H ταινία “The Promise” για τη Γενοκτονία των Αρμενίων δίχασε το κοινό πριν καν διανεμηθεί ευρέως στις αίθουσες

Φέτος τον Απρίλιο συμπληρώνονται 102 χρόνια από την γενοκτονία των Αρμενίων. 1.500.000 ψυχές χάθηκαν. Μαζικοί τάφοι, μαζικές συλλήψεις και απελάσεις, αμέτρητες ανθρώπινες τραγωδίες. Μνήμες και αφηγήσεις που το μυαλό δεν αντέχει να μετατρέψει σε εικόνες. Παρ’ όλα αυτά, οι Αρμένιοι, έναν και πλέον αιώνα μετά, αν και βρήκαν πατρίδα, δεν έχουν βρει και δικαίωση.

Τα τελευταία χρόνια, Αρμένιοι από όλους τους χώρους συστρατεύονται σε μια κοινή προσπάθεια να ασκήσουν πιέσεις για την αναγνώριση της Γενοκτονίας και σίγουρα ένα αποφασιστικό βήμα σε αυτή την εκστρατεία είναι η νέα ταινία του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Terry George, «The Promise».

Ο δημιουργός, των βραβευμένων και εμβληματικών ταινιών Hotel Rwanda και In the Name of the Father καταπιάστηκε με τα γεγονότα της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Στο δε πρωταγωνιστικό cast ξεχωρίζει το όνομα του Cristian Bale, της Angela Sarafyan και του Oscar Isaac.

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε περιοχές της Τουρκίας- από την Κωνσταντινούπολη έως τα βάθη της ανατολής- στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την κρίσιμη περίοδο από το 1914 και μετά και ενώ η χώρα ολισθαίνει στο χάος Ο θεατής παρακολουθεί την εξέλιξη μιας ιδιαίτερης ιστορίας αγάπης μεταξύ του Μάικλ, ενός ευφυούς φοιτητή της ιατρικής με ρίζες στην Ανατολική Τουρκία όπου ζουν Μουσουλμάνοι και Αρμένιοι χριστιανοί, της όμορφης και καλλιεργημένης Αρμένισας, Άννα αλλά και του Κρις, ενός γνωστού αμερικανού δημοσιογράφου με έδρα το Παρίσι που μαζί με τη νεαρή γυναίκα θα βρεθούν επίσης στην Τουρκία. Η ιστορία των τριών ηρώων ξεδιπλώνεται μέσα στο κλίμα ακραίου εθνικισμού και μισαλλοδοξίας που θα οδηγήσει στην οργάνωση και εκτέλεση της πρώτης γενοκτονίας του 20ου αιώνα.

Το παράδοξο βέβαια με τη συγκεκριμένη ταινία, είναι πως αν και έχει μόνο τρεις δημόσιες προβολές, όπως αναφέρει ο Indepndent, έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 87.500 αξιολογήσεις στο IMDB, εκ των οποίων περισσότερες από 55.000 έδωσαν ένα αστέρι στην ταινία ενώ άνω των 31.000 χρηστών του χάρισαν 10 αστέρια.

Φυσικά σε τρεις μόνο δημόσιες προβολές είναι εξαιρετικά δύσκολο να είδαν την ταινία σχεδόν 90.000 άνθρωποι. Όπως επίσης εξαιρετικά περίεργο είναι και το γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία των βαθμολογητών δίνουν ή ένα ή δεκά αστέρια.

Οπότε ίσως σε αυτή την ταινία η ψηφοφορία να γίνεται με καθαρά πολιτικά κριτήρια από υπέρμαχους και αρνητές της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Το σίγουρο πάντως είναι, πολύ πριν η ταινία κριθεί για την αρτιότητα της και τον τρόπου που παρουσιάζει μια σειρά ιστορικών γεγονότων, έχει ήδη διχάσει το…μελλοντικό της κοινό.