Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 0 Average: 0]
Η ιστορία ακολουθεί τον Ντέιβιντ, έναν φιλικό και εξυπηρετικό νεαρό στρατιώτη, ο οποίος φτάνει στο κατώφλι της πόρτας της οικογένειας Πίτερσον, λέγοντάς τους ότι είναι φίλος του γιου τους, που χάθηκε στο καθήκον. Οι Πίτερσον υποδέχονται τον Ντέιβιντ στο σπίτι τους, αλλά και στη ζωή τους. Όταν όμως αρχίζουν ξαφνικά να πεθαίνουν άνθρωποι στην πόλη, η έφηβη κόρη τους, η Άννα, αρχίζει να αναρωτιέται αν κρύβεται ο Ντέιβιντ πίσω από όλα αυτά. Όταν οι υποψίες της Άννα γίνονται όλο και πιο έντονες, θα καταφέρει τελικά να κρατήσει ασφαλή την οικογένειά της ή θα είναι πια αργά;
Πραγματικά αυτό που είχαμε δει τότε, δεν το περιμέναμε. Υπάρχουν μερικές ταινίες που σε ξεγελάνε και μπορούν να σε εκπλήξουν είτε δυσάρεστα, είτε ευχάριστα. Το Guest ανήκει σίγουρα στην δεύτερη κατηγορία, μιας και από το trailer δεν προμηνύεται τίποτα απ’ ότι επακολουθεί στην ίδια την ταινία.
Οι δημιουργοί του αξιοπρεπέστατου gore You ‘re Next, έφτιαξαν μια φαινομενικά απλή περιπέτεια με γερές δόσεις θρίλερ μυστηρίου, η οποία εν τέλει δεν είναι ότι φαίνεται. Εκεί που είσαι έτοιμος να παρακολουθήσεις μια ταινία δράσης μια από τα ίδια, η ταινία καταλήγει μια ταινία που μπορεί να θεωρηθεί cult.
Με στρωτό σενάριο και κλιμακούμενη δράση, ο σκηνοθέτης Adam Wingard καταφέρνει να ισορροπήσει την βία και το μαύρο χιούμορ, καταφέρνοντας παράλληλα να κάνει και σάτιρα σε μερικά σημεία, έχοντας έναν cool και badass Dan Stevens, ο οποίος υποδύεται με άνεση τον κεντρικό χαρακτήρα.
Φυσικά, η μεγάλη αγωνία της ταινίας είναι ποιος πραγματικά είναι ο πρωταγωνιστής και τι ρόλο βαράει. Ο σκηνοθέτης δεν ανοίγει γρήγορα τα χαρτιά του και μόνο προς το τέλος μαθαίνουμε τι πραγματικά συμβαίνει και αν όντως λέει αλήθεια ή ψέματα. Αυτό που βγαίνει προς το τέλος είναι ούτε κρύο, ούτε ζέστη και είναι από τα (λίγα) κομμάτια της ταινίας που θα μπορούσαν να είναι κάπως καλύτερα.
Η διαφορά του Guest με τις κοινότυπες περιπέτειες είναι το στυλ της που ίσως ώρες ώρες να παραπέμπει κάπως σε Drive του Nicolas Winding Refn, με τον συνδυασμό της μουσικής και των βίαιων σκηνών, με γερές δόσεις χιούμορ σαν ιδανικό περιτύλιγμα, με μπόλικ …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
