Στην Ιλιάδα του Ομήρου αναφέρεται ότι ο Δίας μισούσε τον θεό του πολέμου. Ο προκλητικός χαρακτήρας του, η επιθετικότητά και η αγριότητά του, τον έκαναν αντιπαθή στους υπόλοιπους θεούς του Ολύμπου.
Μητέρα του ήταν η Ήρα και αδερφή του η Έριδα. Οι αρχαίοι συγγραφείς τον περιέγραφαν ως ένα πανίσχυρο θεό με τρομακτικά μάτια που ορμούσε στη μάχη κραυγάζοντας όπως 10.000 πολεμιστές. Είχε πελώριο σώμα, ήταν άγριος και αιμοδιψής. Συχνά ερχόταν αντιμέτωπος με την αδερφή του Αθηνά, η οποία τον νικούσε και τον εξευτέλιζεΣτην Ιλιάδα του Ομήρου αναφέρεται ότι ο Δίας μισούσε τον θεό του πολέμου. Ο προκλητικός χαρακτήρας του, η επιθετικότητά και η αγριότητά του, τον έκαναν αντιπαθή στους υπόλοιπους θεούς του Ολύμπου.
Μητέρα του ήταν η Ήρα και αδερφή του η Έριδα. Οι αρχαίοι συγγραφείς τον περιέγραφαν ως ένα πανίσχυρο θεό με τρομακτικά μάτια που ορμούσε στη μάχη κραυγάζοντας όπως 10.000 πολεμιστές. Είχε πελώριο σώμα, ήταν άγριος και αιμοδιψής. Συχνά ερχόταν αντιμέτωπος με την αδερφή του Αθηνά, η οποία τον νικούσε και τον εξευτέλιζε.
Οι γιοι του τον συντρόφευαν στα πεδία των μαχών και έσερναν το άρμα του. Οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν θυσίες προς τιμήν τους προκειμένου να έχουν την υποστήριξή τους στους πολέμους που έκαναν. Ωστόσο, στον Τρωικό πόλεμο ο Άρης τους γύρισε την πλάτη και πήρε το μέρος των Τρώων, παρότι είχε υποσχεθεί να βοηθήσει τους Έλληνες. Η κίνησή του αυτή προκάλεσε το μένος της Ήρας, η οποία έστειλε την Αθηνά να τον διώξει από τη μάχη. Η Αθηνά κατηύθυνε το δόρυ του Διομήδη πάνω στον Άρη, πληγώνοντάς τον. Στη συνέχεια επέστρεψε πληγωμένος στον Όλυμπο, όπου θεραπεύτηκε από τον Παίονα, τον γιατρό των Θεών.Οι γιοι του τον συντρόφευαν στα πεδία των μαχών και έσερναν το άρμα του. Οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν θυσίες προς τιμήν τους προκειμένου να έχουν την υποστήριξή τους στους πολέμους που έκαναν. Ωστόσο, στον Τρωικό πόλεμο ο Άρης τους γύρισε την πλάτη και πήρε το μέρος των Τρώων, παρότι είχε υποσχεθεί να βοηθήσει τους Έλληνες. Η κίνησή του αυτή προκάλεσε το μένος της Ήρας, η οποία έστειλε την Αθηνά να τον διώξει από τη μάχη. Η Αθηνά κατηύθυνε το δόρυ του Διομήδη πάνω στον Άρη, πληγώνοντάς τον. Στη συνέχεια επέστρεψε πληγωμένος στον Όλυμπο, όπου θεραπεύτηκε από τον Παίονα, τον γιατρό των Θεών.
Η αιχμαλωσία από τους γίγαντες Αλωάδες
Οι Αλωάδες ήταν ο Ώτος και οι Εφιάλτης και μνημονεύονται από τον Όμηρο ως γίγαντες με υπερφυσικές δυνάμεις. Ήταν γιοι του Ποσειδώνα και πριν φτάσουν στην εφηβεία απείλησαν τους θεούς και προσπάθησαν να ανέβουν στον Όλυμπο. Αρχικά, πήγαν στη Θράκη και αιχμαλώτισαν τον Άρη, τοποθετώντας τον σε ένα χάλκινο δοχείο, στο όρος Μπίτσα της Νάξου, το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Τραγαία και Απείρανθο. Η αιχμαλωσία από τους γίγαντες Αλωάδες Οι Αλωάδες ήταν ο Ώτος και οι Εφιάλτης και μνημονεύονται από τον Όμηρο ως γίγαντες με υπερφυσικές δυνάμεις. Ήταν γιοι του Ποσειδώνα και πριν φτάσουν στην εφηβεία απείλησαν τους θεούς και προσπάθησαν να ανέβουν στον Όλυμπο. Αρχικά, πήγαν στη Θράκη και αιχμαλώτισαν τον Άρη, τοποθετώντας τον σε ένα χάλκινο δοχείο, στο όρος Μπίτσα της Νάξου, το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Τραγαία και Απείρανθο.
Στη συνέχεια, τοποθέτησαν το ένα βουνό πάνω στο άλλο και πολιόρκησαν τον Όλυμπο. Η Άρτεμις έστειλε μήνυμα στον Ώτο, λέγοντας του ότι θα τον συναντούσε ερωτικά στη Νάξο. Αυτό προκάλεσε τη ζήλια του Εφιάλτη με αποτέλεσμα ο Ώτος να έρθει σε διαμάχη μαζί του. Έβαλαν στόχο μια λευκή ελαφίνα προκειμένου να αποδείξουν ποιος είναι ο καλύτερος σκοπευτής. Ωστόσο, η ελαφίνα ήταν η μεταμορφωμένη Άρτεμις και όταν έριξαν τα βέλη τους, εξαφανίστηκε με μεγάλη ταχύτητα και οι Αλωάδες αλληλοσκοτώθηκαν. Τότε, ο Ερμής αναζήτησε τον Άρη, ο οποίος είχε παραμείνει έγκλειστος στο δοχείο επί 13 μήνες και ήταν ετοιμοθάνατος. Η μητριά των γιγάντων τον απελευθέρωσε σε άσχημη κατάσταση.Στη συνέχεια, τοποθέτησαν το ένα βουνό πάνω στο άλλο και πολιόρκησαν τον Όλυμπο. Η Άρτεμις έστειλε μήνυμα στον Ώτο, λέγοντας του ότι θα τον συναντούσε ερωτικά στη Νάξο. Αυτό προκάλεσε τη ζήλια του Εφιάλτη με αποτέλεσμα ο Ώτος να έρθει σε διαμάχη μαζί του. Έβαλαν στόχο μια λευκή ελαφίνα προκειμένου να αποδείξουν ποιος είναι ο καλύτερος σκοπευτής. Ωστόσο, η ελαφίνα ήταν η μεταμορφωμένη Άρτεμις και όταν έριξαν τα βέλη τους, εξαφανίστηκε με μεγάλη ταχύτητα και οι Αλωάδες αλληλοσκοτώθηκαν. Τότε, ο Ερμής αναζήτησε τον Άρη, ο οποίος είχε παραμείνει έγκλειστος στο δοχείο επί 13 μήνες και ήταν ετοιμοθάνατος. Η μητριά των γιγάντων τον απελευθέρωσε σε άσχημη κατάσταση.
Όπως ανέφερε ο Όμηρος στην Ιλιάδα: «Βάσταξ’ ο Άρης π’ άλυτα τον έδεσεν ο Ώτος και ο Εφιάλτης ο δεινός, τα τέκνα του Αλωέως˙ κι έμεινε μήνες δεκατρείς στο χάλκινον αγγείον˙ και τότε ο πολεμόδιψος ο Άρης θα εχανόνταν, η μητρυιά του αν του Ερμή δεν το ’λεγεν, η ωραία Ηεριβοίη· κι έκλεψεν αυτός τον Άρη, οπόταν εκόντευε ο σκληρός δεσμός να πάρει την πνοήν του» Ο Άρης δεν τιμήθηκε όπως οι υπόλοιποι θεοί από τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι δεν του αφιέρωσαν ναούς και ιερά. Λατρεύτηκε κυρίως από τους κατοίκους της Θράκης, της Σπάρτης και της Νοτιοδυτικής Μικράς Ασίας, καθώς δέχονταν συχνά επιδρομές από τους από εχθρικά φύλα και ο πόλεμος ήταν αναπόφευκτος. Όπως ανέφερε ο Όμηρος στην Ιλιάδα: «Βάσταξ’ ο Άρης π’ άλυτα τον έδεσεν ο Ώτος και ο Εφιάλτης ο δεινός, τα τέκνα του Αλωέως˙ κι έμεινε μήνες δεκατρείς στο χάλκινον αγγείον˙ και τότε ο πολεμόδιψος ο Άρης θα εχανόνταν, η μητρυιά του αν του Ερμή δεν το ’λεγεν, η ωραία Ηεριβοίη· κι έκλεψεν αυτός τον Άρη, οπόταν εκόντευε ο σκληρός δεσμός να πάρει την πνοήν του» Ο Άρης δεν τιμήθηκε όπως οι υπόλοιποι θεοί από τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι δεν του αφιέρωσαν ναούς και ιερά. Λατρεύτηκε κυρίως από τους κατοίκους της Θράκης, της Σπάρτης και της Νοτιοδυτικής Μικράς Ασίας, καθώς δέχονταν συχνά επιδρομές από τους από εχθρικά φύλα και ο πόλεμος ήταν αναπόφευκτος.
