Τον άτυπο τίτλο, της ταινίας της εβδομάδας έχει το νεο πόνημα των Marvel Studios, μια ταινία που χρειάστηκε 10 χρόνια για να γίνει και που συγκεντρώνει όλους τούς super ήρωες του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel οι οποίοι θα δώσουν τη μητέρα όλων των υπερηρωικών μαχών… στόν “Πόλεμο της Αιωνιότητας“. Οχι πως ο υπόλοιπος κατάλογος δεν έχει ενδιαφέρον….
Μια απο τις αξιόλογες προτάσεις μας είναι το ιστορικό δράμα πάνω στην αληθινή ιστορία της διάσημης συγγραφέα Marguerite Duras με τον υπότιτλο Memoir of Pain / La Douleur. O Sergio Castellitto σκηνοθετεί την σέξυ και δυναμική Jasmine Trinca στο ιταλικό δράμα Fortunata, ενω ο Olivier Marchal του εξαιρετικού “Βρώμικου Κόσμου” (2004) και του θρίλερ Tell No One (2006), παραδίδει ενα γρήγορο σε ρυθμό οικονομικοπολιτικό θρίλερ, με τον τίτλο Carbone.
Η κινηματογραφική τούτη εβδομάδα κλείνει με τα ντοκιμαντέρ: The Farthest για το διαστημικό ταξίδι του «Voyager», Της πατρίδας μου η σημαία του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου, με θέμα την ιστορία του χωριού Βούρβουρα της Αρκαδίας από την Κατοχή έως σήμερα και το ντοκιμαντέρ του Χρύσανθου Κωνσταντινίδη, Το μπαλκόνι – Μνήμες κατοχής, ενω για τούς μικρούς φίλους βγαίνει το γαλλικό animation Η Ζουγκλοπαρέα (The Jungle Bunch).
Ας δούμε όμως αναλυτικά τις νέες ταινίες της εβδομάδας:
Carbone
Λίγα λόγια για την ταινία: Η συναρπαστική αληθινή ιστορία του πιο προσοδοφόρου εγκλήματος στη σύγχρονη γαλλική ιστορία. Καθώς κινδυνεύει να χάσει την επιχείρησή του λόγω ρευστότητας και αναζητώντας έναν τρόπο να βγάλει γρήγορα χρήματα ώστε να μπορέσει να σώσει τόσο τη δουλειά του όσο και την αξιοπρέπειά του, ο Αντουάν, ένας επιχειρηματίας, καταστρώνει ένα σχέδιο για την κλοπή των φορολογικών κονδυλίων που διανέμει η γαλλική κυβέρνηση, στο πλαίσιο μιας αναδυόμενης αγοράς γύρω από το εμπόριο δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων CO2. Ένα σχέδιο που εξελίσσεται στη ληστεία του αιώνα και χαρακτηρίζεται από διαφθορά, προδοσία και δολοφονίες.
Άποψη: Γράφει ο Γιάννης Παναγούλιας…
Η μεγάλη κομπίνα με την εκπομπή ρίπων που «άδειασε» την περίοδο 2008 – 2009 τα ευρωπαϊκά ταμεία, προξενώντας ταυτόχρονα ζημιά εκατοντάδων εκατομμυρίων στα κράτη μέλη, θα βρει το δρόμο της ως κινηματογραφική εκδοχή για την εβδομάδα που διανύουμε, εναλλακτική για εκείνους που δεν ερεθίζονται από τα υπερωικά κατορθώματα της πρόσφατης επανασύνδεσης των Εκδικητών της Marvel.
Γαλλόφωνο, με καταβολές από φιγούρες και ταινίες αναφοράς όπως τα «Scarface» και «Wolf Of Wall Street», το πόνημα του Olivier Marchal («36 Quai des Orfèvres»), καταναλώνεται ευχάριστα, «ποταμίσιο» σε ροή, χωρίς φαμφάρες και βαθυστόχαστα νοήματα.
Χωρίς να θέλει να σε κουράσει με λεπτομέρειες πάνω στα τεχνικά χαρακτηριστικά του μεγάλου κόλπου, ο σκηνοθέτης συντάσσει ένα σενάριο πλούσιο σε απολαυστικά κλισέ, προσανατολισμένο στην άνοδο και την πτώση ενός ακόμα απελπισμένου επιχειρηματία-απατεώνα.
Gérard Depardieu και Benoît Magimel, κρατούν το βλέμμα σου στην οθόνη, ο ένας με την έτσι κι αλλιώς θεωρητική περσόνα του και ο δεύτερος, υβρίδιο (προσπερνώντας τις υψίφωνες νότες της φωνής του) ενός νεότερου Robert de Niro με ολίγων από Sean penn. Άξια αναφοράς και η απόδοση της «Νόνας» Naomie Winograd, σε ένα καταλυτικό ρόλο για τα πεπραγμένα της ταινίας.
Όχι ότι το βαλάντιο του το αξίζει στο μέγιστο βαθμό για cine-έξοδο, εντούτοις, το Γαλλικό «Carbone», μπορεί να σταθεί επάξια στο κινηματογραφικό σαλόνι σου. Άλλωστε, σφηνάκια όπως το συγκεκριμένο, αποδεικνύονται ένοχες απολαύσεις για μεσοβδόμαδες αποδράσεις από την πιεστική καθημερινότητα.
2.5/5
Memoir of Pain / La Douleur
Λίγα λόγια για την ταινία: Όταν ανακαλύπτει δυο παλιά τετράδια σε ένα ξεχασμένο κουτί, η Μαργκερίτ Ντυράς θυμάται το παρελθόν της και τον ανυπόφορο πόνο του να περιμένεις. Στη Ναζιστική Γαλλία του 1944, η νεαρή και ταλαντούχα Μαργκερίτ είναι ενεργό μέλος της αντίστασης μαζί με τον άντρα της Ρομπέρ Αντέλ. Όταν η Γκεστάπο απαγάγει τον Ρομπέρ, η Μαργκερίτ μπαίνει σε έναν απελπισμένο αγώνα να τον φέρει πίσω. Ακόμα και μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας, εξακολουθεί να τον περιμένει – δέσμια του βασανιστηρίου της απουσίας του και πέρα από κάθε ελπίδα.
Άποψη: «Οι λέξεις δεν περιγράφουν τι είδαν τα μάτια», μας αφηγείται στο Memoir of Pain / La Douleur, την αξιοσημείωτη και φιλόδοξη ερμηνεία του αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος της Marguerite Duras, “The War: A Memoir“, του Γάλλου συγγραφέα και σκηνοθέτη Emmanuel Finkiel. Ο Finkiel κατά κύριο λόγο χτίζει την ταινία του σε δυο μέρη. Στο πρώτο μέρος, βρισκόμαστε στις τελευταίες εβδομάδες της γερμανικής κατοχής, όπου η ατρόμητη Marguerite ξεκινάει μια γεμάτη και φευγαλέα ερωτική σχέση με τον συνεργό των Ναζί Rabier (Benoit Magimel), με αντάλλαγμα την επιστροφή του σύζυγού της, που έχει συλληφθεί από τη Γκεστάπο, ενω στο δεύτερο βρίσκει την Marguerite αμέσως μετά την Απελευθέρωση του Παρισιού, δημιουργεί μια μελαγχολική ατμόσφαιρα για τη κεντρική ηρωίδα του, υπογραμμίζοντας τις αποξενωτικές επιπτώσεις της μοναξιάς και του πένθους. Εναλλάσσοντας συνεχώς εικόνες με πλάνα λουσμένα στο φως, ο Finkiel καταφέρνει να αποτυπώσει την εσωτερική κατάσταση ενός ανθρώπου που περιμένει, ακροβατώντας συνεχώς ανάμεσα στον πόνο και την ελπίδα, φτιάχνοντας έτσι ενα στιβαρό και καλοστημένο δράμα εποχής, αποφεύγοντας τα μελό, όπως άλλωστε θα ήθελε και η ίδια η συγγραφέας.
3/5
Fortunata
Λίγα λόγια για την ταινία: Το πορτρέτο μιας γυναίκας που τα βάζει με όλους και με όλα στην προσπάθειά της να κάνει πραγματικότητα το μικρό όνειρό της στα περίχωρα της Ρώμης, έχοντας να αντιμετωπίσει μια δύναμη που έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με αυτό που σημαίνει το όνομά της: Η Φορτουνάτα είναι άτυχη. Ή μήπως όχι;
Άποψη: Ο Castellitto με σαφείς επιρροές απο τον “δάσκαλο” Pedro Almodóvar και σε συνδυασμό με τον ιταλικό νεορεαλισμό σκηνοθετεί ενα άνισο μελόδραμα, απο το οποίο κερδισμένη βγαίνει η εκρηκτική Jasmine Trinca (The Gunman) -άλλωστε το Fortunata σημαίνει τυχερή, με την τύχη όμως καθώς φαίνεται να μην είναι με το μέρος της (κινηματογραφικά), φτιάχνει έναν ενδιαφέροντα και πολυεπίπεδο χαρακτήρα και ο Castellitto στάσιμος και αναποφάσιστος, αναλώνεται σε σεναριακές ευκολίες και αφήνεται στην γοητεία της ηρωίδας του, η οποία μάλιστα για την ερμηνεία της απέσπασε και βραβείο στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών.
2/5
Avengers: Infinity War
Λίγα λόγια για την ταινία: Οι Εκδικητές και οι υπερήρωες σύμμαχοί τους πρέπει να είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα για να νικήσουν τον πανίσχυρο Thanos, πριν εξολοθρεύσει όλο το σύμπαν.
Άποψη: Διαβάστε αναλυτικά την γνώμη μας (και χωρίς spoilers) εδω
The Farthest
Λίγα λόγια για την ταινία: Η ταινία Το Απώτατο Σημείο της Ανθρωπότητας απευθύνεται στην αγάπη, το δέος και την αρχέγονη ανάγκη των ανθρώπων να κατανοήσουν το Σύμπαν του οποίου αποτελούν μέρος. Κοιτούμε ψηλά και διερωτόμαστε. Η καρδιά της ταινίας είναι αυτή ακριβώς η περιέργεια, ο θαυμασμός, το μυστήριο. Είναι ο πυρήνας της διαδρομής του Voyager, το κέντρο των ονείρων των δημιουργών του, είναι η έλξη που όλοι οι ανθρωποι αισθανόμαστε για το Διάστημα και την Επιστημονική φαντασία…Η ιστορία των Voyager δεν είναι μόνο μια απίθανη ιστορία ανθρώπινου επιτεύγματος και επιστημονικής τόλμης, αντιπροσωπεύει επίσης την ανάγκη να κοιτάξουμε γύρω μας και να κατανοήσουμε. Αφορά αρχέγονα ερωτήματα: Γιατί βρισκόμαστε εδώ; Τί υπάρχει γύρω; Είμαστε μόνοι;
Της πατρίδας μου η σημαία
Λίγα λόγια για την ταινία: Η ιστορία του χωριού Βούρβουρα της Αρκαδίας από την Κατοχή έως σήμερα.
Τα Βούρβουρα είναι ένα ορεινό χωριό στην Αρκαδία. Μια αυτάρκης κοινωνία που ζει με ό,τι η ίδια παράγει, ενώ τα παιδιά της στο σχολείο μαθαίνουν γράμματα και τραγουδάκια για τη σημαία. Μετά τη ναζιστική Κατοχή, κάποιοι κάτοικοι μεταναστεύουν στην Αυστραλία και την Αμερική. Άλλοι θα βρεθούν στο Μαρούσι, προάστιο των Αθηνών που θα γνωρίσει τον βίαιο μετασχηματισμό του σε χρηματοοικονομικό κέντρο και θα υποδεχθεί τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004.
Το μπαλκόνι – Μνήμες κατοχής
Λίγα λόγια για την ταινία: Ανατριχιαστικές στιγμές καταγράφει το ντοκιμαντέρ «Το Μπαλκόνι – Μνήμες Κατοχής» του Χρύσανθου Κωνσταντινίδη, βασισμένο στην έρευνα του Γερμανού ιστορικού Christoph Schminck Gustavus. Η ιστορία ενός ολοκαυτώματος την περίοδο της γερμανικής κατοχής που ελάχιστοι γνωρίζουν. 1943: Γερμανοί αλπινιστές καταδρομείς εισβάλουν στο χωριό Λιγκιάδες στο επονομαζόμενο «Μπαλκόνι των Ιωαννίνων», σκοτώνουν αδιακρίτως βρέφη, παιδιά, γυναίκες, γέροντες και τυλίγουν τα σπίτια στις φλόγες. 1989: Ο Γερμανός ιστορικός επισκέπτεται το χωριό, μαγνητοφωνεί τις μαρτυρίες των 5 επιζώντων και διερευνά τα γερμανικά αρχεία. 2017: Οι μεταπολεμικές γενιές ακούν για πρώτη φορά τις κασέτες με τις μαρτυρίες των προγόνων τους που επέζησαν του ναζιστικού εγκλήματος. Τεκμήρια, μνήμες, πένθος, αποτυπώνονται στην ταινία αναδεικνύοντας το συλλογικό τραύμα που άφησε πίσω της η θηριωδία των ναζί.
https://www.youtube.com/watch?v=ks9GQ00SsXw
Η Ζουγκλοπαρέα (The Jungle Bunch)
Με τις φωνές των ( στα ελληνικά): Παναγιώτη Αποστολόπουλου, Χρήστου Πλαΐνη, Τάκη Σακελλαρίου, Άγγελου Λιάγκου, Δημήτρη Παπαδάτου, Βίνα Παπαδοπούλου
Λίγα λόγια για την ταινία: Ο Μορίς μπορεί να μοιάζει με πιγκουίνο – αλλά βαθιά μέσα του είναι πραγματικός τίγρης! Μαζί με τους φίλους του, τη “Ζουγκλοπαρέα”, θέλει να διατηρήσει την τάξη και τη δικαιοσύνη στη ζούγκλα, όπως έκανε η μητέρα του πριν από αυτόν. Αλλά ο Ίγκορ, το πονηρό κοάλα, με τη βοήθεια του στρατού των ανόητων μπαμπουίνων θέλει να καταστρέψει τη ζούγκλα μια για πάντα. Η Ζουγκλοπαρέα – σπεύδει στη διάσωση!
Μια ξεκαρδιστική ταινία γεμάτη τρυφερούς χαρακτήρες και ατελείωτη δράση έχοντας ως επίκεντρο τη σημασία της φιλίας και της οικογένειας που θα μείνει αξέχαστη στους μικρούς φίλους!
