Έλλη Τρίγγου: Για πολλά χρόνια είχα βρει αυτόν τον μηχανισμό άμυνας

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Έλλη Τρίγγου στο περιοδικό “My Tv” και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Μουλόπουλο, με αφορμή την παράσταση “Dogville” στον Νέο Ακάδημο. Η γοητευτική ηθοποιός μίλησε, μέσα σε όλα, για την διάθεση να ξεφεύγει από το βόλεμα της, την αναγνώριση των λαθών καθώς και τους προσωπικούς της φόβους.

• Η Έλλη φεύγει εύκολα από τη βολική περιοχή της;

Εγώ θέλω να λέω ότι το κάνω – κι αυτό θέλω να πρεσβεύω και με ενδιαφέρει -, όταν έρχεται η κρίσιμη στιγμή, έχω πιάσει κι εγώ τον εαυτό μου να δυσκολεύεται. Όσο πιο κοντά είσαι με τον εαυτό σου, τόσο πιο εύκολα μπορείς να διακρίνεις τι σου συμβαίνει. Άρα, μπορείς να το αλλάξεις.

Το θέμα δεν είναι να είμαστε φανταστικοί και να μπορούμε να διαχειριστούμε όλες τις καταστάσεις με τον καλύτερο τρόπο αλλά να αντιλαμβανόμαστε πως κάτι δεν λειτουργεί και να μετακινούμαστε. Να έχουμε τη διαύγεια να παρατηρήσουμε το λάθος, να το μελετάμε και να το διορθώνουμε. Υπάρχει μεγάλη δύναμη μέσα σ’ αυτό και ελευθερία.

• Βέβαια, υπάρχουν και πολλοί που δεν αναγνωρίζουν τα λάθη τους…

Ισχύει! Είναι ποινικοποιημένο το λάθος. Μα πως θα αλλάξει ο κόσμος αν δεν αναγνωρίσουμε τι έχει πάει στραβά μέχρι τώρα; Ζούμε σ’ αυτή τη διαστρεβλωμένη πραγματικότητα που πρέπει όλοι να είμαστε σωστοί και τέλειοι και όμορφοι και επιτυχημένοι για να αξίζουμε και τελικά γινόμαστε δούλοι των προσδοκιών μας.

Ενώ όλη η ποίηση βρίσκεται ακριβώς μέσα στις ατέλειες μας. Μόνο η φύση είναι τέλεια μέσα στην ποικιλία και την πολυμορφικότητα της. Γι’ αυτό τη ρημάζουμε, σκάμε από ζήλια που δεν μπροούμε να τη φτάσουμε ούτε στο μικρό της δαχτυλάκι. Το αστείο και συνάμα τραγικό είναι ότι μπορούμε, αλλά δεν το ξέρουμε.

• Εσύ, μέσα απότον οποιοδήποτε φόβο, έχεις ανακαλύψει κάποια σκοτεινή σου πλευρά;

Φυσικά. Ο φόβος είναι μια ομπρέλα και εκφράζεται με πολλούς τρόπους. Με τον θυμό, με το να κρυφτείς, με το να μεταθέσεις την ευθύνη σου στον άλλον, να τρέξεις μακριά ή ακόμα και να προσκολληθείς. Προσωπικά, για πολλά χρόνια, τον μετέφραζα τον θυμό.

Είχα βρει αυτόν τον μηχανισμό άμυνας. Σιγά σιγά, όμως, μετατρέπεται σε κάτι πιο κλειστό και απόμακρο, χωρίς να έχει μέσα την επίθεση. Εύχομαι να τον μετατρέψω σε κάτι απόλυτα λειτουργικό, σε μια κινητήριο δύναμη.