Βαθμολόγησε το άρθρο
O πολωνικής καταγωγής Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι επί περίπου 30 χρόνια ζούσε μια διπλή ζωή: ήταν ένας τρυφερός σύζυγος, ένας αφιερωμένος πατέρας και ταυτόχρονα ένας αδίστακτος, κατά συρροή δολοφόνος. Μετά τη σύλληψή του, ο Κουκλίνσκι ομολόγησε ότι είχε σκοτώσει πάνω από 100 άτομα μεταξύ 1954 και 1985, πολλά από τα οποία για λογαριασμό της Ιταλοαμερικανικής μαφίας.
Βασισμένο λοιπόν στην αληθινή ιστορία του Kουκλίνσκι (αλλά όχι εντελώς κοπιαρισμένο) το Iceman αποτέλεσε μια από τις μεγάλες εκπλήξεις, μια δυνατή ταινία με μια από τις καλύτερες ερμηνείες της εκείνης χρονιάς, που δυστυχώς πέρασε στα ψιλά. O Μichael Shannon δίνει με διαφορά μια ακόμα από τις top ερμηνείες που μας έχει συνηθίσει και είναι ο βασικός λόγος που το Iceman λειτουργεί καλά σαν ταινία. Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του και της εποχής μας και μετά την συγκλονιστική ερμηνεία του στο Take Shelter, έδωσε τότε ένα ακόμα ρεσιτάλ.
Το παγωμένο βλέμμα του, η ψυχρότητα στις κινήσεις του και η εντυπωσιακή πιστότητα στον χαρακτήρα του (έτυχε να δω κάποια ντοκιμαντέρ για τον Κουκλίνσκι και η αλήθεια είναι ότι αποδίδει εξαιρετικά πειστικά τον ρόλο αυτό) είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν στην αψεγάδιαστη ερμηνεία του Shannon. Σε κάποιες σκηνές μένεις άφωνος, δεν πίστευεις τι βλέπεις (για καλό λόγο όμως).
Θα μπορούσα να αφιερώσω όλο το άρθρο στον Shannon, αλλά ας δούμε λίγα πράγματα και για την ταινία. Κακά τα ψέματα, μην περιμένετε ταινία τύπου Godfather ή Goodfellas. Η ταινία εί …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
