Η ανακάλυψη μίας τεράστιας κηλίδας, διαμέτρου 75.000 μιλίων, στην επιφάνεια του Ηλίου απειλεί με “μπλακάουτ” τους δορυφόρους και τις επικοινωνίες στη Γη.
Οι επιστήμονες της NASA εντόπισαν μία τεράστια μαύρη κηλίδα στην επιφάνεια του Ηλίου, κάτι που προκαλεί ανησυχία και προβληματισμό, καθώς η διάμετρος της “κηλίδας” αυτής φτάνει τα 75.000 μίλια και είναι ορατή από τη Γη, πράγμα που είναι πολύ σπάνιο στα χρόνια που ερευνάται το διάστημα.
Η μαύρη κηλίδα εντοπίστηκε την περασμένη εβδομάδα και μπορεί να προκαλέσει μια τεράστια “καταιγίδα ακτινοβολίας”, όπως αναφέρεται από τη NASA, η οποία ενδέχεται να πλήξει τον πλανήτη μας επηρεάζοντας τους δορυφόρους και τις επικοινωνίες στη Γη.
“Μία τέτοια καταιγίδα θα μπορούσε να δημιουργήσει ακόμη εκπληκτικές, μοναδικές αύρες σε όλον τον κόσμο, με χρωματισμούς που όμοιούς τους δεν έχει δει ο άνθρωπος στον ουρανό“, αναφέρει επιπρόσθετα η NASA.
Παρόλα αυτά η πιθανότητα να συμβούν τα παραπάνω, εκτιμάται στο 25%.
Οι ηλιακές κηλίδες είναι παροδικά φαινόμενα που εμφανίζονται στην επιφάνεια του Ηλίου, τη λεγόμενη φωτόσφαιρα, της οποίας και θεωρούνται οι περισσότερο εντυπωσιακοί και ενδιαφέροντες σχηματισμοί της. Είναι ορατές ως σκοτεινές μικρές ή μεγαλύτερες κυκλικές επιφάνειες – κηλίδες.
Προκαλούνται από μαγνητική δραστηριότητα, η οποία παρεμποδίζει τα ρεύματα μεταφοράς θερμότητας από το ηλιακό εσωτερικό, δημιουργώντας έτσι περιοχές με μειωμένη επιφανειακή θερμοκρασία. Παρότι μία ηλιακή κηλίδα έχει θερμοκρασία ως και 5000 βαθμών Κελσίου, η αντίθεση με το περιβάλλον υλικό των 5800 βαθμών, την καθιστά εύκολα ορατή ως σκοτεινή κηλίδα.
Μπορεί να φθάσει σε διάμετρο τα 120.000 χιλιόμετρα, να είναι δηλαδή εξαπλάσια της Γης, πράγμα που καθιστά τις μεγαλύτερες κηλίδες ορατές ακόμα και με γυμνό μάτι κατά την ανατολή ή τη δύση του Ηλίου.
Ο αριθμός των κηλίδων στην ηλιακή επιφάνεια αυξάνεται γρήγορα και μετά μειώνεται με βραδύτερο ρυθμό κάθε περίπου 11 χρόνια. Ο μέσος χρόνος ζωής μιας ηλιακής κηλίδας είναι περίπου δύο εβδομάδες.
Φωτογραφία: NASA
