Βάλτε αυτό να παίζει πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε τις παρακάτω γραμμές.
Δεν ξέρω πόσο απολαμβάνετε τα gaming soundtracks, αν τα ακούτε και εκτός παιχνιδιού ή όταν κάνετε κάτι άλλο, αλλά εγώ προσωπικά τα λατρεύω. Μαζί με τη μουσική των Halo και των πρόσφατων Deus Ex, το soundtrack των Mass Effect με συντροφεύει στην καθημερινότητά του εδώ και περίπου μια δεκαετία. Ξεκινώντας, λοιπόν, το Mass Effect Legendary Edition στην κονσόλα μου, το πρώτο πράγμα που με υποδέχθηκε ήταν αυτές οι μαγευτικές sci-fi νότες που λατρεύω. Τότε, με το λογότυπο να σχηματίζεται στην οθόνη μου, το συνειδητοποίησα και δίχως υπερβολή ανατρίχιασα. Ήμουν έτοιμος να συναντήσω ξανά αυτούς τους χαρακτήρες που λάτρεψα σαν έφηβος, να βιώσω ξανά το επικό ταξίδι του Shepard, να ξαναδώ την μεγαλειώδης Citadel και το πλήρωμά μου στη Normandy. Λίγες φορές στη ζωή μου έχω νιώσει τέτοια έκρηξη νοσταλγίας, μιας και δεν έχω παίξει ξανά κάποιο από τα παιχνίδια της αρχικής τριλογίας μετά το Mass Effect 3. Και ναι, παρόλο που είχα την εντύπωση πως κυκλοφόρησε χτες, έχουν περάσει σχεδόν δέκα χρόνια από τότε!
Γενικότερα δε νομίζω πως χρειάζεται να κάνω ιδιαίτερες συστάσεις για την αρχική Mass Effect τριλογία. Είναι μια από τις καλύτερες του gaming. Μια από τις σπουδαιότερες εμπειρίες που έχω βιώσει στα χρόνια ενασχόλησής μου με το χόμπι συνολικά.
Τα Mass Effect είναι περίτρανη απόδειξη της αξίας των βιντεοπαιχνιδιών ως μέσο αφήγησης. Παρουσιάζουν μια ιστορία με χαρακτήρες που εξελίχθηκαν σε είδωλα. Όλοι έχουν βάθος, κίνητρα, επιθυμίες… Έχουν προσωπικότητα.
Η τριλογία σε βάζει στο ρόλο του Shepard και ξεκινάς πρακτικά από το μηδέν να χτίζεις το θρύλο σου. Θα κάνεις το γύρο του διαστήματος και θα συναρμολογήσεις μια επίλεκτη ομάδα για μια αποστολή με τις πιθανότητες εναντίον σου. Πρόκειται για μια ραχοκοκαλιά που προσπάθησαν να αντιγράψουν πολλά RPGs στη συνέχεια, αλλά κανένα δεν το καταφέρνει όπως τα Mass Effect. Μέσα από συγκλονιστικές μάχες, πολιτική ίντριγκα, εξερεύνηση, χιούμορ, αλλά κυρίως δύσκολες αποφάσεις, θα γνωρίσεις και θα δεθείς με όλα τα μέλη της ομάδας σου, θα βιώσεις τα συναισθήματά τους σα να είναι δικά σου και θα σχηματίσεις όχι απλώς σχέσεις, αλλά δεσμούς. Μάλιστα, όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα δομημένο σύμπαν, με βαθύ lore που έχει εξηγήσεις για το παραμικρό και για το οποίο έχει δαπανηθεί τόσο σκέψη που μετά από λίγο το όριο θολώνει και πραγματικά νιώθεις σα να βρίσκεσαι εκεί, στο μακρινό 2183.
Μόλις πέφτουν οι τίτλοι τέλους στο κάθε παιχνίδι νιώθεις το βάρος των επιλογών σου και αντιλαμβάνεσαι το κυριολεκτικό έπος που μόλις βίωσες. Και το καλύτερο; Όλα έχουν αντίκτυπο, αφού το κάθε παιχνίδι λαμβάνει υπόψη τις αποφάσεις σου από το προηγούμενο και σταδιακά σχηματίζεται ένας ιστός που στο κέντρο του έχει εσένα. Αυτό κάνει την εμπειρία τόσο προσωπική και τόσο συναισθηματικά φορτισμένη. Αν και δύσκολο να την περιγράψω, είναι κάτι μεταξύ δέους, σοκ, απορίας, ανυπομονησίας, εντυπωσιασμού…είναι τέλος πάντων ένα σύνθετο ‘κοκτέιλ’. Είναι αυτό που λίγα παιχνίδια σου δίνουν. Είναι αυτό που σε κάνει να αντιληφθείς ότι έπαιξες κάτι πραγματικά σπουδαίο.
Νομίζω, όμως, πως έφτασε η ώρα να μιλήσω για το Legendary Edition αυτό καθ΄ αυτό. Ξεκινώντας με τα βασικά, έχουμε να κάνουμε με ένα remasterted πακέτο που προσκαλεί παλιούς και νέους παίκτες να βιώσουν την αξέχαστη ιστορία του/της Shepard, με βελτιωμένο τεχνικό τομέα. Στο πακέτο περιλαμβάνεται το single-player περιεχόμενο των Mass Effect, Mass Effect 2 και Mass Effect 3, καθώς και τα περισσότερα από 40 DLC πακέτα που είχαν κυκλοφορήσει για όλα τα παιχνίδια συνολικά, συμπεριλαμβανομένων και των προωθητικών πακέτων με έξτρα όπλα και πανοπλίες. Για την ακρίβεια το μόνο DLC που απουσιάζει είναι το Pinnacle Station του πρώτου παιχνιδιού, ενώ από το Mass Effect 3 έχει αφαιρεθεί εξ ολοκλήρου και το multiplayer.
Η επίσημη ανακοίνωση της BioWare ανέφερε πως όλα τα παιχνίδια τρέχουν σε 4K ανάλυση με βελτιωμένα γραφικά, καλύτερα textures και 3D μοντέλα, ενώ το στούντιο μερίμνησε για να ενσωματώσει και διάφορες άλλες σύγχρονες τεχνολογίες στο τεχνικό κομμάτι. Παρ’ ολ’ αυτά, ομολογώ πως μέχρι να το πιάσω στα χέρια μου, φοβόμουν αρκετά, ειδικότερα για το πρώτο Mass Effect. Όντας μια κυκλοφορία από το μακρινό 2007, ήταν το παιχνίδι που ήθελε τις περισσότερες αλλαγές και βελτιώσεις στο τεχνικό κομμάτι και στο gameplay.
Μετά χαράς, λοιπόν, διαπίστωσα πως η BioWare έχει καταβάλει αξιοσημείωτη προσπάθεια, αναβαθμίζοντας με επιτυχία τα γραφικά και διορθώνοντας τα περισσότερα ‘gameplay αγκάθια’. Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα απλό upres και πράγματι υπήρχαν σημεία που εντυπωσιάστηκα από τη μεταμόρφωση, η οποία είναι ολοφάνερη από τον πρώτο πλανήτη που πάτησα το πόδι μου. Αυτό που ξεχωρίζω είναι τα textures. Μιας και μιλάμε για παιχνίδι παλιότερης εποχής, οι developers χρησιμοποιούσαν τις υφές για να δώσουν τις περισσότερες λεπτομέρειες στον κόσμο, μιας και δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια για έξτρα 3D γεωμετρία. Σε ένα τέτοιο παιχνίδι, λοιπόν, η γιγάντια αναβάθμιση στην ανάλυση των textures είναι καθοριστική. Σε συνδυασμό με την εξαιρετική antialiasing τεχνική και την 4K ανάλυση στην PS5 έκδοση που δοκίμασα, το οπτικό αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο. Η εικόνα είναι τρομερά καθαρή κάτι που ταιριάζει απόλυτα και με το γενικότερο art direction του τίτλου.
Η δεύτερη σημαντικότερη αλλαγή που αντιλήφθηκα αμέσως αφορά τα μοντέλα των χαρακτήρων που έχουν ανασχεδιαστεί με πολλές περισσότερες λεπτομέρειες και ειδικότερα στα πρόσωπα έχει γίνει σημαντική αναβάθμιση. Σύγχρονες τεχνολογίες όπως το subsurface scattering δίνουν μια έξτρα δόση αληθοφάνειας, ενώ η BioWare έχει βελτιώσει και το rending των δοντιών, κάτι που παραδόξως βοηθά πολύ την εμφάνιση των προσώπων όσο περίεργο και αν ακούγεται. Το μόνο που μου φάνηκε λίγο κάπως είναι τα μάτια, τα οποία στο πρώτο παιχνίδι κυρίως μοιάζουν κάπως περίεργα σε σχέση με το υπόλοιπο πρόσωπο των χαρακτήρων.
Συνολικά, τα περιβάλλοντα έχουν εμπλουτιστεί με περισσότερη βλάστηση, καλύτερες σκιάσεις και αντανακλάσεις και σε περιπτώσεις volumetric fog που έρχεται να προσθέσει ένα κινηματογραφικό και ατμοσφαιρικό βάθος. Παράλληλα, το σύστημα φωτισμού εχει δεχθεί πολύ μεγάλες αλλαγές και αναβαθμίσεις και πλέον ανταποκρίνεται πολύ καλύτερα στην πραγματικότητα, ακολουθώντας πιο πίστα τους αυστηρούς κανόνες της φύσης. Βέβαια, η αλλαγή αυτή έχει ως αποτέλεσμα πολλές σκηνές να μοιάζουν φωτεινότερες, αν τις κοιτάξεις δίπλα-δίπλα με το αρχικό παιχνίδι. Προσωπικά αυτό δε με ενόχλησε. Στις ώρες ενασχόλησής μου και με τα τρία παιχνίδια δεν ένιωσα πως διαταράσσεται κάπου η ατμόσφαιρα, ούτε πως αποκλίνει απ’ αυτό που είχα στη μνήμη μου για την κάθε περιοχή.
Η μόνη πινελιά που με ενόχλησε ελαφρώς είναι τα lens flare. Ίσως φταίει που δε τα συμπαθώ γενικότερα βέβαια, οπότε μάλλον είναι θέμα γούστου. Όσοι λατρεύετε πάντως τις ταινίες του J.J. Abrams σίγουρα θα χαρείτε με την προσθήκη τους. Τέλος, δε μπορώ να μην αναφερθώ και στο εξαιρετικό HDR tone mapping που έχει γίνει. Όσοι έχετε τηλεοράσεις που το υποστηρίζουν, πάτε κατευθείαν στις ρυθμίσεις του παιχνιδιού και ρυθμίστε το σωστά και χωρίς βιασύνη. Η τεχνολογία αυτή φτιάχτηκε για παιχνίδια σαν και το Mass Effect, κάνοντας τις σκηνές με το μαύρο διαστημικό παρασκήνιο, το Galaxy Map, το Afterlife μπαρ κ.ο.κ. να δείχνουν όλα άκρως εντυπωσιακά.
Δυστυχώς δε λείπουν και κάποια ψεγάδια. Πέρα από τα μάτια, τα πολύ έντονα lens flare και τα άλλα που προανέφερα, συνάντησα και διάφορα οπτικά glitches. Για παράδειγμα, σε ένα σημειό της Citadel στο Mass Effect 1 οι αντανακλάσεις κολλούσαν, ενώ σε ένα άλλο σημείο συνάντησα ένα texture να τρεμοπαίζει. Αυτές είναι λεπτομέρειες που θα λυθούν σίγουρα με κάποιο patch, αλλά θα μπορούσαν να λείπουν από ένα remaster.
Περνώντας στο gameplay, η BioWare είχε πολύ δουλειά να κάνει στο πρώτο Mass Effect για να ανταποκριθεί σαν εμπειρία στα gaming δεδομένα του 2021. Το παιχνίδι σαφώς και δείχνει την ηλικία του, αλλά χάρη στις προσπάθειες που καταβλήθηκαν παίζεται πλέον πολύ πιο άνετα. Η πρώτη ολοφάνερη αλλαγή που παρατήρησα έχει να κάνει με το χειρισμό και ειδικότερα με το shooting. Πέρα από το μειωμένο input lag και την ομαλότητα που προσφέρουν τα σταθερά 60FPS, η στόχευση έχει γενικότερα περισσότερη ακρίβεια και πλέον ένιωθα πως οι σφαίρες πηγαίνουν πράγματι εκεί που σημαδεύω. Συγχρόνως, το combat έχει γίνει αισθητά πιο γρήγορο, αφού έχουν μειωθεί κάποια βασανιστικά cooldowns, όπως αυτό του heal που ήταν υπερβολικό και σε ανάγκαζε να περιμένεις άσκοπα σε cover.
Υπάρχει μάλιστα και μεγαλύτερη ευελιξία στα όπλα, αφού πλέον όλα τα classes μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα πάντα χωρίς υπερβολικά μειονεκτήματα, όπως δηλαδή και στα επόμενα παιχνίδια. Και το leveling σύστημα έχει διορθωθεί και πλέον μπορείς με ένα playthrough να δεις σχεδόν όλες τις δυνάμεις του χαρακτήρα σου. Αυτό απαιτούσε New Game Plus προηγουμένως, αλλά η BioWare σεβόμενη όσους αποζητούν την αρχική εμπειρία έχει βάλει επιλογή για χρήση του παλιού συστήματος στις ρυθμίσεις του παιχνιδιού. Η τελευταία αλλαγή που έχει βελτιώσει ριζικά την εμπειρία στις μάχες είναι το νέο HUD. Ακολουθώντας ξανά την πορεία που χάραξαν οι μεταγενέστεροι τίτλοι, το HUD δείχνει ξεκάθαρα το ποσοστό των ασπίδων, ενώ οι πληροφορίες παρουσιάζονται στο κέντρο και κομψότερα. Δυστυχώς το πιο αναπτυγμένο cover σύστημα που σύστησε το Mass Effect 2 δεν μεταφέρθηκε και στο αρχικό παιχνίδι που ακόμη βασίζεται στο πιο δύσχρηστο auto-cover.
Αλλαγές και βελτιώσεις έχουν γίνει συγχρόνως και στο κομμάτι της εξερεύνησης. Μια από τις πρώτες που παρατήρησα σχετίζεται με τα ασανσέρ που ήταν κωμικά πολλά και μεγάλης διαρκείας. Πλέον δίνεται η επιλογή του skip με το πάτημα ενός κουμπιού, ενώ η διαδρομή τους είναι γενικότερα μικρότερη, αφού ανοίγουν απευθείας μόλις τελειώσει ο διάλογος. Εξάλλου, χάρη στους SSDs των νέων κονσολών δεν υπάρχει λόγος για κάποια καθυστέρηση, αφού ομολογουμένως γι’ αυτό ήταν εξαρχής τόσα τα ασανσέρ, για να καμουφλάρουν το φόρτωμα των δεδομένων.
Συνεχίζοντας, το φημισμένο (και όχι για τους καλύτερους λόγους) Mako επίσης έχει δεχθεί σωρεία αλλαγών. Ο χειρισμός του είναι πλέον λιγότερο ανάλαφρος, ενώ δε χαλά κατευθείαν αν ακουμπήσει λάβα, ούτε η επιδιόρθωσή του απαιτεί να μείνουμε ακίνητοι. Βέβαια, παρά τις βελτιώσεις εξακολουθώ να μην συμπαθώ ιδιαίτερα τα κομμάτια εξερεύνησης με το Mako, καθώς οι πλανήτες παραμένουν κάπως άδειοι και ακόμη και με το νέο χειρισμό δεν αποφεύγεται εξ ολοκλήρου ο εκνευρισμός.
Τα Mass Effect 2 και το Mass Effect 3 έχουν δει παρόμοιες, αλλά μικρότερες gameplay αλλαγές, μιας και δε χρειαζόντουσαν κάτι τόσο ριζικό. Για παράδειγμα, στο Mass Effect 3 έχει αλλάξει ο μηχανισμός του Galactic Readiness που δεν βασίζεται στο multiplayer (προφανώς), αλλά στις παράπλευρες αποστολές που έχουν ολοκληρωθεί. Πάντως, παίζοντάς τα ξανά θεωρώ πως η οπτική τους ανανέωση είναι αρκετή, μιας και το gameplay τους παραμένει πλούσιο και άκρως διασκεδαστικό.
Ολοκληρώνοντας, αυτές είναι μόλις μερικές από τις αξιοσημείωτες αλλαγές που παρατήρησα. Αν λάβουμε υπόψη τα αμέτρητα bug fixes, το σύνολο του τεχνικού τομέα, τις gameplay αλλαγές και προσθήκες και το γεγονός πως μιλάμε για όλο το περιεχόμενο μαζεμένο, νομίζω πως το Legendary Edition είναι ένα πολύ τίμιο πακέτο. Ειδικά το γεγονός ότι συγκεντρώνει όλο το περιεχόμενο είναι σημαντικό για εμένα, αφού αντιλήφθηκα πως μου έχουν ξεφύγει κάποια DLCs που είναι βασικά στο lore και έτσι είναι πλέον ιδανική ευκαιρία να τα βιώσω. Η BioWare νομίζω πως σεβάστηκε, όπως όφειλε, το παιδί της και ελπίζω αυτό να είναι η αρχή ενός νέου κεφαλαίου για το ιστορικό στούντιο που ομολογουμένως από το Andromeda…στο Anthem, δεν πέρασε και τα καλύτερα χρόνια του.
