Ο Νίκος Γαλανός άνοιξε τα «χαρτιά» της ζωής του στην Έλενα Κατρίτση και στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Προσωπικά».
«Δεν ήμουν ούτε υπέρ της αποταμίευσης ούτε του να τοποθετήσω τα χρήματα»
«Ήμουν σπάταλος. Δεν ήμουν ούτε υπέρ της αποταμίευσης ούτε του να τοποθετήσω τα χρήματα. Τα ξόδευα όλα. Ήθελα να περνάω καλά. Δεν έχω μετανιώσει. Δεν με ενδιέφερε ποτέ να πάρω σπίτι. Τα πρώτα χρήματα που πήρα αγόρασα αυτοκίνητο. Μου άρεσαν τα αυτοκίνητα» είπε αρχικά ο Νίκος Γαλανός. Μάλιστα, όπως τόνισε ο ίδιος, έτρεχε και σε ράλι.
«Ξεκινούσα μία σχέση και ήξερα ότι είχε ημερομηνία λήξης»
Και συνέχισε λέγοντας: «Και ερωτεύτηκα και με ερωτεύτηκαν. Ξεκινούσα μία σχέση και ήξερα ότι είχε ημερομηνία λήξης. Από νέος δεν ήθελα οικογένεια, παιδιά κι έτσι. Δεν με ενδιέφεραν αυτά. Ο πρώτος μου γάμος ήταν στα 18» ήταν ανάμεσα στις προσωπικές του εξομολογήσεις.
«Η Αλίκη και μουστάκι με έβαλε να ξυρίσω»
Και τόνισε αμέσως μετά: «Η Αλίκη και μουστάκι με έβαλε να ξυρίσω. Όταν ήταν να συνεργαστούμε στην πρώτη μας ταινία μου λέει “μου αρέσεις αλλά πρέπει να κόψεις το μουστάκι”».
«Ο Φίνος με έβαλε να αλλάξω το επώνυμό μου που ήταν Σουπιωνάς»
Στη συνέχεια, ο Νίκος Γαλανός σημείωσε: «Ο Φίνος με έβαλε να αλλάξω το επώνυμό μου που ήταν Σουπιωνάς. Όταν είδε την πρώτη μου ταινία, τη “Λεωφόρο του μίσους” με κάλεσε και μου είπε ότι έχει έτοιμο συμβόλαιο αλλά έπρεπε να αλλάξω επίθετο και έτσι αυτό υπήρχε στο σόι της μητέρας μου».
«Τότε υπήρχαν κάποιοι νόμοι που ήταν το φυσιολογικό»
Επίσης, ο ηθοποιός θυμήθηκε και πόσο σκληρά ήταν τα γυρίσματα ταινιών που σήμερα θεωρούνται ιστορικές όπως ο «Αστραπόγιαννος». Τα χαστούκια που έφαγε σε αυτήν από τον Νίκο Κούρκουλο του κόστισαν μερικές μέρες γυρισμάτων. Ο σκηνοθέτης της ταινίας Νίκος Τζίμας εξήγησε ότι οι σκηνές έπρεπε να είναι αληθινές και υπήρχε ο φόβος ατυχημάτων. «Τότε υπήρχαν κάποιοι νόμοι που ήταν το φυσιολογικό» είπε μιλώντας για τη σκληρότητα των σκηνοθετών.
«Δεν μπορούσα να βάλω ούτε φανελάκι»
Για τη χαρακτηριστική σκηνή στην ταινία «Ορατότης μηδέν» περιέγραψε ότι έκανε πολύ ζέστη, δεν φορούσε φανελάκι και η πλάτη του κάηκε. «Δεν μπορούσα να βάλω ούτε φανελάκι», είπε ο ίδιος. Ο Άγγελος Αντωνόπουλος που έπαιζε στην ταινία μίλησε για τον Νίκο Γαλανό λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «δεν είναι καθόλου τρέχον νόμισμα».
«Συνειδητοποίησα ότι ήμουν ηλίθιος που ξόδευα έτσι τα λεφτά μου»
Ο Νίκος Γαλανός μίλησε και για την περίοδο που παρασύρθηκε από τον τζόγο αλλά και γνώρισε τον Βουδισμό. «Συνειδητοποίησα ότι πρώτον ήμουν ηλίθιος που ξόδευα έτσι τα λεφτά μου. Το δεύτερο είναι ότι χρωστούσα λεφτά και θα έπρεπε να πουλήσω το αυτοκίνητό μου για να τα δώσω. Και μία φορά, στην απογευματινή παράσταση, ξαφνικά με πήρε ο ύπνος και παραλίγο να πέσω κάτω έτσι όπως ήμουν όρθιος. Και είπα, “σοβαρέψου τώρα, δεν μπορεί να συνεχίσεις έτσι” και το έκοψα».
«Πιστεύω ότι δεν είμαστε μόνο σάρκα»
Επίσης, διευκρίνισε: «Παράλληλα, εκτός από το θέατρο και τον κινηματογράφο, μου άρεσαν αναζητήσεις πιο πνευματικές. Πιστεύω ότι δεν είμαστε μόνο σάρκα. Είμαστε και κάτι άλλο. Πέρασα από πάρα πολλά. Ίσως αυτό με βοήθησε να συνειδητοποιήσω τα του εαυτού μου και να κρατάω ισορροπίες. 55 χρόνια που είμαι στον χώρο με κρατάνε υγιή στην καρδιά και στο μυαλό. Όταν είναι να γίνει κάτι θα γίνει όχι απαραίτητα όταν το θέλεις εσύ».
«Κάποιες φορές δεν έβλεπα τις ταινίες μου γιατί ανατρίχιαζα αισθανόμουν ότι βασίζονταν μόνο στην εμφάνιση»
Διηγήθηκε πώς η εμφάνισή του τον έκανε να ξεχωρίζει όταν πήγε να δει τις πρόβες της Τζένης Καρέζη και τον ξεχώρισε για να τον πάρει στην παράσταση και ότι απέρριψε ρόλους που έπρεπε να κάνει μόνο τον όμορφο. «Κάποιες φορές δεν έβλεπα τις ταινίες μου γιατί ανατρίχιαζα αισθανόμουν ότι βασίζονταν μόνο στην εμφάνιση», συμπλήρωσε ο ίδιος.
Η ταινία «Πανικός», η Τασώ Καββαδία και η αγοραφοβία
Ο Τάσος Δαρδαμάνης ήταν 8 χρονών όταν έπαιξε με τον Νίκο Γαλανό στον «Πανικό» και μοιράστηκε την εμπειρία του και τις αναμνήσεις από τα κορίτσια που του ζήταγαν αυτόγραφο στα γυρίσματα αλλά και το ξύλο που έφαγε ο πρωταγωνιστής από τον Σπύρο Καλογήρου. Υπήρχαν σκηνές που ο Σπύρος χτυπούσε τον Νίκο και το ξύλο ήταν αληθινό, υπήρχαν μελανιές. Μίλησε για την Τασώ Καββαδία και την αξία της και κυρίως το γεγονός ότι του φερόταν ως μητέρα. «Σπουδαία η Τασούλα-έτσι την φώναζα για να την πειράξω».
«Ό,τι έχει σχέση με μάνα, με πατέρα, συγκινούμαι»
«Οι γονείς μου δεν ήταν τόσο ζεστοί, εκδηλωτικοί. Ο πατέρας μου καθόλου. Δούλευαν και οι δύο. Το μόνο που έχω παρατηρήσει είναι ότι σε κάποια θέματα υπάρχει μια ευσυγκινησία σε μένα. Ό,τι έχει σχέση με μάνα, με πατέρα, συγκινούμαι», τόνισε ο Νίκος Γαλανός.
«Είχα πάντοτε μια αγοραφοβία»
«Οι φίλοι μου λένε “πάλι θα κλάψεις”. Η ισορροπία μου δόθηκε όταν αποφάσισα να βγω στο θέατρο» εξήγησε. «Είχα πάντοτε μια αγοραφοβία. Τώρα το έχω συνειδητοποιήσει. Δεν ήθελα ποτέ τον πολύ κόσμο. Υπήρχε μια δικλείδα, ο ρόλος μου και έτσι δεν έβλεπα τον κόσμο. Αν τον δω μπορεί να τα χάσω και να ξεχάσω ακόμα και τα λόγια μου».
Η Αλίκη και η Τζένη
Ο ηθοποιός συγκινήθηκε που είδε πλάνα με την Τζένη Καρέζη και την Αλίκη Βουγιουκλάκη και μίλησε για την απώλειά τους.
«Είναι όπως όταν κάποιος χάνει έναν δικό του άνθρωπο, άλλος χτυπιέται, εκδηλώνεται, κλαίει, φωνάζει, ουρλιάζει, σκίζει τα ρούχα του»
«Υπήρχαν δύο σημεία αναφοράς. Το ένα ήταν από τη μια ήθελα να κλαίω και η άλλη στιγμή ήταν που προσπαθούσα με λογική να συγκρατήσω το συναίσθημα. Συγκινήθηκα που τις είδα. Έχουν περάσει τόσα χρόνια, αλλά είναι μια ζωή. Και είναι μια πέτρα, ένας βράχος, ένας δρόμος μέσα στη ζωή μου. Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο», είπε ο Νίκος Γαλανός.
Και τόνισε στη συνέχεια: «Είναι όπως όταν κάποιος χάνει έναν δικό του άνθρωπο, άλλος χτυπιέται, εκδηλώνεται, κλαίει, φωνάζει, ουρλιάζει, σκίζει τα ρούχα του. Άλλος πονάει μέσα του και δεν το εκδηλώνει είτε γιατί δεν μπορεί είτε γιατί είναι αυτός ο χαρακτήρας του. Διαπίστωσα τώρα ότι μέσα στην πορεία μου, των 55 χρόνων ζωής στο θέατρο, ήταν δύο γυναίκες που και με αγάπησαν και τις αγάπησα».
«Είναι ό,τι καλύτερο έχουμε οι άνθρωποι»
Η Έλενα Κατρίτση του έκανε μια ιδιαίτερη ερώτηση: «Βρήκες ανθρώπους να μοιραστείς τα όνειρά σου ή τα όνειρά σου ήταν μια προσωπική υπόθεση;».
Σ’ αυτό ο Νίκος Γαλανός είπε: «Ήμουν μισιακός και στα δύο, δεν τα ολοκλήρωνα, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, δεν τα έδινα όλα. Ήταν μια συντήρηση εσωτερική, απότοκη ίσως των παιδικών χρόνων, που δεν με άφηνε να το εκδηλώσω. Εκεί έχω μετανιώσει».
Και εξήγησε: «Όταν ζεις με ανθρώπους είναι ό,τι πιο όμορφο υπάρχει στη φύση μας να μπορείς να πεις “ναι, σ’ αγαπώ””. Και γιατί εσύ γεμίζεις και το εκδηλώνεις αλλά και γιατί ο άλλος περνάει μέσα του και να γεμίζει εκείνη τη στιγμή. Είναι ό,τι καλύτερο έχουμε οι άνθρωποι».
