Ο Γιώργος Χρανιώτης συνέντευξη στο περιοδικό Hello και τον δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα. Μέσα σε όλα, δε, ο δημοφιλής ηθοποιός αναφέρθηκε στην θεατρική παράσταση που συμμετέχει για δεύτερη χρονιά και τους ανθρώπους που επέλεξε να βγάλει από την ζωή του.
- Φέτος πρωταγωνιστείς και στην πολύ επιτυχημένη παράσταση «Τέλειοι Ξένοι» στο θέατρο Αθηνά. Οι τέλειοι ξένοι είναι δίπλα μας;
Δεν ξέρω αν είναι τέλειοι οι ξένοι, αλλά κάθε φίλος μας –και όχι μόνο– κρύβει κι έναν ξένο. Είναι μια ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε το σύζυγό μας, τη σύζυγό μας, τη μαμά μας ή τον μπαμπά μας. Γνωρίζουμε πολλά για εκείνους, αλλά υπάρχει ένα ιδιωτικό κομμάτι, το οποίο, όταν αποκαλύπτεται, κάποιες φορές μπορεί να είναι ευεργετικό και άλλες καταστροφικό και τρομακτικό.
- Εσύ, όταν ανακαλύπτεις ότι ένας άνθρωπος που γνωρίζεις καλά δεν είναι αυτός που πιστεύεις, τι κάνεις;
Αν με απογοητεύσει, απομακρύνομαι. Και υπάρχουν δύο ειδών απογοητεύσεις… Υπάρχει αυτή στην οποία μπορώ να δώσω μια ευκαιρία κι εκείνη που δεν μου αφήνει περιθώρια να επιτρέψω σε αυτούς τους ανθρώπους να είναι στη ζωή μου. Εύχομαι να είναι καλά, αλλά εγώ δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί τους. Κι αυτό μού έχει συμβεί με πολύ κοντινούς μου ανθρώπους.
- Ήταν εύκολος ο αποχωρισμός;
Θεωρώ ότι ήταν εύκολος γιατί δεν μου άφησαν άλλο περιθώριο. Μοιάζει με κάποιους χωρισμούς που είναι επώδυνοι, αλλά ξέρεις ότι έκανες το παν για να τους αποτρέψεις, έπαιξες όλα σου τα χαρτιά. Οπότε, από τη στιγμή που ο άλλος έφυγε, ένα κομμάτι σου είναι ήσυχο ότι εσύ προσπάθησες όσο γινόταν.
