Ο Ένιο Μορικόνε (Ennio Morricone) ήταν ιταλός συνθέτης, ενορχηστρωτής και μαέστρος, από τους σπουδαιότερους και επιδραστικότερους συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής. Με το πληθωρικό έργο του διαμόρφωσε την πορεία της κινηματογραφικής μουσικής κι ενέπνευσε συνθέτες και σκηνοθέτες σ’ όλο τον κόσμο για πολλές γενιές.
Επηρεασμένος από τις μουσικές πρωτοπορίες του 20ου αιώνα, αλλά και από τη μουσική του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, διαμόρφωσε στη δεκαετία του ‘60 τον ήχο των σπαγγέτι-γουέστερν, μέσα από τη συνεργασία του με τον παιδικό φίλο και συμμαθητή του Σέρτζιο Λεόνε. Συνένωσε τον ήχο της κιθάρας με σφυρίγματα, κραυγές ζώων, απόκοσμες φωνές, αλλά και άγνωστα στους πολλούς μουσικά όργανα, όπως η οκαρίνα, η εβραϊκή άρπα, οι τρομπέτες μαριάτσι, το αγγλικό κόρνο και η οκαρίνα.
“Υπέγραψε” περισσότερα από 500 σάουντρακ
Ο Μορικόνε υπέγραψε περισσότερα από 500 σάουντρακ για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, πάνω από 100 συνθέσεις λόγιας («κλασικής») μουσικής, αλλά και τραγούδια που ερμήνευσαν μεγάλα ονόματα του διεθνούς πενταγράμμου, όπως η Μίνα, η Ρίτα Παβόνε, ο Τζίμι Φοντάνα, ο Πολ Άνκα και η Τζόαν Μπαέζ. Συνέθεσε μουσική για όλα τα είδη ταινιών – από ταινίες τρόμου μέχρι κωμωδίες – ενώ κάποιες από τις συνθέσεις του είναι πιο διάσημες από τις ίδιες τις ταινίες στις οποίες ακούστηκαν.
Άφησε πίσω του μία τεράστια μουσική κληρονομιά, γράφοντας μεγάλες στιγμές της κινηματογραφικής ιστορίας μέσα από ταινίες όπως «Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος», «Για Μια Χούφτα Δολάρια», «Κάποτε στη Δύση» και «Κάποτε στην Αμερική» του Σέρτζιο Λεόνε, «Danger: Diabolik» του Μάριο Μπάβα, «Συμμορία των Σικελών» του Ανρί Βερνέιγ, «Μέρες Ευτυχίας» του Τέρενς Μάλικ, «Αποστολή» του Ρόλαντ Τζόφι, «Οι Αδιάφθοροι» του Μπράιαν Ντε Πάλμα, «Ο Επαγγελματίας» του Ζορζ Λοτνέρ, «Σινεμά ο Παράδεισος» και «Μαλένα» του Τζουζέπε Τορνα …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
