Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Μανούσος Μανουσάκης στο περιοδικό «Λοιπόν» και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Βαζαίο, με αφορμή την τηλεοπτική του σειρά, «Κόκκινο Ποτάμι».
Μεταξύ άλλων, ο δημοφιλής σκηνοθέτης αναφέρθηκε στα περιστατικά που έφερε στο φως το κίνημα #metoo αλλά και την χρυσή εποχή της ελληνικής τηλεόρασης την οποία και έζησε ο ίδιος.
- Τα τελευταία δύο χρόνια ακούμε πολλά περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο του θεάτρου. Εσείς έχετε υπάρξει μάρτυρας σε κάποια από αυτά;
Αυτά δεν συμβαίνουν στο ελληνικό θέατρο. Συμβαίνουν σε ορισμένα άτομα από ορισμένα άτομα. Συμβαίνουν από ορισμένα άτομα που θα μπορούσαν να υπήρχαν σε κάθε επαγγελματικό τομέα.
Δεν είναι στο ελληνικό θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Κάποια άτομα συμπεριφέρονται έτσι. Και κάποια άτομα έχουν αυτή τη βδελυρή συμπεριφορά και θα είχαν την ίδια συμπεριφορά είτε ήταν ηθοποιοί, είτε σκηνοθέτες, είτε υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, είτε δικηγόροι, γιατροί είτε οτιδήποτε άλλο.
Συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία και θα μπορούσαν να συμβαίνουν οπουδήποτε. Ο χώρος μας είναι ξεκαθαρισμένος. Μιλάμε για 3-4 περιπτώσεις σε ένα βάθος 15-30 ετών. Ο χώρος είναι ένας υγιέστατος χώρος.
Ένας χώρος που τροφοδοτείται από τον έρωτα, τον έρωτα προς τη δουλειά, τον έρωτα προς τους συνεργάτες μας. Ο έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη της δουλειάς μας, όχι ο σεξισμός. Εγώ δεν έχω υπάρξει ποτέ μάρτυρας σε τέτοια περιστατικά.
- Προλάβατε την χρυσή εποχή της ελληνικής τηλεόρασης. Καταφέρατε να κάνετε περιουσία;
Πολλά χρήματα δεν έβγαλα. Έχω καταφέρει όμως να ζω με αξιοπρέπεια, να έχω δύο σπίτια και να μπορώ να βοηθάω ακόμη και τα παιδιά μου οικονομικά αν χρειαστούν κάτι. Που δεν χρειάζονται πλέον γιατί είναι μεγάλα τα παιδιά μου και τα καταφέρνουν μόνα τους.
Νομίζω ότι αν είχα κάνει τα ίδια πράγματα στις Ηνωμένες Πολιτείες θα ήταν τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Δεν παραπονούμαι όμως γι’ αυτό, μου αρέσει πάρα πολύ η Ελλάδα. Έχουμε κερδίσει χρήματα, αλλά και έχουμε χάσει.
Έχω καταφέρει λοιπόν να έχω μια αξιοπρεπή ζωή χωρίς καθημερινό άγχος. Μην φανταστείτε ότι το Σαββατοκύριακο μπορούμε να πάμε για καφέ στο Παρίσι. Αλλά δεν γκρινιάζω γι’ αυτό. Αισθάνομαι τυχερός, γιατί έχω κατορθώσει πολλά με μια δουλειά που μου αρέσει.