Περίμενα να κάνω ένα κανονικό, ολοκληρωμένο review γι’ αυτήν την έκδοση νέας γενιάς του NBA 2K21, αλλά δε βρίσκω τον λόγο. Το κείμενό μου για το παιχνίδι στις κονσόλες της προηγούμενης γενιάς, καλύπτει επαρκώς, στον πυρήνα του, και τις δυο φετινές εκδόσεις. Παρ’ όλ’ αυτά, ακόμα και αν δε μιλάμε για κάποια ριζοσπαστική ανανέωση σε σχέση με τις προηγούμενες εκδόσεις, υπάρχουν αρκετές ποιοτικές αλλαγές και προσθήκες που αξίζει να αναφερθούν και που εν τέλει, συνθέτουν την καλύτερη εκδοχή του παιχνιδιού για φέτος. Το πρώτο που γίνεται αντιληπτό, όπως είναι φυσικό, είναι ο εντελώς ανανεωμένος τεχνικός τομέας. Από τα μοντέλα των χαρακτήρων, τα στάδια, τους φωτισμούς, το κοινό, τις αντανακλάσεις, ακόμα και την συμπεριφορά των διχτυών της μπασκέτας, το αποτέλεσμα είναι εμφανώς, ένα σκαλοπάτι επάνω σε σχέση την προηγούμενη γενιά.
Η εικόνα είναι εντυπωσιακή και κρυστάλλινη, ενώ οι λεπτομέρειες, ιδίως στους παίκτες, μάλλον δίνουν στο παιχνίδι τον τίτλο του εντυπωσιακότερα φωτορεαλιστικού αθλητικού τίτλου μέχρι σήμερα. Ακόμα καλύτερα, αυτή η αναβάθμιση δεν περιορίζεται μόνο σε αυστηρά οπτικές βελτιώσεις. Οι επαφές των παικτών τόσο μεταξύ τους όσο και με το παρκέ ή την μπάλα, το animation, η ομαλότητα της κίνησης γενικότερα, παρουσιάζονται αρκετά πιο ακριβή και δουλεμένα. Μπορεί να μη γίνεται αμέσως αντιληπτό, αλλά αν παίξετε λίγο σε κονσόλα νέας γενιάς και έπειτα επιστρέψτε στην προηγούμενη έκδοση, η διαφορά είναι εμφανής. Αξίζει να αναφέρω ότι και τα προβλήματα που υπήρχαν στον μηχανισμό του σουτ στην αρχή της προηγούμενης έκδοσης, έχουν πλέον διορθωθεί. Ο έλεγχος, λοιπόν, έχει γίνει πιο απολαυστικός και άμεσος, κάνοντας πιο εύκολο να εκμεταλλευτείτε τα χαρακτηριστικά του παίκτη σας στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό σημαίνει εν ολίγοις, πως και σε επίπεδο gameplay, το 2Κ21 νέας γενιάς υπερτερεί, έστω και στα σημεία.
Κατά τα άλλα, οι προσθήκες δεν είναι τόσες πολλές. Η πιο ουσιαστική κατά τη γνώμη μου είναι η δυνατότητα να κάνετε MyPlayer, πλέον και με αθλήτρια. Μπορεί να μην έχει story όπως έχει στην περίπτωση του αθλητή, αλλά μπαίνετε στο WNBA και υπάρχει μια παρόμοια δομή εξέλιξης της παίκτριας. Από την άλλη, είναι αρκετά απογοητευτικό το γεγονός ότι στο MyCareer, παρότι μιλάμε για ακριβώς το ίδιο σενάριο, δεν υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς του save με τον παίκτη σας από την προηγούμενη έκδοση. Αν λοιπόν έχετε ήδη το NBA 2K21 και θέλετε να μεταπηδήστε στην νέα γενιά, να ξέρετε ότι θα πρέπει να ξεκινήστε από την αρχή. Αυτό που προστέθηκε είναι η δυνατότητα να παίξετε ολόκληρο το κολέγιο ή αντ’ αυτού, να μεταπηδήσετε στην G League του NBA, εμπλουτίζοντας το mode αισθητά.
Υπενθυμίζω ότι το κολεγιακό σκέλος του MyCareer ήταν το αγαπημένο μου, ως κάτι πιο ιδιαίτερο στην φετινή έκδοση, οπότε θεωρώ αυτή τη προσθήκη θετική. Αυτό που διαφημίστηκε όμως ως η μεγάλη εξέλιξη αυτής της έκδοσης, είναι η αλλαγή του “MyNeighborhood” που είναι εδώ και χρόνια το hub για το online κομμάτι του MyCareer, με έναν σαφώς μεγαλύτερο χώρο που ονομάζεται The City. Τα πράγματα βέβαια δεν είναι τόσο απλά, μιας και για να φτάσετε να ξεκλειδώσετε “την πόλη”, θα πρέπει πρώτα να “ταλαιπωρηθείτε” λίγο (ή πολύ) στη Rookieville μέχρι να φτάσετε στο επιθυμητό επίπεδο το MyRep σας.
Η Rookieville είναι ουσιαστικά μια σειρά από γήπεδα όπου μπορείτε να παίξετε 3v3 ή 1v1 online και ανάλογα με την απόδοση και τις νίκες σας θα φτάσετε στο επίπεδο που χρειάζεται πιο γρήγορα ή πιο αργά. Έχοντας και κάποια θεματάκια με τις συνδέσεις, εμένα μου πήρε περίπου πέντε αγώνες για να φτάσω, μιας και ο παίκτης μου ήταν αρκετά ανεπτυγμένος (86 rating) και ήμουν ανταγωνιστικός. Ωστόσο, επειδή οι περισσότεροι παίκτες που συνάντησα ήταν σε αυτά τα επίπεδα, υποψιάζομαι ότι αν έρθεις με έναν παίκτη που βρίσκεται ακόμα στην αρχή της πορείας του (60-70 rating), τα πράγματα μπορεί να είναι πιο δύσκολα. Αυτό είναι ένα γεγονός που μπορεί να οδηγήσει αρκετούς να επενδύσουν σε VC (μέσω microtransactions), για να βελτιώσουν τον παίκτη τους και να γλιτώσουν χρόνο και ταλαιπωρία. Έπειτα απ’ αυτό, είναι σημαντικό νομίζω το ερώτημα του αν αξίζει αυτή η “πόλη” και πόσο μεγάλη βελτίωση είναι σε σχέση με το MyNeighborhood. Κατά τη γνώμη μου, πολλή φασαρία για το τίποτα.
Ο χώρος είναι σαφώς μεγαλύτερος, θυμίζοντας ολόκληρο open world, με την ύπαρξη γειτονιών στις οποίες κάθε παίκτης θα εντάσσεται αλλά και διάφορων NPCs που κυκλοφορούν πλέον στους δρόμους και από τους οποίους μπορείς να πάρεις challenges. Ωστόσο, αν το δούμε στην ουσία του, δεν ξέρω τι το παραπάνω προσφέρει πέρα από μεγαλύτερη κλίματα, που στα μάτια μου, φαίνεται παντελώς περιττή και σε σημεία κουραστική, αφού για να πας από το ένα σημείο στο άλλο πρέπει να περιηγηθείς λες και παίζεις παιχνίδι ανοικτού κόσμου, ανοίγοντας χάρτι, βάζοντας στάμπα και τρέχοντας προς τα εκεί για μισό λεπτό (ίσως και παραπάνω). Οπότε, δε δηλώνω ιδιαίτερα ενθουσιασμένος. Υπάρχει όμως περισσότερος χώρος για μαγαζιά με brands και διαφημίσεις…
Τα menus και το user interface γενικότερα έχει αλλάξει προς το καλύτερο, ενώ αξίζει να αναφέρω ότι πλέον τα modes myLeague και myGm έχουν συστεγασθεί στο MyNBA mode, έχοντας μάλιστα ακόμα περισσότερες επιλογές που, τουλάχιστον οι hardcore οπαδοί του mode, σίγουρα θα εκτιμήσουν. Τέλος, στην έκδοση του PS5 που έπαιξα, γίνεται μια ελαφριά χρήση των δυνατοτήτων του DualSense. Πλέον στην άμυνα, η δόνηση έχει περάσει πάνω στην ίδια την σκανδάλη του μοχλού στις επαφές αλλά… μέχρι εκεί. Δεν θα έλεγα ότι ο μοχλός στη συγκεκριμένη περίπτωση κάνει την διαφορά.
