Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στο «Enjoy» και την δημοσιογράφο Μαρία Ανδρέου, με αφορμή την πρεμιέρα της σειράς «Παράδεισος των κυριών».
Μέσα σε όλα, όμως, ο αγαπημένος ηθοποιός αναφέρθηκε στη χημεία και την σχέση με τον Αργύρη Πανταζάρα, αλλά και στο τέλος του Καραπάνου στην επιτυχημένη σειρά «Σασμός».
Τι συμβαίνει με εσάς και τον Αργύρη Πανταζάρα; Από γιο στον Σασμό, θα τον κάνετε γαμπρό στον «Παράδεισο των κυριών»;
Ο Αργύρης είναι ένας από τους πιο αξιόλογους νέους ηθοποιούς στον χώρο του θεάτρου και χαίρομαι να εργάζομαι μαζί του. Σκληρό καρύδι και ως γιος μου – Μάκης, στον Σασμό – μέχρι να μου φανερωθεί ότι είναι κανακάρης μου με άφηνε να τον ψάχνω και να τον αναζητώ, αλλά και τώρα ως γαμπρός θα μου ψήσει το ψάρι στα χείλια.
Πολλή σύγκρουση και πολλή κόντρα στην καλλιτεχνική μας σχέση. Πάντως, ο κόσμος μάς έχει αγαπήσει και αυτό μού έλεγαν στη θεατρική περιοδεία μου το καλοκαίρι, για το πόσο έγραψε η σχέση αυτή, του πατέρα με τον γιο, στη μικρή οθόνη μέσω του Σασμού.
Ο Αργύρης φέτος θα υποδυθεί έναν φιλόδοξο νεαρό που θα έρθει στην Αθήνα για να την αλλάξει, να δημιουργήσει ένα πολυκατάστημα για όλα τα γούστα. Αυτόν τον νεαρό ερωτεύεται η κόρη μου και με θυμώνει πάρα πολύ, γιατί ο γαμπρός αντιπροσωπεύει το αύριο, το μέλλον, όλα αυτά που εγώ δεν ενστερνίζομαι, γιατί έχω άλλες αξίες.
Δεν πάω κόντρα στην κόρη μου από πείσμα ή ανταγωνισμό, αλλά επειδή την αγαπώ και θέλω το καλύτερο για αυτή θεωρώ τον γαμπρό μου λίγο για αυτήν.
Πάντως, ο κόσμος ήθελε τον Καραπάνο να ζήσει και να χαρεί τον γιο του, τώρα που τον βρήκε και αυτός τον αποδέχθηκε…
Το ήθελε το παραπάνω, το ξέρω. Ο κόσμος με σταματά στον δρόμο και μου το λέει. Οι σεναριογράφοι έδωσαν στον Καραπάνο την ευκαιρία να βρει τον γιο του έπειτα από τριάντα χρόνια και να πουν δυο λόγια καρδιάς. Η ζωή όμως είναι άδικη, έτσι κι αλλιώς. Αυτή δεν είναι η πραγματικότητα; Η ζωή δεν είναι παραμύθι.
Ο Καραπάνος και ο γιος του σεναριακά ήταν μια στέρεα ιστορία. Τι περίμενε ένας ισοβίτης; Και ότι βρήκε τον γιο του έπειτα από τόσα χρόνια κι ενώ είναι μέσα στη φυλακή, αυτό είναι από μόνο του θαύμα. Ήταν χαμένη γη. Και όμως βρέθηκαν.
Ο Καραπάνος, αν και άνθρωπος της νύχτας, νονός, έγινε συμπαθής στο κοινό γιατί είχε ευαισθησίες, λόγο τιμής, τους δικούς του νόμους. Ήταν μια έκπληξη αυτός ο ήρωας.
Εκεί που ο κόσμος βάζει ταμπέλες και λέει ο φυλακισμένος ισοβίτης, ο Καραπάνος ήταν ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο. Μια ειδική συνθήκη ανθρώπου. Τον αθώο και τον καθαρό, όπως τον Αστέρη, τον ξεχώριζε, τον προστάτευε και δεν τον πείραζε. Για αυτό μας συγκίνησε ο Καραπάνος.
Ουσιαστικά, θυσίασε τη ζωή του για τον γιο του με το τραγικό του τέλος. Θα ήταν ωραίο να βλέπαμε ποια θα ήταν η σχέση Βλάση και Μάκη, πιστεύω ότι θα γίνονταν φιλαράκια, αλλά – έστω και έτσι – πήραμε μια δόση από την πιθανή σχέση τους.
Ο Καραπάνος άρεσε στον κόσμο γιατί ήταν ντόμπρος. Θα τον ήθελαν για φίλο τους, προστάτη τους, είναι αυτό που λέμε ο δικός μας άνθρωπος. Τον Καραπάνο θα τον ήθελα για φίλο μου. Πιστεύω ότι τέτοιοι τύποι δίνουν τη ζωή τους για τους φίλους τους.
Είχε αρχές. Με έναν δικό του, προσωπικό τρόπο είχε αρχές. Λόγο τιμής. Ξεχώριζε το φως από το σκοτάδι. Τον καλό άνθρωπο από τον κακό. Είχε έναν κώδικα αξιών που το χρησιμοποιούσε κατά το δοκούν. Ο Καραπάνος μπορούσε να κάνει φίλο και τον πιο καλό και αθώο άνθρωπο, αν και εγκληματίας.
