλίο “The Disaster Artist: My Life Inside the Room, The Greatest Bad Movie Ever Made”, τα απομνημονεύματα ενός νεαρού ηθοποιού που μετακόμισε στο Λος Άντζελες και συμμετείχε στο “The Room”, αφού συνάντησε τον Wiseau σε μαθήματα υποκριτικής στο Σαν Φρανσίσκο και δέθηκε μαζί του χάρη στον κοινό θαυμασμό τους για τον James Dean. Πριν από την κυκλοφορία του βιβλίου, ένα προσχέδιο έπεσε στα χέρια του σεναριογράφου-σκηνοθέτη-παραγωγού James Franco, που ήταν στο Βανκούβερ για γύρισμα με συμπρωταγωνιστή τον Seth Rogen. Ο Franco δεν είχε δει το “The Room”, αλλά διασκέδασε με την απολαυστική αφήγηση του Sestero για αυτή την κινηματογραφική περιπέτεια που έμοιαζε με ατύχημα, αλλά που γέννησε μια δυνατή φιλία μέσα στην καταστροφή.
«Ο Tommy ήθελε να κάνει ένα δράμα και όλοι γελούσαν σε βάρος του» λέει ο Franco. «Το βιβλίο του Greg αναφερόταν στο Χόλιγουντ, αλλά ήταν και η ιστορία ενός από τους παράταιρους τύπους που πήραν μέρος στην παραγωγή του “The Room”. Είδα το “The Disaster Artist” σαν μία ταινία για το παρασκήνιο της βιομηχανίας που ξετυλίγεται μέσα από τα μάτια των περιθωριακών τύπων στα ίχνη του Ed Wood, μία ταινία που λάτρεψα».
Ο Franco δελεάστηκε και από τη σχέση των δύο φίλων που χτιζόταν πίσω από τις κάμερες μιας δύσμοιρης ερασιτεχνικής παραγωγής που, παρά τις αντιξοότητες, διασκέδασε τους θεατές σε όλον τον κόσμο. Πήρε τα δικαιώματα του βιβλίου και ως φόρο τιμής για τον Wiseau, σκηνοθέτησε, έκανε την παραγωγή και πρωταγωνίστησε στην κινηματογραφική της μεταφορά. Ως Wiseau, απέναντι από τον νεότερο αδελφό του, Ντέιβ -που υποδύεται τον Sestero-, ο Franco ερμηνεύει μία παιχνιδιάρικη εκδοχή του αμερικάνικου ονείρου, με δύο αναπάντεχους φίλους να κυνηγούν τη δόξα της δημιουργίας με απρόσμενους αλλά και επιτυχημένους τρόπους.
ΣΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΤΟΥ “THE ROOM”
Μετά τη μεταμόρφωση του από μεταμεσονύχτια ταινία σε πολιτισμικό φαινόμενο, το “The Room” αναδείχθηκε σε ιστορία επιτυχίας με δόσεις ειρωνείας, όπως σε καμία άλλη περίπτωση στην ιστορία του Χόλιγουντ. Η ταινία είναι ένα τεράστιο φαινόμενο και αρέσει σε όλους, από κολεγιόπαιδα, κωμικούς ηθοποιούς μέχρι εκκολαπτόμενους σεναριογράφους.
Το κοινό περίμενε στις ουρές για τις μεταμεσονύχτιες προβολές σε όλη τη χώρα με αντικείμενα, όπως πλαστικά κουτάλια και μπάλες ποδοσφαίρου, που εκσφενδόνιζε στην αίθουσα, ενώ σχολίαζε δυνατά τους παράξενους διαλόγους της ταινίας, τις ερμηνείες και τις ανατροπές της πλοκής. Το Entertainment Weekly ανταποκρίθηκε με ένα εκτενές άρθρο το 2008, το οποίο κατέγραφε την τρέλα που είχε γεννήσει η ταινία, που από μία μυστηριώδη διαφημιστική πινακίδα είχε προκαλέσει παγκόσμιο σάλο.
Το 2003, ο σεναριογράφος Σκοτ Νουστάντερ, που είχε μόλις καταφθάσει στο Λος Άντζελες με την ελπίδα να κάνει καριέρα στο Χόλιγουντ, είδε τη διαβόητη πινακίδα του Wiseau η οποία διαφήμιζε το “The Room”, ενώ οδηγούσε και έμεινε καθηλωμένος. «Ήταν το πρόσωπο του τύπου που κοιτάει χαμηλά και είχε και ένα νούμερο τηλεφώνου πάνω» λέει ο Νουστάντερ. «Νόμιζα ότι ήταν εστιατόριο ή κλαμπ, ήταν αδύνατο να καταλάβω τι ήθελε να πει. Δεν είχα ιδέα μέχρι που μίλησα με κόσμο και μου είπαν ότι είναι μια ταινία που προβαλλόταν σποραδικά. Μετά έμαθα ότι δεν βλεπόταν, αλλά ότι όλοι μιλούσαν για αυτή. Πόσο φριχτή μπορεί να ήταν;».
Η ακαθόριστη καταγωγή του Wiseau τροφοδότησε τη φήμη και τον θρύλο του ως μια διαβόητη κινούμενη καταστροφή που είχε όμως φανατικούς θαυμαστές. Υποστήριζε ότι προέρχεται από τη Νέα Ορλεάνη, αλλά το πιο πιθανό είναι ότι καταγόταν από την ανατολική Ευρώπη. Χρηματοδότησε ο ίδιος το “The Room” που είχε προϋπολογισμό 6 εκατομμύρια δολάρια από την προσωπική του περιουσία από κτηματομεσιτικές επιχειρήσεις. Προσθέτοντας ακόμα περισσότερη παραξενιά στην όλη ιστορία, ο Wiseau κράτησε την περιβόητη πινακίδα για πέντε χρόνια από την αρχική προβολή της ταινίας, πληρώνοντας 5.000 δολάρια τον μήνα για να κρατήσει την ταινία στις καρδιές και στο μυαλό των οδηγών του Λος Άντζελες. Αφού έσπασε κάθε κανόνα του Χόλιγουντ, ο Wiseau έγινε ένας αυτόνομος παίχτης στη βιομηχανία του θεάματος.
Δεκαπέντε χρόνια μετά την ταραχώδη πρεμιέρα του, το “The Room” ακόμα συζητιέται, συνεχίζει να είναι αγαπητό, να προκαλεί γέλιο ή αγάπη, ακόμα και στο στερέωμα του Χόλιγουντ που απέρριπτε τον Γουάιζο για χρόνια. Ο σεναριογράφος Μάικλ Βέμπερ, που διασκεύασε το βιβλίο “The Disaster Artist” με τον Σκοτ Νουστάντερ, βλέπει στο φαιδρό φιάσκο και τη μυστηριώδη καταγωγή του Wiseau μία αυθεντική ιστορία που εμπνέει και γεννάει ελπίδα χάρη στις αφοσιωμένες προσπάθειες ενός μαχητή. «Δεν ξέρουμε όλες τις λεπτομέρειες για το παρελθόν του Τόμι, αλλά μετά από πολλή προσπάθεια έκανε μία ταινία που ακόμα βλέπουν οι θεατές και μιλάνε για αυτή σε όλο τον κόσμο» λέει ο Βέμπερ. «Τόσοι άνθρωποι του είπαν όχι πριν την κάνει, αλλά επέμεινε και την έκανε κι αυτό είναι πολύ συναρπαστικό».
Ο Ρόγκεν, που παίζει στην ταινία αλλά αναλαμβάνει και χρέη παραγωγού, υποδύεται τον επιμελητή σεναρίου και τη μοναδική φωνή της λογικής σε αυτό το εντελώς έκρυθμο γύρισμα. «Είναι μια αλλόκοτη και τρελή ταινία, μοιάζει γελοία και ασυνάρτητη σε φάσεις, δεν έχει λογική αυτό που συμβαίνει στην πλοκή. Αλλά όσα περισσότερα ανακαλύπτεις για τη σχέση του Τόμι και του Γκρεγκ, τόσο περισσότερο συνδέεσαι με την ιστορία. Ο Τόμι από μία άποψη απέτυχε παταγωδώς, αλλά κατάφερε να εκφραστεί μέσα από την ταινία».
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ SESTERO
Ο Sestero έγραψε το “The Disaster Artist” μετά την αναπάντεχη δεύτερη ευκαιρία που είχε το “The Room” ως μεταμεσονύχτια καλτ επιτυχία. Τα απομνημονεύματα ακολουθούν τα ίχνη των πρώτων ημερών της φιλίας του με τον Wiseau, όταν ήταν δύο φιλόδοξοι ηθοποιοί στο Σαν Φρανσίσκο. Ο Sestero ήταν 19 όταν γνώρισε τον Wiseau σε μαθήματα υποκριτικής. «Είχε κάτι που σε μαγνήτιζε και δεν έπαιρνες τα μάτια σου από πάνω του, ό,τι έκανε στο μάθημα ήταν λάθος» θυμάται ο Sestero. «Ο τρόπος που ερμήνευε ήταν καταστροφικός, αλλά είχε και κάτι πολύ καλλιτεχνικό την ίδια στιγμή».
Εκτός τάξης, ανακάλυψε μια χαρούμενη και απολαυστική πλευρά του Wiseau, που ενθάρρυνε τους συναδέλφους του στη δημιουργία, παρά τις αντιξοότητες. «Ήταν εύστοχος και εμψυχωτικός και μου έδωσε κάτι που δεν μου έδωσαν οι γονείς μου, οι οποίοι ήθελαν να παρατήσω τα μαθήματα της υποκριτικής και να τακτοποιηθώ σε μία δουλειά» λέει ο Sestero. «Από τη στιγμή που είδα τον Τόμι να απαγγέλει τον μονόλογο του στην τάξη, ήξερα ότι είναι κάποιος που θα μπορούσα να συνδεθώ μαζί του». Μια νύχτα μάλιστα , από ένα καπρίτσιο της στιγμής, οδήγησαν για τρεις ώρες μέχρι το σημείο που σκοτώθηκε ο James Dean.
«Ο Greg μπορεί να ήταν το πρώτο άτομο στη ζωή του Tommy που είδε πέρα από αυτό το παράξενο παρουσιαστικό και τον αντιμετώπισε ως ανθρώπινο ον» λέει ο Dave Franco. «Ήταν αληθινός φίλος για τον Tommy, κι εκείνος σε αντάλλαγμα εκτιμούσε τις απόψεις του, τον ενθάρρυνε και τον υποστήριζε».
Όπως ξετυλίγεται στο “The Disaster Artist”, η οχτάμηνη παραγωγή του “The Room” ήταν μια καταστροφή. Η ιστορία του τραπεζίτη που ακούει στο όνομα Τζόνι (Wiseau), ο οποίος μπλέκει σε ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα στη σύζυγο του Λίζα (Juliet Daniel) και τον καλύτερο φίλο του Μαρκ (Sestero), είναι γεμάτη από φριχτούς διαλόγους, εκκωφαντικές ερμηνείες και αφηγηματικά αδιέξοδα. Ο Wiseau που αντικαθιστούσε μέσα σε μία στιγμή διάφορους ηθοποιούς, σόκαρε το επιτελείο των ηθοποιών και το συνεργείο, αφού το γύρισμα γινόταν ταυτόχρονα σε φιλμ και ψηφιακές κάμερες, ξοδεύοντας χιλιάδες δολάρια για να αγοράζει εξοπλισμό. Σε κάποια φάση, το συνεργείο έφτανε τα 400 άτομα, ένα τεράστιο νούμερο για μία μικρή, ανεξάρτητη παραγωγή.
ΜΕΣΑ ΣΤΟ “THE ROOM”
Ο Franco θυμάται να χαζεύει τη διαφημιστική πινακίδα της ταινίας όταν πρωτοξεκίνησε την υποκριτική του καριέρα, αλλά ήταν το 2014, αφού διάβασε το βιβλίο που αναζήτησε να δει τη διαβόητη ταινία. «Αυτός ο τύπος έρχεται εδώ και θέλει να γίνει σταρ και παρά τα εμπόδια χρηματοδοτεί το όραμα του, το σκηνοθετεί και τελικά το κοινό το λατρεύει» λέει ο Franco. «Όχι με τον τρόπο που ήθελε, φυσικά, αλλά ο Tommy δεν το ξέρει αυτό».
Ο Franco είδε την ταινία σαν μια επιτυχία, μία κωμωδία για το ευρύ κοινό. «Το βιβλίο του Greg με αφύπνισε όπως συνέβη στον Tommy, αφού το “The Room” απέκτησε τη δεύτερη ευκαιρία του» λέει ο ηθοποιός. «Πρέπει να δέχεσαι αυτό που πιστεύουν οι άλλοι για σένα, αλλά και να είσαι ο εαυτός σου. Το βιβλίο αιχμαλωτίζει τις επιθυμίες του Tommy». Ο Franco μίλησε με τον Wiseau και τον Sastero στο τηλέφωνο, αφού απέκτησε τα δικαιώματα του βιβλίου. «Δεν ήμουν σίγουρος πόσο ελεγκτικός θα ήταν ο Tommy ή πόσο έχει αλλάξει μετά το “The Room”» σχολιάζει ο Franco. «Πολύ σύντομα ο Tommy με ρώτησε ποιος θα τον υποδυθεί. Όταν είπα ότι δεν ήξερα, πρότεινε τον Johnny Depp, έναν από τους μεγαλύτερους πρωταγωνιστές του κόσμου με απόλυτη φυσικότητα».
Ο Sestero ήταν αυτός που πρότεινε στον Franco να υποδυθεί τον Wiseau στην ταινία, άλλωστε όπως εκμυστηρεύθηκε αργότερα στον Franco, ο Wiseau είχε πει ότι οι μόνοι άνθρωποι που ήθελε να τον υποδυθούν στη μεγάλη οθόνη ήταν ο Depp και ο ίδιος ο Franco.
ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Ο Franco αναζήτησε το δίδυμο των Σκοτ Νουστάντερ και Μάικλ Βέμπερ (500 Μέρες με τη Σάμερ) για να αναλάβουν τη διασκευή του βιβλίου που περιέγραφε τη φιλία του Sestero με τον Wiseau. «Πιστεύω ότι είναι η εκδοχή του Greg και του Tommy από άποψη σχέσης μεταξύ συνεργατών» λέει ο Φράνκο.
Οι δύο σεναριογράφοι από την πλευρά τους είδαν την ιστορία ως τη φιλία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο όνειρο. «Δεν είναι μια ταινία για μία ταινία, αλλά για δύο ονειροπόλους που θέλουν να κάνουν κάτι, αλλά δεν έχουν πρόσβαση ή ικανότητα» λέει ο Νουστάντερ. «Ο Greg και ο Tommy δίνουν ο ένας στον άλλον αυτό που χρειάζονται για να προχωρήσουν και να πετύχουν το όνειρο. Ο ένας έχει όλη την αυτοπεποίθηση του κόσμου, αλλά όχι την ικανότητα να εκτελέσει το όραμα του και ο άλλος δεν έχει την πίστη στον εαυτό του για να ακολουθήσει το όνειρο του» συμπληρώνει ο Βέμπερ.
Οι δύο σεναριογράφοι κατάφεραν να αιχμαλωτίσουν το ντελίριο και την απόλαυση που αναδύεται όταν δύο άνθρωποι κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος είτε ως φίλοι είτε ως συνεργάτες. «Έχουμε βρεθεί και οι δύο σε αυτή τη θέση. Πιστεύαμε ότι μπορούμε να γράφουμε και οι άλλοι μας έλεγαν να τα παρατήσουμε. Συνδεθήκαμε με αυτούς τους χαρακτήρες με έναν πολύ δυνατό τρόπο».
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΣΤ
Μετά την ολοκλήρωση του σεναρίου, ο Franco ανέλαβε τον ρόλο του Wiseau και αμέσως ανέθεσε τον ρόλο του Greg Sestero στον Dave Franco, που είναι ο αδελφός του. «Προφανώς, ξέρω τον αδελφό μου όλη μου τη ζωή και έχουμε αυτή την ιδιαίτερη δυναμική, που έχει παραλληλισμούς με τον Tommy και τον Greg».
Το καστ συμπληρώνεται από τον μακροχρόνιο συνεργάτη του Franco, τον Seth Rogen που υποδύεται τον αγχωμένο επιμελητή σεναρίου, το μοναδικό μέλος της ομάδας του Wiseau που είχε μια κάποια κινηματογραφική εμπειρία. Η Alison Brie ενσαρκώνει την Άμπερ, το κορίτσι που μπαίνει ανάμεσα στον Sestero και τον Wiseau. Η ηθοποιός διασκέδασε ιδιαίτερα στα γυρίσματα με τη μεταμόρφωση του καστ ώστε να μοιάζει με τους πρωταγωνιστές του “The Room”. «Η αγαπημένη μου μέρα ήταν όταν κάναμε γύρισμα τη σκηνή της πρεμιέρας της ταινίας. Ήταν ξεκαρδιστικό να βλέπεις τους ηθοποιούς να υποδύονται τις αντιδράσεις των χαρακτήρων καθώς αντίκριζαν την ταινία για πρώτη φορά».
Η Ari Graynor αναλαμβάνει τον ρόλο της ηθοποιού που παίζει τον χαρακτήρα της χειριστικής και ανταγωνιστικής Λίζα στο “The Room”. Η ηθοποιός λέει: «Όταν πρωτοείδα την αυθεντική ταινία, έμεινα έκπληκτη από το όλο πράγμα. Αφού την είδα αρκετές φορές συμπάθησα τον Tommyκαι ένιωσα τις προσπάθειες του να εκφραστεί και κατάλαβα πώς βλέπει τον κόσμο».
Η Jacki Weaver υποδύεται τη μητέρα της Λίζα, έναν ρόλο που οι φανατικοί θαυμαστές του “The Room” λατρεύουν. «Παραδέχομαι ότι είναι μια συναρπαστική ιστορία. Ήταν πολύ διασκεδαστικό να βλέπεις τον James να σκηνοθετεί και την ίδια στιγμή να υποδύεται τον Tommy» λέει η ηθοποιός.
Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
Προκειμένου να μοιάζει με τον Tommy Wiseau, το διάσημο, όμορφο, φωτογενές και μακρόστενο πρόσωπο του James Franco έπρεπε να μεταμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό. Ο Tommy έχει τετράγωνο, μεγάλο σαγόνι και ανάμεσα στα διάφορα πρόσθετα μέρη, χρειάστηκαν ψεύτικα μάγουλα, ψεύτικο πηγούνι, μύτη και φυσικά τα κορακίσια μαλλιά. Συνολικά, ο Franco φορούσε 6 επιμέρους πρόσθετα κομμάτια όλη μέρα, είτε έπαιζε είτε σκηνοθετούσε, για την εφαρμογή των οποίων χρειάζονταν μία ώρα στην αρχή του γυρίσματος, ενώ για την αφαίρεση τους ακόμα χρειαζόταν ακόμα μία ώρα στο τέλος της μέρας. Για να ολοκληρωθεί το εφέ, ο Franco φορούσε μπλε φακούς επαφής για δεκαέξι ώρες κάθε μέρα που είχαν γύρισμα.
«Το γύρισμα ήταν πολύ αστείο γιατί ο James μιλούσε σαν τον Tommy όλη μέρα» λέει ο Rogen. «Ακόμα και για διαδικαστικά θέματα, μιλούσε με τη φωνή του Tommy».
Αντίστοιχα, προκειμένου να αναπαραχθούν με πιστότητα οι σκηνές και τα μοτίβα του “The Room”, η ομάδα παραγωγής αντέγραψε τα φτηνά σκηνικά, ενώ ο διευθυντής φωτογραφίας μιμήθηκε τον ερασιτεχνικό φωτισμό και τις λήψεις που έκαναν το “The Room” μια από τις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών. Μερικές σκηνές αναπαραστάθηκαν πλάνο προς πλάνο και οι ηθοποιοί έκαναν ό,τι ακριβώς έβλεπαν στις αντίστοιχες σκηνές του “The Room”. «Ήταν μια σχολαστική άσκηση συγκέντρωσης σε κάτι που έγινε εξ αρχής στραβά» σχολιάζει ο Franco.
Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ “THE ROOM”
Σχεδόν δύο δεκαετίες μετά την ταραχώδη πρεμιέρα του, το “The Room” συνεχίζει να διασκεδάζει τους θεατές σε όλο τον κόσμο με τις μεταμεσονύχτιες προβολές του στις ΗΠΑ, αλλά και σε μακρινά μέρη όπως η Σκανδιναβία, η Μεγάλη Βρετανία και η Νέα Ζηλανδία. Διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι συνεχίζουν να συγκεντρώνονται σε ομάδες για να δουν το αλλόκοτο όραμα του Wiseau.
Μπορεί από τύχη ή χάρη στο σχέδιο του, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι ο Tommy Wiseau κυνήγησε το δημιουργικό του όνειρο και έκανε μια ταινία που παρά τα άπειρα ελαττώματα της έχει φέρει κοντά χιλιάδες ανθρώπους, ενώ συνεχίζει να είναι δημοφιλής. «Ακόμα πηγαίνει ο κόσμος στις μεταμεσονύχτιες προβολές και πετάει πλαστικά κουτάλια στην οθόνη και φωνάζει σε όλη την ταινία» λέει ο Sestero. «Ο Tommy δημιούργησε ένα έργο που άντεξε στον χρόνο. Ήθελε να τον εκτιμά το Χόλιγουντ, οπότε πώς να μην είναι ενθουσιασμένος με αυτή την τροπή;».
Ο Franco καταλήγει «Για να παίζει αυτή η ταινία ανά τον κόσμο σημαίνει ότι υπάρχει κάτι παραπάνω από μια επικά κακή ταινία. Το “The Room” είναι μοναδικό γιατί ο Tommy Wiseau έβαλε όλη την καρδιά του σε αυτό το έργο. Το “The Room” έχει αυτό που δεν έχουν άλλες κακές ταινίες. Έχει γνήσιο πάθος».
Η ταινία προβάλεται στούς κινηματογράφους απο την Tanweer.
