Η Μαίρη Βιδάλη παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό «Λοιπόν» και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου, με αφορμή τη νέα θεατρική της παράσταση.
Η δημοφιλής πρωταγωνίστρια μίλησε, μεταξύ άλλων, για το κίνημα metoo και όσα ήρθαν στο φως της δημοσιότητας αλλά και τον ψυχοθεραπευτικό χαρακτήρα που είχε για εκείνη το θέατρο.
- Το θέατρο μετά το #metoo θα είναι απαλλαγμένο από κακοποιητικές συμπεριφορές;
Πιστεύω ότι ποτέ δεν θα σταματήσει ούτε το καλό, ούτε το κακό στον κόσμο! Το θέμα είναι να έχουμε το ανάστημα να τα αντιμετωπίσουμε.
- Ήρθατε αντιμέτωπη με ακραίες συμπεριφορές;
Με ακραίες συμπεριφορές όπως αυτές που έχουν αναφερθεί από συναδέλφους όχι. Αλλά παρενοχλήσεις κάθε γυναίκα και άνδρας έχει δεχτεί. Το θέμα είναι να τις αποκρούει. Και εγώ δόξα τω Θεώ το είχα από μικρή. Ειδικά με τους άντρες έβρισκα ένα πολύ καλό κόλπο που το συνιστώ. Γινόμουν φίλη με τις συζύγους τους (γέλια).
- Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σας που το θέατρο λειτούργησε για εσάς ψυχοθεραπευτικά;
Μπορώ να σας πω δυο παραδείγματα. Το ένα ήταν όταν πέθανε ο πατέρας μου σε δυο μόλις μέρες σε πολύ νεαρή ηλικία από καλπάζουσα λευχαιμία. Η δεύτερη περίπτωση ήταν από τον μεγαλύτερο χωρισμό που είχα.
Τότε έπαιζα τη Στέλλα Βιολάντη και η ερμηνεία μου είχε γίνει θέμα. Στα 3/4 του έργου η Στέλλα κλαίει με λυγμούς, οπότε έγραφαν ύμνους στις κριτικές και εγώ έλεγα ότι δεν παίζω, το ζω. Με βοηθούσε να εκτονωθώ.
