Βαθμολόγησε το άρθρο
Οι θερμοκρασίες συνεχίζουν να ανεβαίνουν και μαζί η καυτή ανάσα του καλοκαιρινού box-office, το οποίο μετά απο σχεδόν 2 χρόνια απραξίας, έδειξε τα “δόντια” του με πολλές επιτυχίες και ενός υπέροχου καλωσορίσματος των θεατών , πίσω στίς σκοτεινές αίθουσες. Και παρά το γεγονός οτι η καλοκαιρινή σεζόν πλησιάζει στον τελικό της σταθμό, ώστε να δώσει την σκυτάλη , σε ένα ακόμα καλύτερο (ελπίζουμε) φθινόπωρο, η Sony πατάει “γκάζι” με το Bullet Train.
Κινητήριος δύναμη της υπερταχείας , ένας “snatch and grab” και μάλλον γκαντέμης πληρωμένος δολοφόνος, ο οποίος επιστρέφει στη δουλειά αφού αφιέρωσε λίγο χρόνο για να τα “βρεί” με τον εαυτό του. Το ονομά του; Ladybug!! … μια κωδική ονομασία που παραπέμπει στα βιβλικά επίπεδα της κακής του τύχης. Ένα μοντάζ “παραδειγμάτων”, και σχεδόν κάθε σημαντικό σημείο πλοκής, μάλιστα, λειτουργεί για να υποστηρίξει το πόσο κακή είναι η τύχη του. Ωστόσο, ο χειριστής του προσφέρει μια αντίστιξη, ότι τελικά οτι του συμβαίνει, είναι καλή τύχη καθώς βγαίνει ζωντανός απο τις απίθανες καταστάσεις που μπλέκει. Όμως, και καθώς η νεα και απλή δουλειά του ξεφεύγει από τις ράγες, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι κάποιος τόσο άτυχος , βρίσκεται στην κατάσταση να είναι με οποιονδήποτε τρόπο τυχερός, καθώς καταφέρνει να ξεφύγει αλώβητος λόγω της έμφυτης τύχης του, ή μάλλον, μιας μορφής υπερδύναμης όπου η ατυχία φαίνεται να πλήττει όλους γύρω του. Αυτή η ικανότητα προσφέρεται απλόχερα σε όλες τις διάφορες σκηνές δράσης όπου ο Ladybug έχει το πάνω χέρι έναντι των αντιπάλων του ξανά και ξανά, που αρχίζει κανείς να αναρωτιέται αν η τύχη του θα εξαντληθεί ποτέ.
Ευτυχώς… για τον Ladybug… στο σκηνοθετικό τιμόνι βρίσκεται ο σκηνοθέτης David Leitch, ένας ηθοποιός και συντονιστής κασκαντέρ (έχει δουλέψει με τον Pitt, απο εποχές Fight Club) που μας “έστειλε” με το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, το John Wick του 2014, ακολουθούμενο από το Atomic Blonde (2017) και το Deadpool 2 (2018). Μέγας λάτρης των ταινιών που είναι γεμάτες με πολεμικές τέχνες, ο Leitch, έφερε μια ανέλπιστα φρέσκια ματιά στο είδος της δράσης, μέσα από τις μοντέρνες και -απ’ ότι φάνηκε- επίπονες χορογραφίες, τα υπέροχα χρωματισμένα κι ατμοσφαιρικά πλάνα, αλλά και τον άκρως ενδιαφέρον κόσμο που πλαισιώνουν τις ταινίες του.
Σε τούτο εδω το φίλμ , βασίζεται στο ιδιαίτερα δημοφιλές manga “Maria Beetle” του Kotaro Isaka και βάζει στο μπλέντερ Tarantino, Ritchie , ενα best of απο τις …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
