Ενδιαφέρον έχουν τα όσα αναφέρει ο Μοναχός Μάξιμος Γαβριήλ του Αγιορείτη για τα Έσχατα Χρόνια, την Εκκλησία, τους Αγίους και τους πιστούς. Πώς θα μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε τα σημάδια των εποχών και πώς μπορούμε να αντισταθούμε μη παρεκκλίνοντας από το δρόμο του Κυρίου.
“…Όσοι άκουσαν τις γραφές και τις μελετούσαν και τις κατανοούσαν δεν θα παρασυρθούν από την πλάνη του θηρίου.
Θα καταλάβουν τα κακόβουλα σχέδιά του και την αλαζονεία του και θα ξεφύγουν από τα χέρια του, θα κρυφτούν στα όρη και στα σπήλαια και με δάκρυα και με συντετριμμένη καρδιά θα παρακαλούν τον Θεό. Και αυτός θα τους γλιτώσει από τις παγίδες και θα τους διασώσει από τα φοβερά του σκάνδαλα και θα τους σκεπάσει αοράτως με το δεξί Του χέρι, όσους άξια και δίκαια θα Τον παρακαλούν.
Οι άγιοι τότε θα κάνουν μεγάλη νηστεία και προσευχή. Και στις χώρες θα έρθουν δύσκολοι και φοβεροί καιροί. Τότε θα μεταφερθούν από την Ανατολή στη Δύση και από την Δύση στην Ανατολή θα φτάσουν, θα κλαίνε πικρά και θα χτυπιούνται με πείσμα και θα αναμένουν την νύχτα, για να αναπαυθούν από τα έργα τους. Όταν θα έρχεται η νύχτα θα γίνονται συνεχείς σεισμοί, και θα φυσούν φοβεροί αέρηδες και θα φοβούνται ότι είναι κοντά φοβερός θάνατος. Την οδυνηρή τους ζωή θα πενθεί όλη η γη και η θάλασσα και ο αέρας.
Θα πενθεί και ο ήλιος και τα άγρια ζώα και τα πουλιά. Θα πενθούν τα βουνά και τα δέντρα για την κατάντια των ανθρώπων, γιατί όλοι εγκατέλειψαν τον Άγιο Θεό και πίστεψαν τον πλανευτή και δέχτηκαν το σφράγισμα του μιαρού θεομάχου, αντί του ζωοποιού σταυρού του Σωτήρος.
Θα πενθούν βαριά και οι Εκκλησίες, διότι δεν θα υπάρχει ούτε προσφορά ούτε θυμίαμα ούτε θα γίνεται η θεάρεστος λατρεία, αλλά τα ιερά των εκκλησιών θα ερημώσουν σαν την πρόχειρη καλύβα μετά τον τρυγητό και δεν θα προσφέρεται το τίμιο Σώμα και Αίμα του Χριστού σε εκείνες τις ημέρες. Η λειτουργία θα χαθεί, οι ψαλμωδίες θα παύσουν, δεν θα ακούγεται ανάγνωση των γραφών. Σκοτάδι θα καλύψει τους ανθρώπους και θρήνος πάνω στο θρήνο και αλίμονο.
Θα πέφτει ασήμι και χρυσό στο δρόμο και κανείς δεν θα ενδιαφέρεται να τα πάρει, γιατί όλα θα τα θεωρούν ανάξια και βδελυκτά. Όλοι θα προσπαθούν να φύγουν και να κρυφτούν και πουθενά δεν θα μπορούν να ξεφύγουν από τις συμφορές του αντικειμένου-Αντιχρίστου. Θα γίνονται αντιληπτοί και γνωστοί, όπου κι αν πάνε από το σημάδι του (το σφράγισμα του) που θα φέρουν πάνω τους…
Όμως ούτε και τότε ο εύσπλαχνος και φιλάνθρωπος Θεός θα εγκαταλείψει το γένος των ανθρώπων απαρηγόρητο, αλλά θα συντμήσει τις ημέρες εκείνες και το χρόνο των τρεισήμισι ετών και θα το επισπεύσει για χάρη αυτών, που κατέφυγαν στα όρη και στα σπήλαια, για να μην χαθεί το τάγμα των αγίων εκείνων.
Θα περάσουν, όμως, γρήγορα οι μέρες αυτές και θα καταλυθεί η βασιλεία του πλάνου και Αντιχρίστου σύντομα και «σε ελάχιστο χρόνο θα αλλάξει η όψη του κόσμου τούτου» και η εξουσία των ανθρώπων θα καταργηθεί. Όλα όσα βλέπουμε θα εξαφανιστούν…”
ΑΓΙΟΥ ΙΠΠΟΛΥΤΟΥ ΡΩΜΗΣ
*(Απόσπασμα από το κεφάλαιο του Αγίου Ιππολύτου Ρώμης, σελ. 432-434)
από το βιβλίο: «Ερμηνεία της Ιεράς Αποκαλύψεως κατά την Αγία Γραφή και τους Αγίους Πατέρες» – Μοναχού Μάξιμου Γαβριήλ Αγιορείτου. (Β’ Τόμος – Νέα έκδοση)
