Πλούσιο το μενού και τούτης της κινηματογραφικής εβδομάδας, με τις εταιρίες διανομής να συνεχίζουν “το βιολί” τους, με την έξοδο συνολικά δέκα νέων ταινιών στίς σκοτεινές αίθουσες και φυσικά πρός αναζήτηση θεατών.
Μια απο τις ταινίες της εβδομάδας και αυτή που κλέβει την παράσταση, δεν είναι άλλη απο την νεα ταινία, του βραβευμένου με 3 Όσκαρ Steven Spielberg, ο οποίος σκηνοθετεί την απόλυτη περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, Ready Player One, βασισμένη στο bestseller του Ernest Cline, που έχει γίνει παγκόσμιο φαινόμενο. Απαρατήρητο όμως δεν περνάει και το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Donato Carrisi, La ragazza nella nebbia (Το Κορίτσι στήν ομίχλη), ενα ιταλικό θρίλερ μυστηρίου με τον Toni Servillo και Jean Reno, βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίου του σκηνοθέτη.
Η Clio Barnard μετά τον Εγωιστή Γίγαντα, επιστρέφει με δραματικό θρίλερ Dark River, η Blake Lively πρωταγωνιστεί στο δράμα μυστηρίου του Marc Foster με τον τίτλο All i see is You, o Johannes Roberts σκηνοθετεί την ταινία The Strangers:Prey at Night, sequel του horror hit “Κλείδωσες;”, ενω η Leonor Serraille κάνει το βραβευμένο ντέμπούτο της με την ταινία Μια Νέα Γυναίκα (Jeune Femme) και η Hiam Abbass πρωταγωνιστεί στο βραβευμένο στο Βερολίνο πολεμικό δράμα Insyriated.
Απο οικογενειακής μεριάς αυτή την εβδομάδα έχουμε δυο πρεμιέρες: την κωμωδία με ήρωα έναν ζωηρό, ανακατωσούρη κούνελο με το όνομα Peter Rabbit και το Λέο Ντα Βίντσι: Επιχείρηση Μόνα Λίζα, όπου ο αναγεννησιακός καλλιτέχνης πρωταγωνιστεί σε ενα περιπετειώδες animation.
Την δεκάδα κλείνει το ντοκιμαντέρ του Παύλου Τριποδάκη, Kananga.
Ας δούμε όμως αναλυτικά τις νέες ταινίες της εβδομάδας:
Ready Player One
Λίγα λόγια για την ταινία: Όταν ο εφευρέτης ενός σύμπαντος εικονικής πραγματικότητας πεθαίνει, η αμύθητη περιουσία του θα φτάσει στα χέρια εκείνου που θα καταφέρει να κερδίσει έναν διαγωνισμό-ψηφιακό κυνήγι θησαυρού, το οποίο αψηφά τους κανόνες της πραγματικότητας και καθηλώνει ολόκληρο τον κόσμο.
Άποψη: Διαβάστε την γνώμη μας εδω
La ragazza nella nebbia
Λίγα λόγια για την ταινία: Βασισμένη στο πολυμεταφρασμένο ομώνυμο βιβλίο, η ταινία ακολουθεί την εξαφάνιση μιας 16χρονής κοπέλας της Άννα Λου από ένα μικρό χωριό στις Ιταλικές Άλπεις. Ο αινιγματικός αστυνομικός ερευνητής Βόγκελ καλείται να εξιχνιάσει το μυστήριο και σύντομα συνειδητοποιεί ότι δεν πρόκειται για κάτι απλό. Δουλεύοντάς με εχθρό τον χρόνο και έχοντας να αντιμετωπίσει τα ξέφρενα Media o Βόγκελ πρέπει να χρησιμοποιήσει ανορθόδοξες μεθόδους για να αποκαλύψει την αλήθεια, σε μία πόλη που τα κίνητρα είναι δυσδιάκριτα, τα γεγονότα διαστρεβλώνονται και όλοι είναι πιθανοί ύποπτοι.
Άποψη: Ο Donato Carrisi κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την προσαρμογή ενός από τα πιο επιτυχημένα μυθιστορήματά του La ragazza nella nebbia, υπογράφοντας επίσης και το σενάριο.
Με σαφείς αναφορές από τον David Lynch (αναρίθμητες αναφορές στο Twin Peaks ) στον David Fincher και μέχρι τον Tomas Alfredson, ο Carrisi φτιάχνει ενα φιλμ νουάρ με υπέροχη κινηματογράφηση και προσεγμένη αισθητική, ενω δεν χάνει την ευκαιρία να εξερευνήσει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα της ιστορίας του, δηλαδή την παρέμβαση των μέσων ενημέρωσης στη ζωή των μικρών κοινοτήτων, με τον επιθεωρητή Vogel να ξετυλίγει το κουβάρι του μυστηρίου με αναρίθμητα φλας μπακ σε μια σύνθετη, περίπλοκη και καλά δομημένη πλοκή για την μυστηριώδης εξαφάνιση της Άννα Λου.
Στήν πραγματικότητα όμως κανείς δεν ψάχνει την Άννα. Ο καθένας θέλει το τέρας. Επειδή είναι καλύτερο για τους ανθρώπους να βρουν τον ένοχο απ ‘οτι να διαπιστώσουν την αλήθεια και ο ντετέκτιβ Vogel είναι εκεί για αυτό: να τονώσει το δημόσιο ενδιαφέρον για την υπόθεση. Ένας κομψός, καυστικός, ασφαλής και ναρκισσιστικός τύπος, με την κομψή του στολή, το μαύρο σημειωματάριο, το κασμίρι παλτό, τα γυαλιστερά παπούτσια και το μαντήλι στην τσέπη του… ένας “τύπος” που έχει βγεί απο μια αμερικανική ταινία εγκλήματος.
Η ταινία τηρεί τούς βασικούς κανόνες, με ανατροπές και παγίδες για το θεατή μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο απο τα 127 λεπτά του. Μπορεί στούς πιο μυημένους να θυμίζει κάτι απο την περσινή επιτυχία του ισπανικού θρίλερ Contratiempo ωστόσο δεν κυλάει με τόσο γρήγορους ρυθμούς, χωρίς φυσικά να σημαίνει οτι είναι βαρετή, σε μια ταινία όπου τα γεγονότα διαστρεβλώνονται και όλοι είναι πιθανοί ύποπτοι.
Οι πολύ καλές και μεστές ερμηνείες, η μαγευτική φωτογραφία του Federico Masierο, αλλά και η προσεγμένη σκηνοθεσία του Carrisi στήνουν ένα καλοκουρδισμένο μηχανισμό μυστηρίου, ο οποίος “ξεκουρδίζεται” στιγμιαία με κάποιες σεναριακές ευκολίες και το λίγο προβλέψιμο φινάλε.
3/5
Dark River
Λίγα λόγια για την ταινία: Η Άλις επιστρέφει στη γενέτειρά της, μετά τον θάνατο του πατέρα της, για πρώτη φορά μετά από δεκαπέντε χρόνια. Εκεί, θα έρθει αντιμέτωπη με έναν αδερφό της, τον οποίο μετά βίας αναγνωρίζει. Κουρασμένος από τις προσπάθειες χρόνων να διατηρήσει το οικογενειακό αγρόκτημα, είναι πλέον αποφασισμένος να το πουλήσει, προς μεγάλη έκπληξη και απογοήτευση της αδερφής του. Η διαφωνία τους θα φέρει στην επιφάνεια τραυματικές μνήμες για την Άλις, οι οποίες ήταν αδρανείς για χρόνια. Θα καταφέρουν τα αδέρφια να προχωρήσουν μπροστά ή τα γεγονότα του παρελθόντος θα στοιχειώνουν για πάντα το μέλλον τους;
Άποψη: Η Clio Barnard δανείζεται για τον τίτλο της ταινίας το γνωστό ποίημα του Ted Hughes «Dark River» και τοποθετεί την εγκαταλελειμμένη γη των δύο πρωταγωνιστών της διπλά σε έναν ποταμό, που λειτουργεί ως τόπος κάθαρσης και λύτρωσης. Τα σκοτεινά μυστικά, η γενική δυστυχία και οι μεγάλες ερμηνείες αφθονούν σε μια αδυσώπητη δυστυχία που σας αφήνει την αίσθηση ότι η συγγραφέας-σκηνοθέτης ενδιαφέρεται για τη σχέση του ρεαλισμού με την πραγματικότητα, ενω ταυτόχρονα μέσα απο φλάς μπάκ χτίζει το πορτρέτο δυο χαρακτήρων που έχουν μεγαλώσει μέσα στον πόνο.
3/5
All I see is you
Λίγα λόγια για την ταινία: H Τζίνα (Blake Lively) και ο Τζέιμς (Jason Clarke) έχουν έναν υπέροχο γάμο. Μετά από ένα ατύχημα που της κόστισε τους γονείς αλλά και την όρασή της, η Τζίνα εξαρτάται ολοκληρωτικά από τον άντρα της, κι αυτή η εξάρτηση φαίνεται πως κρατάει σταθερή την παθιασμένη σχέση τους. Εκείνη βλέπει τον κόσμο μέσα από τα μάτια του Τζέιμς που της περιγράφει κάθε τι από την καθημερινή ζωή. Παρά το πρόβλημά της, οι δυο τους απολαμβάνουν μια έντονη καθημερινότητα στην Μπανγκόκ, όπου ο Τζέιμς δουλεύει και η Τζίνα εξερευνά τη ζωή σε μια ξένη χώρα. Όλα κυλούν όμορφα, μέχρι τη στιγμή που η Τζίνα αποκτά ξανά την όρασή της κι αρχίζει να βλέπει τον κόσμο μέσα από τα δικά της μάτια, κάτι που θα τη φέρει αντιμέτωπη με μια νέα, πιο «σκοτεινή» πραγματικότητα…
Άποψη: Μετά τα πολύ επιτυχημένα «Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ», «Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ» και «Ο Χορός των Τεράτων», ο Marc Forster επιστρέφει στις ανεξάρτητες ρίζες του με ένα αδύναμο όμως σενάριο, όπου διερευνά τα θέματα ταυτότητας σε αυτό το ερωτικό-ish θρίλερ. Η ταινία μας δηλώνει ότι ο εαυτός μας ορίζεται από το πώς βιώνουμε τον κόσμο. Δηλαδή εάν μια αίσθηση απομακρυνθεί ή αποκατασταθεί, αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τους εαυτούς μας, τον τρόπο που κινούμαστε, τον τρόπο που συνδεόμαστε με τους άλλους. Η ελλιπής, όμως, δραματουργία της σχέσης των πρωταγωνιστών και οι άνευροι διάλογοι καθώς και το πολύ αργό πρώτο μέρος, οδηγούν τον Forster, μοιραία, σε εικαστικά πλάνα και μια στασιμότητα, που ματαίως προσπαθεί να αντισταθμίσει με μια σειρά ερωτικών περιπτύξεων. Μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια η οποία χάνεται μέσα στήν δική της φλυαρία.
2/5
https://www.youtube.com/watch?v=IKK_yfuFv9A
The Strangers: Prey at Night
Λίγα λόγια για την ταινία: H Σίντι (Κριστίνα Χέντριξ) και ο Μάικ (Μάρτιν Χέντερσον) ξεκινούν οδικώς για την εξοχή μαζί με την ατίθαση έφηβη κόρη τους, Κίνσι (Μπέιλι Μάντισον), και τον μεγάλο τους γιο, Λουκ (Λιούις Πούλμαν). Κανείς δεν φαντάζεται ότι αυτό που ξεκίνησε σαν μια συνηθισμένη οικογενειακή εκδρομή, θα καταλήξει στον μεγαλύτερο εφιάλτη τους… Κατά την άφιξή τους σε ένα απομονωμένο πάρκο για τροχόσπιτα, ένα χτύπημα στην εξώπορτα θα οδηγήσει σε μία νύχτα απερίγραπτου τρόμου. Τρεις άγνωστοι ψυχοπαθείς με μάσκες και θανατηφόρες προθέσεις θα αναγκάσουν τα μέλη της οικογένειας να παλέψουν για τη ζωή τους.
Άποψη: Δέκα χρόνια μετά το πετυχημένο sleeper hit τρόμου του Bryan Bertino «Κλείδωσες;» (The Strangers), o Johannes Roberts σκηνοθετεί ενα εντελώς αχρήαστο sequel, όπου στο πρώτο μέρος δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα, ενω στήν συνέχεια η ταινία αναλώνεται σε ατελείωτα jump scares που μόνο γέλιο προκαλούν. Είσοδος στήν αίθουσα με δική σας ευθύνη….
1/5
Jeune Femme
Λίγα λόγια για την ταινία: Απογοητευμένη ερωτικά, χωρίς χρήματα, με παρέα μόνο μια γάτα και τις φιλικές πόρτες να κλείνουν η μία μετά την άλλη, η νεαρή Πόλα επιστρέφει στο Παρίσι μετά από μεγάλη απουσία. Τυχαίες και μη συναντήσεις θα τη φέρουν σε επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους, κυρίως όμως με τις πραγματικές επιθυμίες και τα όνειρά της σε μια ατίθαση, επίμονη προσπάθεια να ξαναστήσει τη ζωή της με τους ολότελα δικούς της όρους.
Άποψη: Η πρωτοεμφανιζόμενη Λεονόρ Σεράιγ έχοντας στο πλευρό της ένα συνεργείο αμιγώς γένους θηλυκού και φέρνοντας στο μυαλό τη φρεσκάδα της νουβέλ βαγκ, αλλά με ένα προσωπικό, δικό της μοντέρνο τρόπο, σκιαγραφεί μοναδικά όχι απλά ένα ξεχωριστό, περίπλοκο πορτρέτο γυναικείας χειραφέτησης, αλλά μαζί μιας ολόκληρης συχνά αθέατης γενιάς που πασχίζει να ανακαλύψει την ταυτότητα και τα όνειρά της σε μια απρόσωπη, σχεδόν εχθρική μεγαλούπολη. Η Λετίσια Ντος, εύθραυστη όσο και κωμική, πέφτει, χτυπά, τσαλακώνεται αλλά πάντα σηκώνεται, λάμποντας, με μια δυναμική ερμηνεία που εντυπωσιάζει, ερμηνεία που κάνει ήδη να θεωρείται ως μια από τις πλέον υποσχόμενες νέες ηθοποιούς στη Γαλλία. Ένα δυναμικό και λεπτών αποχρώσεων γυναικείο πορτρέτο.
3/5
Insyriated
Λίγα λόγια για την ταινία: Ένα διαμέρισμα στην εμπόλεμη ζώνη της Συρίας γίνεται καταφύγιο για τη νοικοκυρά του σπιτιού και τα παιδιά της, τον φίλο μιας από τις κόρες της, τον πεθερό της, την οικογένεια μιας γειτόνισσας, και μια οικιακή βοηθό. Όταν στον έξω κόσμο πέφτουν βόμβες και οι δρόμοι γεμίζουν ελεύθερους σκοπευτές, η μικρή αυτή κοινωνία προσπαθεί να κρατηθεί όρθια ακολουθώντας τη ρουτίνα της.
Μια συγκλονιστική καταγραφή του πολέμου στη Συρία από τον Βέλγο Φιλίπ φαν Λέου, που κέρδισε το Βραβείο Κοινού στο τμήμα Panorama στη Berlinale του 2017 και στο τμήμα Ανοιχτοί Ορίζοντες του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Peter Rabbit
Λίγα λόγια για την ταινία: Ο Πίτερ Ράμπιτ, ο σκανταλιάρης και τολμηρός ήρωας που έχει μαγέψει γενιές αναγνωστών, πρωταγωνιστεί επιτέλους στη δική του ταινία, μια αυθάδη, σύγχρονη κωμωδία με…τσαγανό. Η διαμάχη του Πίτερ με τον κύριο McGregor (Domhnall Gleeson) γίνεται χειρότερη από ποτέ, καθώς κι οι δύο τους θέλουν να κερδίσουν την καρδιά της γλυκύτατης, φιλόζωης γειτόνισσας τους (Rose Byrne).
Ο πιο ατίθασος και αξιολάτρευτος λαγός στην ιστορία της παιδικής λογοτεχνίας ξεπηδάει από τις σελίδες της θρυλικής συγγραφέως Μπέατριξ Πότερ και προσγειώνεται για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη σε μια ταινία που συνδυάζει το live-action με τα κινούμενα σχέδια.
2/5
Leo Da Vinci: Mission Mona Liza
Λίγα λόγια για την ταινία: Ο νεαρός Λεονάρντο Ντα Βίντσι είναι ένα χαρισματικό, ιδιοφυές αγόρι, γεμάτο όρεξη για δράση. Σχεδιάζει μία μηχανή που μπορεί να κινηθεί στο έδαφος, στον αέρα και στο νερό. Με τη μηχανή αυτή, έχοντας στο πλευρό του τον πιστό του φίλο Λορέντζο και την αγαπημένη του, την Τζιοκόντα, ξεκινά το περιπετειώδες του ταξίδι.
Όταν όμως μια πυρκαγιά καταστρέφει το χωράφι της Τζιοκόντα, ο πατέρας της σχεδιάζει να την παντρέψει μ’ έναν πλούσιο γαμπρό. Ο Λεονάρντο και οι φίλοι του αποφασίζουν να βρουν εκείνοι τα χρήματα που χρεάζεται ο πατέρας της. Ακολουθώντας λοιπόν τις συμβουλές του Τσιάκο, αναζητούν έναν κρυμμένο θησαυρό κάπου κοντά στη Φλωρεντία, προσπαθώντας να ξεφύγουν από τους πειρατές, με σκοπό να σώσουν την Τζιοκόντα.
Ιταλικό animation, εμπνευσμένο από τη ζωή του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, μεταγλωττισμένο στα ελληνικά.
Kananga
απο 29/3 σε Α ΠΡΟΒΟΛΗ αποκλειστικα ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema
Η Κανάνγκα, η πόλη στην οποία γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ, είναι η τρίτη μεγαλύτερη της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό και εδώ και δεκαετίες βρίσκεται στο επίκεντρο μιας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης λόγω εμφυλίων πολέμων, ακραίου υπερπληθωρισμού, φτώχειας και πολιτικής αστάθειας. Στα τέλη του 19ου αιώνα, το Κονγκό έγινε προσωπική αποικία του βασιλιά του Βελγίου Λεοπόλδου του 2ου και κατόπιν του Βελγικού Κράτους, επονομάστηκε Βελγικό Κονγκό και μέχρι και τη δεκαετία του 1960 αποτέλεσε πηγή ασύλληπτης εκμετάλλευσης φυσικού πλούτου από το δυτικό κόσμο, κυρίως χρυσού, διαμαντιών, ελεφαντόδοντου και καουτσούκ, αλλά και φρικιαστικών θηριωδιών που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο των κατοίκων σε ποσοστό άνω του 50% του συνολικού πληθυσμού.
Εκείνη περίπου την εποχή, το 1970, κι ενώ η χώρα, που πλέον ονομαζόταν Ζαΐρ, πάλευε εν μέσω εμφυλίου πολέμου να σταθεί στα πόδια της μετά την ανεξαρτητοποίησή της, ένας Έλληνας Ορθόδοξος ιερέας, ο π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος έφτασε στην Κανάνγκα μετά από πρόσκληση των κατοίκων της πόλης μαζί με την αδερφή Όλγα Παπασαραντόπουλου, χωρίς καμία άλλη βοήθεια και ενώ όλοι οι γνωστοί του τον αποθάρρυναν από το να το πάει, και προσέφερε όλο του τον εαυτό στην τοπική κοινωνία. Μετά από τρεις μόλις μήνες παραμονής στην Κανάνγκα, ο π. Χρυσόστομος πέθανε στο νοσοκομείο της πόλης. Τη θέση του πήρε ο π. Χαρίτωνας Πνευματικάκης, ο οποίος μαζί με την αδερφή Όλγα και μετέπειτα με τον Μητροπολίτη Πενταπόλεως Ιγνάτιο συνέχισε το έργο του π. Χρυσοστόμου και έφτιαξε σταδιακά δωρεάν σχολεία όλων των βαθμίδων και νοσοκομεία, τα οποία προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους σε όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων, καθώς και ναούς, επιτελώντας ταυτόχρονα και ένα πολύ μεγάλο υλικό και χρηματικό φιλανθρωπικό έργο. Σε μια χώρα που αδυνατεί να προσφέρει δημόσια εκπαίδευση και η δημόσια υγεία είναι υποτυπώδης, με τα νοσοκομεία να σπανίζουν και την έλλειψη βασικών αγαθών να είναι τεράστια, αυτή ήταν μια κίνηση που έδωσε πνοή σε όλη την πόλη, ενώ παράλληλα έδωσε και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και θωράκισε σωματικά και ψυχικά τους κατοίκους της. Σήμερα, όλο αυτό το έργο συνεχίζεται από τον Μητροπολίτη Κινσάσας Νικηφόρο, με τη συνδρομή Κονγκολέζων και Ελλήνων εθελοντών, καθώς και πανεπιστημιακών καθηγητών από τα πανεπιστήμια Κινσάσας, Αθήνών, Θεσσαλονίκης, Σίδνεϊ, Στρασβούργου, Βρυξελλών κ.α.
Ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ, Παύλος Τριποδάκης, βρέθηκε στις εγκαταστάσεις της ιδιαίτερης αυτής ιεραποστολής στην Κανάνγκα και κατέγραψε με το φακό του την ομορφιά, την αρχοντιά και την αστείρευτη χαρά και ελπίδα αυτού του λαού, κυρίως μέσω των παιδιών, αποτυπώνοντας εικόνες ελπίδας μέσα στην απόλυτη φτώχεια, βαθιάς προσευχής και πνευματικής ανάτασης μέσα σε εκκλησίες-χορτοκαλύβες και ενός τρόπου ζωής απόλυτα ελεύθερου μέσα σε ένα κλίμα συγκρούσεων όπου το κάθε λάθος κοστίζει ζωές. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής και της κεντρικής Λαΐκής Δημοκρατίας του Κονγκό βρίσκεται σήμερα εγκατεστημένη η μεγαλύτερη σε μέγεθος ειρηνευτική δύναμη των Ηνωμένων Εθνών παγκοσμίως. Στις πολεμικές συγκρούσεις, πρωταγωνιστές είναι ο επίσημος στρατός και διάφορες παραστρατιωτικές ομάδες που πολλές φορές τελούν υπό την ηγεσία τοπικών «μάγων», οι οποίοι ισχυρίζονται ότι διαθέτουν υπερφυσικές και μεταφυσικές ικανότητες και με αυτές τρομοκρατούν τον πληθυσμό. Αυτοί οι «μάγοι» στρατολογούν κυρίως παιδιά και νέους, τους κάνουν πλύση εγκεφάλου με θεωρίες που περιέχουν έντονο πνευματικό-«σατανιστικό» υπόβαθρο, και προσπαθούν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους τα ορυχεία κολτανίου και χρυσού της περιοχής. Το αιματηρό παζλ συμπληρώνουν οι διαδρομές του παραεμπορίου κυρίως του κολτανίου, που βρίσκει ως τελικούς αγοραστές εταιρείες κολοσσούς της τεχνολογίας, καθώς το κολτάνιο αποτελεί απαραίτητο υλικό για την κατασκευή επεξεργαστών, ιδιαίτερα για φορητές συσκευές. Για όλους αυτούς τους λόγους, ο σκηνοθέτης, εκμεταλλευόμενος μια μικρή και εύθραυστη εκεχειρία, κατά τη διάρκεια της οποίας, πρόλαβε οριακά να πραγματοποιήσει τα γυρίσματα αυτού του ντοκιμαντέρ, είχε να αντιμετωπίσει πολλούς περιορισμούς στις κινήσεις του, στις τοποθεσίες που μπορούσε να επισκεφτεί αλλά και στα θέματα τα οποία τόσο ο ίδιος όσο και οι ντόπιοι μπορούσαν να αγγίξουν, καθώς το παραμικρό «λάθος» θα μπορούσε να διαταράξει τις λεπτές ισορροπίες και να οδηγήσει στο θάνατο πολλών αθώων….
