Ένα τραπέζι, δυο μπύρες, μερικά τσιγάρα και δύο γυναίκες που έχουν πολλά να πουν. H σκηνοθέτρια και ακτιβίστρια, Πάολα Ρεβενιώτη, και η συγγραφέας και ηθοποιός, Ερωφίλη, μίλησαν στις Όψεις, του Eteron.org, που τον Ιούνιο είναι αφιερωμένες στον μήνα υπερηφάνειας για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Οι δυο τους συζητούν σε ένα από τα αγαπημένα τους στέκια, μια πιάτσα πίσω από την Καβάλας, για τα πρώτα pride στην Ελλάδα, την τρανς ταυτότητα, τις ΛΟΑΤΚΙ+ διεκδικήσεις και τη σημασία των safe spaces.
«Εδώ, εγώ ποτέ δεν έχω νιώσει άσχημα – που είναι άνθρωποι από λαϊκές γειτονιές, ταξιτζήδες, μεροκαματιάρηδες κι ερχόμαστε το βράδυ εδώ με καμια φίλη, πίνουμε καμια μπύρα, κουτσομπολεύουμε, λέμε μια κουβέντα. Έτσι είναι», λέει η Πάολα Ρεβενιώτη για το δικό της safe space, που είναι αυτό το στέκι στην Καβάλας. «Περνάνε και διάφορες φίλες και γνωστές και γίνεται τζέρτζελο», συμπληρώνει η Ερωφίλη και επισημαίνει τη σημασία του να νιώθεις ότι ανήκεις κάπου. «Εγώ έζησα εποχές που πιο πολύ μας αποδεχόντουσαν οι στρέιτ παρά οι γκέι. Νομίζω ότι δεν αντιμετωπιζει η ΛΟΑΤ κοινότητα πλέον τα τρανς άτομα άσχημα», συμπληρώνει η Πάολα Ρεβενιώτη λίγο αργότερα.
«Εγώ θεωρώ κοινότητα αυτούς οι οποίοι έχουμε τα ίδια όνειρα για το πώς θα κάνουμε τον κόσμο καλύτερο.»
Πώς ξεκίνησαν τα Pride
ADVERTISING
[embedded content]
[embedded content]
Unmute
Remaining Time -0:00
Fullscreen
«Τα Pride ξεκίνησαν σε μια εποχή που το ΑΚΟΕ είχε παρακμάσει, το ΑΜΦΙ είχε κλείσει και ήταν μια εποχή που δεν είχε ασχοληθεί κανείς με τα ΛΟΑΤ θέματα. Το είχα ξεκινήσει εγώ στο λόφο του Στρέφη. Είχαν έρθει περίπου 1000-1500 άτομα. Οι μισοί ήταν γκέι, οι μισοί ήταν στρέιτ. Δεν ήταν εποχές ομως που οι γκέι τολμούσαν με τέτοια ορατότητα να βγουν προς τα έξω», θα πε …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
