Στο περιοδικό «Λοιπόν» και τον Ανδρέα Θεοδώρου έδωσε συνέντευξη η Μαρία Ιωαννίδου. Η ηθοποιός και χορεύτρια αποκάλυψε πως ο σύντροφός της δίνει μάχη με τον καρκίνο, ενώ αναφέρθηκε και στη δική της εμπειρία.
- Πώς σας βρίσκουμε αυτό το καλοκαίρι;
Επί ποδός, όπως είμαι πάντα! Πρώτα πρέπει να γίνει καλά ο σύντροφός μου ο Δημήτρης, ο οποίος έχει καρκίνο. Πηγαίνει καλά, αλλά πρέπει να περάσει μια δοκιμασία χημειοθεραπειών.
- Όταν μάθατε ότι ο σύντροφός σας έχει καρκίνο πώς αντιδράσατε;
Δεν μπορείτε να διανοηθείτε πόσο σοκ ήταν. Εγώ όταν πέρασα τον δικό μου καρκίνο είχα συμπτώματα, πονούσα τρελά. Ο Δημήτρης τίποτα… Μέσα στην ατυχία του ήταν τυχερός, γιατί δεν θα το βρίσκαμε και θα μεγάλωνε. Έβγαλε έναν πολύ μεγάλο καρκίνο. Ξεκίνησε από το έντερο, κατέβηκε στο πάγκρεας και μετά στην κοιλιά.
Όλα τα αφαίρεσε, ήταν επτά ώρες επέμβαση, οπότε καταλαβαίνετε τι περάσαμε. Κάπου έχω χάσει την πίστη μου στον Θεό, γιατί ο Δημήτρης όπως και μερικοί άνθρωποι δεν πρέπει να παθαίνουν καρκίνο. Βασανίζεται από πολύ νέος με το πόδι του που είχε χτυπήσει και κουτσαίνει και τώρα έτυχε αυτό. Τώρα όμως πάει για την ίαση.
- Και εσείς έχετε δώσει μεγάλο αγώνα με τον καρκίνο…
Ναι, θέλει δύναμη ψυχής, μόνο αυτό. Όταν αρρώστησα είχα φτιάξει μια μπλούζα άσπρη που έγραφα «ο καρκίνος πέθανε εγώ ζω. Ζήτω η ζωή». Είχα πει ότι θα τον φάω αυτόν τον γίγαντα και θα πάω να χορέψω και να παίξω επαγγελματικά.
Όταν άκουσα τον γιατρό να λέει «κρίμα το κοριτσάκι που έχει καρκίνο» τσαντίστηκα και του είπα «εσύ έχεις καρκίνο». Όταν επίσης μου είπε να κάνω μαστεκτομή, του είπα «εσύ να κάνεις». Εγώ δεν θα το κόψω το στήθος μου, μόνο αν βρεθεί καρκίνος. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε, αλλά πονούσα πολύ περνούσα 24ώρα στον καναπέ. Ευτυχώς ο Δημήτρης μου δεν πονάει.
- Όταν είδατε τον εαυτό σας χωρίς μαλλιά πως αισθανθήκατε;
Στην αρχή στεναχωρήθηκα. Όταν τα μαλλιά μου όμως άρχισαν να πέφτουν με τις χημειοθεραπείες είπα στην κομμώτρια τα κόβουμε γουλί.
Ντρεπόμουν λίγο τον Δημήτρη, που με έβλεπε καραφλή γιατί ήμουν πιο νέα. Θέλει λεβεντιά και τσαμπουκά ο καρκίνος. «Ποιος είσαι εσύ που θα μπεις στη ζωή μου να με σακατέψεις. Εγώ θα σε σακατέψω». Αυτό είναι το σύνθημα.
- Σε αυτόν τον αγώνα σας είχατε δύναμη την πίστη σας;
Έχω μια εικόνα της Παναγίας με τον Χριστό που πηγαίνει από γενιά σε γενιά. Της είχα πει «γιατί μου το έκανες αυτό; Δεν πιστεύω ότι υπάρχεις τελικά». Είχα αμφισβητήσει τη θρησκεία, επανήλθα όμως. Τώρα πιστεύουμε στη δύναμη της ψυχής και ο σύντροφός μου αντιμετωπίζει γενναία τον καρκίνο, δεν γκρινιάζει.
Ο καρκίνος μας άλλαξε τη ζωή, μας φόβισε, αλλά πρέπει να πάμε παρακάτω. Έχω το βιβλίο μου το «Άνω τελεία» και μου πρότειναν να γράψω και ένα δεύτερο βιβλίο με τίτλο «Bi».
Θα διηγηθώ μια ιστορία χωρίς να αναφέρω ονόματα, ενός ανθρώπου που πήγαινε με αγόρια και κορίτσια και δεν το ήθελε. Έχει κλάψει, έκανε οικογένεια, παιδιά, τον είχε τσακώσει η γυναίκα του. Ήταν ένας πολύ κοντινός μου άνθρωπος, καλλιτέχνης.
- Η Ναταλία Γερμανού είναι δίπλα σας σε αυτή τη δοκιμασία;
Όχι, δεν το ξέρει. Έχουμε απομακρυνθεί γιατί είναι πολυάσχολη, όπως και εγώ. Αν αυτός είναι ο λόγος. Με στεναχωρεί αυτό γιατί θέλω να το βλέπω το Ναταλάκι, επειδή υπήρξαμε οικογένεια. Έχουμε μιλήσει μόνο ηλεκτρονικά, αλλά έχουμε χρόνια να ιδωθούμε και να με καλέσει στην εκπομπή της.
