10.00 – 12.00
Με ξυπνάει η Ζιζέλ τρίβοντας επίμονα τη μουσούδα της στην πόρτα. Οι πρώτες αγκαλιές και τα φιλιά της ημέρας, είναι δικά της. Καφές και βόλτα μαζί της. Τα πρωινά μου είναι γεμάτα από τις σκέψεις, τις εικόνες και τα σχέδια, που σφηνώθηκαν στο μυαλό μου, λίγο πριν με πάρει ο ύπνος, το προηγούμενο βράδυ. Oταν ήμουν μικρή, σ’ αυτές τις βραδινές καταχωρίσεις κυριαρ …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
