Παλιά το πρωτάθλημα της Κίνας θεωρείτο το πιο “ερασιτεχνικό” πρώταθλημα του κόσμου. Πλέον θεωρείται ανώτερο της Euroleague και πόλος έλξης πολλών Αμερικανών παιχτών οι οποίοι “κυνηγούν” το όνειρο του NBA.
Πριν από κάποια χρόνια, όποιος Αμερικανός παίχτης πήγαινε να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα της Κίνας θεωρούταν “τελειωμένος”, “βετεράνος”, και “μισθοφόρος”. Η Euroleague “μεγάλωνε” συνεχώς, παίχτες όπως ο Teodosic, ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης, ο Batiste και άλλα μεγαθήρια “έλαμπαν” στα Ευρωπαϊκά παρκέ και μας “χάριζαν” μοναδικές στιγμές στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Σήμερα όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Οι ποιοτικοί Αμερικανοί παίχτες είναι η μειοψηφία πλέον και όχι η πλειοψηφία στην Ευρώπη. Οι καλοί Ευρωπαίοι παίχτες “μετακομίζουν” στο NBA για πλουσιοπάροχα συμβόλαια που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να τα κοντράρουν οι πιο πλούσιες ευρωπαϊκές ομάδες όπως η Φενέρμπαχτσε και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Είναι θέμα αντίληψης
Ένα βασικό στοιχείο που καθορίζει κατά 70% την απόφαση ενός Αμερικανού παίχτη για την μεταγραφή του, είναι η αντίληψη που έχει σχετικά με την διοργάνωση στην οποία πρόκειται να συμμετέχει. Για να γίνω πιο σαφής, τον Αμερικανό δεν τον ενδιαφέρει το επίπεδο ή η αίγλη αν θέλετε που έχει κάθε διοργάνωση καθώς έχει μεγαλώσει με την νοοτροπία ότι το NBA είναι πάνω από όλες τις αλλές διοργανώσεις. Το όνειρο του είναι το NBA. Δεν θέλω να σας στεναχωρήσω, αλλά ο Αμερικανός δεν ενδιαφέρεται να “δοξαστεί” με τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό. Μόνο το NBA υπάρχει για εκείνον. Τις άλλες διοργανώσεις τις θεωρεί ως “σκαλοπάτι” για να πάει στο NBA.
Είναι θέμα χρημάτων
Ο σημαντικότερος παράγοντας που επηρεαζεί την απόφαση ενός παίχτη για την μεταγραφή του σε έναν άλλο σύλλογο. Στον βωμό των χρημάτων οι παίχτες (Αμερικανοί και μη) δεν ενδιαφέρονται ούτε για το όνομα της επόμενης ομάδας τους, ούτε για το επίπεδο του πρωταθλήματος που αγωνίζονται και την αίγλη της εκάστοτε λίγκας. Ακόμα και αν μιλάμε για το NBA σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί αυτό του Andray Blatche (φωτογραφία) που αγωνίζεται στη κινεζική Xinjiang Flying Tigers και αμείβεται με το ποσό των 5 εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως (καθαρά) και πρίν από λίγες μέρες απέρριψε πρόταση τριετούς διάρκειας με 5 εκατομμυρία δολάρια (μεικτά) κάθε χρόνο από ομάδα του NBA!!!
Ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό του Αάρον Τζάκσον. Ο Αμερικανός βρισκόταν στο μεταγραφικό στόχαστρο του Ολυμπιακού και μέχρι πρότεινος του προσφερόταν ένα διετές συμβόλαιο ύψους 900.000 ευρώ για κάθε χρόνο από τον Πειραϊκό σύλλογο, αλλά πριν από μία εβδομάδα υπέγραψε για 2 χρόνια στην Beijing Ducks για 2,2 εκατομμυρία δολάρια τον χρόνο.
Αυτή τη λίστα τη συμπληρώνει ο Ιωάννης Μπουρούσης, ο οποίος δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του με τον Παναθηναϊκό, καθώς ήθελε να αγωνιστεί στη Κίνα με την ομάδα του Γιόνας Καζλάουσκας. Τελικά δεν υπέγραψε στην ομάδα του Λιθουανού coach, αλλά στη Ζέιανγκ Γκουάνγκσα Λάιονς με πληροφορίες να αναφέρουν συμβόλαιο με 700.000 ευρώ μικτά μέχρι τον Φεβρουάριο.
Άρα, όπως καταλαβαίνετε αυτός ο “μαρασμός” της Ευρωλίγκας είναι επακόλουθο της αντίληψης των Αμερικανών για το μπάσκετ αλλά και της αφθονίας χρημάτων στη Κίνα και το NBA. Τα πράγματα δύσκολα θα αλλάξουν, αλλά σε αυτή τη ζωή “πότε μη λες πότε”.
