Όταν ο James Gunn της b-movie ταινίας Slither και της σουπερηρωικής (μαύρης) κωμωδίας Super (μικρό αδερφάκι τότε του Kick-Ass) αναλάμβανε την κινηματογραφική μεταφορά ενός άγνωστου (τότε) κόμικ της Marvel, με τον τίτλο Οι Φύλακες του Γαλαξία…
με μια ομάδα “άγνωστων” (τότε) ηρώων, τυλιγμένο σε ένα πολύχρωμο και φαντεζί concept με υπερβολικό χιούμορ (για ταινία της Marvel), κανείς δεν περίμενε την μεγάλη απήχηση και επιτυχία που είχε, πρίν απο 3 χρόνια.
Επόμενο φυσικά βήμα… sequel, βήμα εξαιρετικά δύσκολο καθώς πρέπει να πατήσει σε μία συνταγή που πλέον γνωρίζουμε και φυσικά χωρίς το στοιχείο της έκπληξης. Το χιούμορ όμως και η τρέλα του Gunn ταιριάζουν τέλεια στη Marvelική συνταγή και έτσι η δεύτερη ταινία αποδεικνύεται εξίσου όμορφη, δυναμική και απολαυστική (να μην πω καλύτερη), με την πρώτη και γίνεται ενα απο τα πιο δυνατά χαρτιά του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel!
Η ταινία μας συνεχίζει τις περιπέτειες των ηρώων Star-Lord (Chris Pratt), Gamora (Zoe Saldana), Drax (Dave Bautista), Rocket (Bradley Cooper) και Baby Groot (Vin Diesel), οι οποίοι μετά από μια σειρά ατυχών γεγονότων, θα σωθούν από έναν μυστήριο άνθρωπο, ο οποίος θα τους οδηγήσει στον πλανήτη του. Αυτός όμως ο άνθρωπος αποδεικνύεται πως είναι ο Ego (Kurt Russell), ο χαμένος πατέρας δηλαδή του Peter Quill/Star-Lord. Ο Peter τότε θα προσπαθήσει να ανακαλύψει το χαμένο του παρελθόν και για ποιους λόγους ο πατέρας του εγκατέλειψε τη μητέρα του, αλλά οι απαντήσεις που θα πάρει, θα παίξουν σημαντικό ρόλο για την υπόλοιπη ζωή του.
Χιούμορ, χιούμορ, χιούμορ και πολύ μουσική. Δύο χαρακτηριστικά που ακολουθούν την ταινία σε όλη την διαρκειά της, χώρις βέβαια να λείπουν οι συγκινητικές του στιγμές. Κατ‘ αρχήν να τονίσω οτι η ταινία διαθέτει ενα απο τα πιο εντυπωσιακά και έξυπνα opening credits που έχω δει ποτέ σε ταινία, με πρωταγωνιστή τον Baby Groot. Το Guardians of the Galaxy δεν παίρνει σε κανένα σημείο τον εαυτό του στα σοβαρά, αλλά σταματά εκεί που πρέπει, όταν οι ήρωες μας χωρίζονται και έρχονται αντιμέτωποι με τους προσωπικούς τους δαίμονες.
Το Awesome Mixtape #2 συμπληρώνει το πακέτο, με λίγο παραπάνω 70’s μουσική, με το Break the Chain των Fleetwood Mac να ακούγεται 2 φορές και να επισημαίνει το κύριο θέμα της ταινίας που είναι η ομαδικότητα και φυσικά η οικογένεια.
Όλοι οι ηθοποιοί παίζουν σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα απο την τελευταία φορα που βρέθηκαν μαζί. Αν ξεχωρίζει όμως ένας, αυτός είναι ο Drax, του Dave Bautista. Όλες οι σκηνές του ήταν πολύ καλές, αλλά αύτες με τη Mantis ήταν μακράν οι πιο αστείες της ταινίας.
Οπτικά (όπως και η πρώτη) ήταν χάρμα οφθαλμών. Κορυφαία CGI, σε μια απίστευτη παλέτα χρωμάτων, ενώ οι σκηνές δράσης είναι απο τις πιο καλογυρισμένες της σειράς. Λόγος για τα cameo δεν υπάρχει, είναι τόσα πολλά (και πετυχημένα) που χάνεις τον λογαριασμό. Και φυσικά δεν ξεχνάμε τα 5! post credits, πρίν αναχωρήσουμε απο την αίθουσα.
Το Guardians of the Galaxy Vol.2, διατηρεί ολα τα στοιχεία που έκαναν την μεγάλη επιτυχία και προσθέτει ακόμα παραπάνω χιούμορ και δράση. Ενα πραγματικό υπερθέαμα αντάξιο της φήμης της Marvel, που όμως έχει δική του ταυτότητα, την οποία δεν χάνει ποτέ και σε κάνει να περάσεις δυο φοβερές ώρες στόν κινηματογράφο.
Απολαύστε άφοβα!!
