Στη ζωή όπως και στην πολιτική η αναπροσαρμογές είναι και συνήθεις και αναγκαίες, υπό την έννοια ότι συχνά μεταβάλλονται άρδην τα δεδομένα.
Πριν από 20 μέρες ο πρωθυπουργός απευθυνόμενους στους προέδρους των νομαρχιακών επιτροπών της ΝΔ δήλωσε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το μέτρο σύγκρισής μας», «δεν αποζητούμε να είμαστε απλά καλύτεροι από έναν αντίπαλο ο οποίος τα έκανε θάλασσα τα 4 χρόνια που κυβέρνησε». Ήταν η χρονική στιγμή που είχε καταλαγιάσει ο θόρυβος του σκανδάλου των υποκλοπών και είχαν αποτιμηθεί ως δευτερεύουσες οι επιπτώσεις του στην κοινή γνώμη. Οπότε… φουλ τα γκάζια της πολιτικής ανωτερότητας. Εν τω μεταξύ όλα άλλα. Οπότε επιστρατεύτηκε τις προάλλες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για να εξαπολύσει φιλιππικό κατά της Κουμουνδούρου κινούμενος προφανώς στην εκ διαμέτρου αντίθετη πίστα: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ χειρότερος από εμάς και επομένως… δεν δικαιούται να ομιλεί.
Τι μεσολάβησε για να φτάσει το εκκρεμές στο άλλο άκρο; Πολύ απλά η υπόθεση Πάτση και τα πρώτα δημοσκοπικά στοιχεία που έφτασαν στο Μέγαρο Μαξίμου τα οποία έδειχναν ότι προκαλεί μεγάλη ζημιά στην κυβέρνηση – όπως έγινε σαφές στη συνέχεια και από την πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB για το Open. Με δυο κουβέντες, καμία σχέση με τον ελαφρύ πονοκέφαλο που είχανε προκαλέσει οι υποκλοπές στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Οι πολίτες τοποθετούσαν το συγκεκριμένο θέμα στον πάτο των κριτηρίων τα οποία θα επηρεάσουν την ψήφο τους, παρότι αναγνώριζαν ότι η παρακολούθηση του κινητού τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη και παρότι γνώριζαν ότι παρακολουθούντο ταυτόχρονα δύο υπουργοί της παρούσας κυβέρνησης – επομένως εγείροντο θέματα λειτουργίας της Δημοκρατίας.
Με την υπόθεση Πάτση σκούρυναν τα πράγματα για τρεις λόγους:
Υπάρχουν 400.000 πολίτες που τα στεγαστικά τους δάνεια είναι στο «κόκκινο» και κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους.
Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που είναι στην απ …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
