Ένα γράμμα στον Κώστα Καζάκο – Μαρία Αντουανέτα

0
104

Αξιότιμε κύριε Καζάκο,

σας γράφω ένα γράμμα ( κλεμμένο από λαϊκό άσμα) για να σας δώσω τα συχαρίκια μου για την υπέροχη δήλωσή σας! Φαντάζομαι ότι εσείς αισθάνεστε υπερήφανος κι εμείς σίγουρα μ…κεςπου πριν από λίγα χρόνια σας είχαμε εκλέξει στη Βουλή των Ελλήνων ( Προσωπικά ουδέποτε σας ψήφισα – αλλά προφανώς σας ψήφισαν εκείνοι που σας θυμούνταν από την χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά δεν μπορώ να τους κρίνω. Η ψήφος είναι προσωπική υπόθεση).

Και διάβασα την δήλωσή σας, ναι, αυτή που διατυπώσατε χωρίς ντροπή, λέγοντας ότι είναι προδότες της πατρίδας εκείνοι που επιλέγουν να φύγουν στο εξωτερικό.

Είναι προδότες; Γιατί αξιότιμε κύριε Καζάκο; Γιατί εδώ υποτιμούν τη δουλειά τους και τους δίνουν 3 & 60; Γιατί εκεί, στα εξωτερικά μπορούν να χτίσουν τη ζωή τους και να ξέρουν ότι αύριο μπορούν να αγοράσουν γάλα για τα παιδιά τους; Γιατί μπορούν να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή χωρίς να τους παίρνουν όλο τον μισθό η εφορία, η ΔΕΗ και η κωλοκυβέρνηση που για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα πυροβολεί τον λαό; Γιατί δεν θέλουν να ταϊζουν 300 μοσχάρια σαν την πάρτι σας επί ολόκληρες τετραετίες; Γιατί μήπως σιχαίνονται να σας βλέπουν;

Εγώ πάλι αξιότιμε κύριε Καζάκο, λέω να αντιστρέψουμε την δήλωση και αναρωτιέμαι γιατί δεν έχετε το φιλότιμο να σηκωθείτε να φύγετε εσείς και οι όμοιοί σας, να κάνετε χώρο σε νέους ανθρώπους, να καθίσουν σε θέσεις κλειδιά αξιοκρατικά – αυτό βέβαια είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας – ώστε να ξεβρομίσει αυτή η χώρα και να κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια, μήπως και οδηγηθεί στο φως.

Πραγματικά αναρωτιέμαι που βρήκατε τόσο θράσος και δεν φοβηθήκατε τον λιθοβολισμό. Βέβαια, αν είχατε ίχνος φιλότιμου, μετά από αυτό, θα είχατε αυτολιθοβοληθεί αλλά είμαι σίγουρη ότι το βολεμένο σας μυαλό δεν μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί. Γιατί ακόμα εσείς εισπράττετε χιλίαδες ευρώ κάθε μήνα, ενώ η πιο παραγωγική γενιά γίνεται επαίτης στα αφεντικά για τον μισθό της ή στους γονείς για να πάει για ένα καφέ. Ναι, κύριε Καζάκο μου, ξέρετε ένας καφές μια φορά στο τόσο είναι απαραίτητος, αλλιώς το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να πληρώνει μόνο για ψυχοφράμακα.

Αλλά εσείς δεν μπορείτε να το καταλάβετε. Σας καταννοώ… Κι εγώ αν ήμουν στο τσίρκο της Βουλής, θα σας είχα γραμμένους στις πανάκριβες γόβες μου. Αυτό δεν κάνετε όλοι σας; Δεν ξεχνάτε με τεράστια ευκολία ποιοι σας ψήφισαν; Δεν ξεχνάτε ότι το πραγματικό σας αφεντικό είναι ο λαός και όχι η κάθε Μέρκελ; Αλλά για να τα σκεφτείς αυτά θα πρέπει να μην είσαι βολεμένος. Κι εσύ είσαι. Ένας βολεμένος του κερατά, που άκριτα, κατακεραυνώνεις εκείνους που αναζητούν καλύτερη μοίρα.

Αν έχεις τα guts, εσύ και το κόμμα σου, κρατησέ τους εδώ. Βάλε πλάτη, δώσε τον μισθό σου και αγωνίσου για να μείνουν οι φωστήρες εδώ και να βοηθήσουν αυτό το κράτος να ορθοποδήσει να πάει μπροστά. Αλλά πώς θα γίνει αυτό; Με ένα ΚΚΕ, που στην πλειοψηφία του έχει δεξιά τσέπη και αρνείται να χάσει τα κεκτημένα του; Με ένα ΚΚΕ που το μόνο που ξέρει είναι να βγάζει γλαφυρούς λόγους, ότι και καλά είναι στο πλάι το εργάτη, ότι υπερασπίζεται το δίκαιο του εργαζόμενου και την μοναδική λέξη που ξέρει από την κούνια του είναι ΟΧΙ; Άλλο η ιδεολογία και άλλο η πράξη αξιότιμε κύριε Καζάκο, που μαζί σας γελάνε και τα έδρανα της πολύπαθης Βουλής.

Που ήσουν κύριε Καζάκο, όταν η μία επιχείρηση έβαζε λουκέτο η μια πίσω από την άλλη και μας πέταγαν έξω σαν άψυχα αντικείμενα, ενώ μας χρωστούσαν τα μαλλιοκέφαλά μας; Που ήσουν εσύ όταν ο συνάδελφος δεν είχε να πάρει γάλα στο παιδί του; Που ήσουν όταν ολόκληρες οικογένειες έμεναν στο δρόμο γιατί οι πάντα προστατευμένοι του συστήματος σας έγλυφαν όλους μαζί; Πουθενά! Ήσουν ένας ανάξιος βουλευτής και τα τσέπωνες, όπως κάνουν όλοι. Ήσουν ένας ανάξιος βουλευτής και έτρωγες με χρυσά κουτάλια!

Εσύ, λοιπόν, που είσαι ένας από τους μεγαλύτερους προδότες, δεν έχεις κανένα δικαίωμα να μιλάς για προδοσία. Εσύ είσαι βολεμένος και κανένας βολεμένος δεν δικαιούται να μιλάει και να καταφέρεται εναντίον εκείνων που θέλουν να ζήσουν σαν άνθρωποι, με αξιοπρέπεια! Κανένας δεν θέλει να ξεριζώνεται από την πατρίδα του, στην περίπτωση που δεν το έχεις ακούσει. Απλά, δεν έχουν και πολλές εναλλακτικές με το κράτος που έχετε δημιουργήσει! Τον πατριώτη τον έπαιζες μια χαρά στις ταινίες αλλά ακόμα κι εκεί πληρωνόσουν. Ποιος είσαι εσύ λοιπόν που θα κρίνεις και θα χαρακτηρίζεις; Κάτσε στη ζεστή θεσούλα σου στο ΔΗΠΕΘΕ της Πάτρας και άσε την μάνα να κλαίει που αποχωρίζεται το παιδί της και το εγγόνι της. Πες σε αυτή τη μάνα, λοιπόν, ότι το παιδί της είναι προδότης και αν δεν σε θάψει με τα ίδια της τα χέρια, ας μη με λένε Βίκη.

Ξέρεις αξιότιμε κύριε Καζάκο μου, τι μου θυμίζεις; Την Μαρία Αντουανέτα.

Εκείνη την σπάταλη αλλοπαρμένη και φαντασιόπληκτη, που κολυμπούσε στο χρυσό και στα πλούτη και έλεγε να δώσουν στο λαό παντεσπάνι να φάει, αφού δεν έχει ψωμί ή εκείνον τον Κινέζο αυτοκράτορα, που ο λαός του δεν είχε να φάει ρύζι κι αναρωτιόταν γιατί δεν έτρωγε κρέας. Το τέλος του Κινέζου δεν το ξέρω, αλλά ξέρω εκείνο της Μαρίας Αντουανέτας. Οδηγήθηκε στη γκιλοτίνα μαζί με τον σύζυγό της, εκείνον με τις μπούκλες.

Και προσέξτε! Μην σας καθησυχάζει το γεγονός ότι δεν έχουμε γκιλοτίνες. Μπορούμε να τις φτιάξουμε αλλά πολύ φοβάμαι ότι η κόλαση είναι πολύ μικρή για σας και τους ομοίους σας, τους τέως, τους πρώην και τους νυν.

Αυτά αξιότιμε κύριε Καζάκο.

Τώρα, μπορείτε να εξακολουθείτε να ανησυχείτε για το μέλλον αυτής της χώρας και να γεμίζετε με μηδενικά τον τραπεζικό σας λογαριασμό. Άλλωστε αυτά είναι δύο πράγματα που συνάδουν στο πολιτικό σύμπαν.

Προσευχηθείτε μόνο μην ξυπνήσουμε από τον λήθαργό μας. Τότε δεν θα έχετε που να κρυφτείτε. Κι εκείνοι που πρώτοι θα σας λιθοβολήσουν, θα είναι ο προδότες και θα είναι πολλοί!

Μετά τιμής,

Βίκη