Τα ξημερώματα του Σαββάτου η οικία του Νικόλα Γιατρομανωλάκη έγινε στόχος επίθεσης από αγνώστους. Συγκεκριμένα, ομάδα ατόμων πέταξε ροζ μπογιές στην εξώπορτα του σπιτιού του με τον υφυπουργό να κάνει λόγο για «ηθικούς αυτουργούς που είναι πολλ@ και γνωστ@».
Χωρίς, ναι μεν αλλά και δεύτερες αναγνώσεις αυτή η κίνηση είναι εκτροπή και δεν θα με βρει υποστηρίκτριά της. Αντιλαμβάνομαι την οργή του κόσμου και την αιτιολογώ απόλυτα. Αλίμονο, αν αφήσουμε την αδικία να γίνει μίσος. Σε καμία περίπτωση όμως δεν δικαιολογώ τη δήλωση του κύριου Γιατρομανωλάκη και την απεγνωσμένη προσπάθεια του να δημιουργήσει τεχνητά διλλήματα και πόλωση.
Οι μπογιές στην πόρτα του Γιατρομανωλάκη ήταν ροζ και αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί με δύο τρόπους. Είτε έχει να κάνει με ομοφοβικό ξέσπασμα είτε είναι μήνυμα για την απαράδεκτη στάση του στην υπόθεση Λιγνάδη και κυρίως στην αδράνεια του -για να μην πω αδιαφορία- στα όσα υπέστησαν οι μάρτυρες σε όλη την διάρκεια της δίκης με έναν Κούγια να κατασπαράζει την αξιοπρέπεια τους κρίνοντας την σεξουαλική τους ζωή.
Ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης έχει θεσμικό ρόλο. Όταν ανέλαβε την θέση του υφυπουργού Πολιτισμού στο πλάι της Λίνας Μένδώνη δεν υπήρχε φιλοκυβερνητικό μέσο που δεν «πουλούσε» το γεγονός πως ο ίδιος είναι γκέι σε μια προσπάθεια να προωθήσουν ένα πιο σύγχρονο προφίλ της Νέας Δημοκρατίας με τα δεξιά και ακροδεξιά μέλη της …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
