Με καλοκαιρινές διαθέσεις και μάλιστα με τα πρώτα θερινά σινεμά της Αθήνας να ανοίγουν τις πόρτες τους και με τούς Εκδικητές να συνεχίζουν την ξέφρενη είσπρακτική τους πορεία, μπαίνει η πρώτη κινηματογραφική εβδομάδα του Μαίου
Ο Nicolas Bedos (γιος του κωμικού ηθοποιού Guy Bedos) δίνει χρώμα, ζωντάνια και γουντιαλενικό χιούμορ σε μια ιστορία αγάπης που διαρκεί 45 χρόνια, στήν γαλλική ρομαντική δραμεντί και υποψήφια με δύο Σεζάρ ταινία Mr & Mrs Adelman, ο Andrew Niccol (Gattaca) επιστρέφει με ένα νουάρ επιστημονικής φαντασίας, με τον τίτλο Anon, για ένα μέλλον όπου όλα είναι… δημόσια και η Amanda Kernell κάνει το ντέμπούτο της με την ταινία Sameblod, ενα δράμα πάνω στη σκοτεινή πλευρά της σκανδιναβικής ιστορίας, που κέρδισε το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Βενετίας και το Βραβείο Lux του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
O Christian Carion βάζει δύσκολα στόν Guillaume Canet, στo περιπετειώδες θρίλερ Mon garçon (Μy Son), ενα φαινομενικά ακίνδυνο παιχνίδι “Θάρρος ή Αλήθεια” μεταξύ φίλων καταλήγει αιματηρό, στήν ομώνυμη ταινία του Jeff Wadlow, ενω η Coralie Fargeat έρχεται με φόρα από το Φεστιβάλ του Sundance με μια αιματοβαμμένη ιστορία γυναικείας εκδίκησης, στήν ταινία Revenge.
Κλείνουμε με το remake της ταινίας Overboard του 1987 με τούς Goldie Hawn και Kurt Russell, σε σημερινή εκδοχή και αντιστροφή ρόλων για την αιώνια πάλη ανάμεσα στα δύο φύλα.
Ας δούμε όμως αναλυτικά τις νέες ταινίες της εβδομάδας:
Mr & Mrs Adelman
Σύνοψη: Είναι 1971, και η Σάρα συναντά για πρώτη φορά τον Βικτόρ. Όσο περνά ο καιρός ερωτεύεται με πάθος, τόσο τον ίδιο όσο και τη δουλειά του. Όλα τα εύκολα και τα δύσκολα, τα καλά και τα κακά που έζησαν μαζί ξαναπερνούν σήμερα μπροστά από τα μάτια της, σα να ξαναζεί μια ολόκληρη ζωή μαζί του.
Νευρωτικός, εγωκεντρικός και ανώριμος από τη μία, αλλά γοητευτικός και ταλαντούχος από την άλλη, ο Βικτόρ αποδοκιμάζει και απορρίπτει τη ζωή της μπουρζουαζίας, καθώς ο ίδιος απολαμβάνει τη φήμη και την μποέμ στάση που του εξασφαλίζει το επάγγελμα του συγγραφέα. Η Σάρα, ανεξάρτητη, χωρίς αναστολές, αφήνει τις επιθυμίες και τα συναισθήματα να διεγείρονται στην κοινή τους ζωή, με σύμμαχο την δημιουργία και την ελευθερία της λογοτεχνίας.
Λίγα λόγια για την ταινία: Γλυκόπικρο, στοχαστικό, ανεπιτήδευτα συγκινητικό, με έξυπνους διαλόγους που αφήνουν το χιούμορ και τον σαρκασμό να διατρέχουν αβίαστα τη ροή της καθημερινότητας του ζευγαριού, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Bedos αποτίει φόρο τιμής στο στυλ του Woody Allen και προσπαθεί μέσα από το είδος της γαλλικής ντραμεντί να δώσει μια πιο χρωματιστή εκδοχή του «45 Χρόνια» του Άντριου Χεϊγκ.
2.5/5
Sameblod
Σύνοψη: Δεκαετία του ’30, Σουηδία. Η 14χρονη Έλε Μάργια ανήκει στη φυλή των Σάμι, που ζουν στη Λαπωνία, στα βόρεια της χώρας, εκτρέφοντας ταράνδους. Ο ρατσισμός καλά κρατεί στη χώρα. Έτσι, στο οικοτροφείο της, γίνονται διάφορες εξετάσεις, μέσω των οποίων αποφασίζεται πότε μπορεί ένας ιθαγενής να εισαχθεί στην κοινωνία των λευκών. Η Έλε Μάργια αρχίζει να ονειρεύεται μια άλλη ζωή. Αλλά για να καταφέρει να ζήσει το όνειρό της, πρέπει να γίνει κάποια άλλη και να σπάσει όλους τους δεσμούς με την οικογένεια και την κουλτούρα της.
Άποψη: Η Κριστίνα είναι μια γηραιά κυρία που ζει στην Ουψάλα της Σουηδίας. Όταν πεθαίνει η Νίνα, η μικρότερη αδελφή της, με την οποία είχαν να βρεθούν για πάρα πολλές δεκαετίες, δεν μπορεί παρά να παραβρεθεί στην κηδεία της, παρέα με τον γιο της και την εγγονή της. Η Κριστίνα δεν προλαβαίνει να πατήσει το πόδι της στο σουηδικό βορρά, στη Λαπωνία, όπου ζουν τα μέλη της φυλής των Σάμι, και το μόνο που θέλει, είναι να εξαφανιστεί το ταχύτερο δυνατόν από εκεί. Νιώθει πληγωμένη, δεν τη χωράει ο τόπος, ασφυκτιά. Καθώς χαλαρώνει, θυμάται. Θυμάται τον εαυτό της, 14 ετών, τότε που ζούσε εκεί και την έλεγαν Έλε Μάργια. Η Έλε Μάργια ζούσε σε δύσκολες συνθήκες με την οικογένειά της, που όπως όλοι οι Σάμι, ασχολούνταν με την εκτροφή ταράνδων. Όταν πέθανε ο πατέρας της η μητέρα της αναγκάστηκε να στείλει τις δύο κόρες της σε ένα οικοτροφείο. Εκεί, η Έλε Μάργια ήρθε σε επαφή με τον ρατσισμό στη χειρότερη μορφή του. Ήρθε, όμως, σε επαφή και με τα γράμματα. Η Έλε Μάργια άρχισε να ονειρεύεται μιαν άλλη ζωή. Αλλά προκειμένου να ζήσει το όνειρό της, έπρεπε να γίνει κάποια άλλη, να σπάσει όλους τους δεσμούς με την οικογένεια και την κουλτούρα της, να γίνει μια καθωσπρέπει Σουηδή.
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Amanda Kernell, με το οποίο κέρδισε το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Βενετίας και το Βραβείο Lux του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, φέρνει στο φως μια άγνωστη ιστορία ρατσισμού που εκτυλίχθηκε στην Βόρεια «πολιτισμένη» Ευρώπη. Η ταινία αποτελεί μια διακήρυξη αγάπης για όσους έφυγαν αλλά και για όσους έμειναν – μέσα από την οπτική γωνία και τη σκοπιά της Έλε Μάργια. Η Kernell φτιάχνει μια ταινία όπου να μπορεί ο θεατής να δει την κοινωνία των Σάμι από μέσα. Μια ταινία όπου να μπορεί να βιώσει αυτό το σκοτεινό τμήμα της σουηδικής αποικιοκρατικής ιστορίας, με έναν σωματικό τρόπο. Μια ταινία με yoik ( Είδος παραδοσιακού τραγουδιού των Σάμι) και αίμα. Η νεαρή σκηνοθέτρια με ρεαλισμό, υποστηριζόμενη απο την νεαρή Lene Cecilia Sparrok, η οποία σε σκλαβώνει με την ευαισθησία της και την μονοξιά που βγάζει η ερμηνεία της, επαναφέρει μια άγνωστη σελίδα στην ιστορία της Σκανδιναβίας.
3/5
Anon
Σύνοψη: Στο προσεχές μέλλον δεν υπάρχει ιδιωτική ζωή ή ανωνυμία. Όλες οι προσωπικές στιγμές καταγράφονται και το έγκλημα φθίνει. Στην απόπειρα του να ρίξει φως σε μια σειρά από φόνους, ο αστυνομικός Σαλ Φρίλαντ (Clive Owen) πέφτει πάνω σε μια νεαρή γυναίκα (Amanda Seyfrid), η οποία δεν έχει κανένα ψηφιακό αποτύπωμα και άρα είναι αόρατη στο σύστημα. Η μυστηριώδης γυναίκα γνωστή ως The Girl, δεν έχει ταυτότητα, ιστορία ή οποιοδήποτε αρχείο. Ο Σαλ πρέπει να την εντοπίσει πριν γίνει ο ίδιος το επόμενο θύμα.
Λίγα λόγια για την ταινία: O σπουδαίος δημιουργός Andrew Niccol, που σκηνοθέτησε και έγραψε το αριστουργηματικό Gattaca και συνέλαβε την ιστορία του συναρπαστικού The Truman Show – που του χάρισε μία υποψηφιότητα για Όσκαρ Σεναρίου-, επιστρέφει με μια καθηλωτική ιστορία που διαδραματίζεται στο προσεχές μέλλον, αντλώντας έμπνευση από το παρόν. Πιστός στα θέματα που θέτουν ερωτήματα για τις ηθικές επιπλοκές της χρήσης της τεχνολογίας, ο δημιουργός εξερευνά τον ρόλο της πληροφορίας και την έλλειψη ιδιωτικότητας στην εποχή των social media, του σκανδάλου Σνόουντεν και του WikiLeaks.
Με εξαιρετική φωτογραφία και με μια υποβλητική ατμόσφαιρα, στα όρια του film-noir, o Niccol καταθέτει και την δική του καταγγελία για τον τεχνολογικό εφιάλτη στόν οποίο (ηδη) ζούμε μέσα απο ενδιαφέρουσες σεναριακές ιδέες και ερωτήματα, τα οποία όμως καταλήγουν με πολλά κενά, με τον θεατή να μένει χωρίς απαντήσεις και το ολο αποτέλεσμα καταλήγει σε ενα άνισο και καθόλου πειστικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας.
2/5
Revenge
Σύνοψη: Τρεις πλούσιοι, παντρεμένοι άνδρες συναντιούνται για το ετήσιο, καθιερωμένο κυνήγι τους στην έρημο. Μόνο που αυτήν τη φορά, ο ένας θα φέρει μαζί και την ερωμένη του, μια σέξι «Λολίτα» που με το σεξαπίλ της θα προκαλέσει γρήγορα το ενδιαφέρον των άλλων δύο. Τα πράγματα θα βγουν εκτός ελέγχου όταν οι τρεις άνδρες εκμεταλλεύονται τη νεαρή κοπέλα και την εγκαταλείπουν στην κόλαση της ερήμου, θεωρώντας τη νεκρή. Διψασμένη για εκδίκηση, εκείνη θα επιστρέψει και θα μετατρέψει το κυνήγι στο πιο ανελέητο και αιματηρό ανθρωποκυνηγητό.
Λίγα λόγια για την ταινία: Η ταινία που σόκαρε κοινό και κριτικούς στα μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ του κόσμου, όπως στη Μέκκα του ανεξάρτητου κινηματογράφου, Sundance, αλλά και σε αυτό του Τορόντο. Ένα indie διαμάντι γεμάτο συμβολισμούς, εκδίκηση και πολύ αίμα.
Mon Garçon (My Son)
Υπόθεση: Ο Ζουλιέν ταξιδεύει συνεχώς για την δουλειά του και η μόνιμη απουσία από το σπίτι του, του στοίχισε το γάμο του. Κατά την διάρκεια μιας στάσης του στην Γαλλία λαμβάνει ένα απεγνωσμένο μήνυμα από την πρώην γυναίκα του ότι ο επτάχρονος γιος τους εξαφανίστηκε κατά την διάρκεια μιας σχολικής εκδρομής στα βουνά. Ο Ζουλιέν ξεκινάει την αναζήτηση του γιου του και τίποτα δεν θα τον σταματήσει από το να τον φέρει πίσω.
Λίγα λόγια για την ταινία: O Christian Carion ( υποψήφιος για Όσκαρ για το «Joyeux Noel») συμπράττει με τον Guillaume Canet σε ένα θρίλερ που γυρίστηκε σε έξι μόνο μέρες κι απευθύνεται πραγματικά σε όλη την οικογένεια. Ο Carion με “όπλο” τα χιονισμένα τοπία της ανατολικής Γαλλίας που ταιριάζουν απόλυτα με το ψυχροπολεμικό κλίμα που επικρατεί ανάμεσα στον Ζουλιέν και στην πρώην σύζυγο, και με αργά και σταθερά βήματα ξεδιπλώνει μια υπόθεση που βλέπουμε σχεδόν κάθε χρονιά στη μεγάλη οθόνη- αυτή όπου ένας γονέας αναζητάει το χαμένο του παιδί- δημιουργώντας έντονες ατμόσφαιρες και μερικές δυνατές στιγμές, χωρίς όμως να κάνει και την μεγάλη έκπληξη.
2.5/5
Truth or Dare
Υπόθεση: Ένα φαινομενικά ακίνδυνο παιχνίδι «θάρρους ή αλήθειας» μεταξύ φίλων καταλήγει αιματηρό, όταν από άγνωστη αιτία κάτι απειλεί θανάσιμα όσους δεν τηρούν τους κανόνες και δεν επιλέγουν να «τολμήσουν» ή να «πουν την αλήθεια».
Λίγα λόγια για την ταινία: Ο σκηνοθέτης του Cry Wolf (2005) φτιάχνει μια ταινία “θρίλερ”, η οποία δεν είναι τρομακτική, δεν σε “κρατάει”, δεν είναι διασκεδαστική και δεν τροφοδοτείται κατάλληλα απο την αρχική ιδέα. Με μια αλληγορική ειρωνεία πάνω στα θέματα και την έννοια της φιλίας αλλά χωρίς ευρηματικότητα ο Wadlow κάνει μια ταινία τρόμου (μόνο στο όνομα), η οποία δεν είναι ούτε ειλικρινής ούτε τολμηρή, αλλά καταλήγει σε μια σαπουνόπερα με χαρακτήρες που δεν μας νοιάζει τι θα απογίνουν… σε ολη την διάρκεια της ταινίας. Μια ταινία πολύ χαμηλών επιδόσεων.
1/5
Overboard
Υπόθεση: Στην αξέχαστη ρομαντική κομεντί Γυναίκα στη Θάλασσα (1987), με την Goldie Hawn και τον Kurt Russell, μία κακομαθημένη πλούσια έπεφτε στη θάλασσα από το γιοτ της, πάθαινε αμνησία και έπεφτε στα «δίχτυα» ενός αγροίκου μαραγκού, που δεν είχε πληρώσει για τις υπηρεσίες του, ο οποίος, για να την εκδικηθεί, την έπειθε ότι ήταν η σύζυγός του και μητέρα των τεσσάρων παιδιών του. Σ’ αυτό το σύγχρονο ριμέικ της, οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Ο Eugenio Derbez είναι ένας κακομαθημένος πλεϊμπόι, γόνος μιας εκ των πλουσιότερων οικογενειών του Μεξικού, που πέφτει στη θάλασσα από το γιοτ του και παθαίνει αμνησία. Η Anna Faris, μια ανύπαντρη εργαζόμενη μητέρα στην οποία ο δύστροπος και αλαζόνας γόης χρωστά χρήματα, τον βρίσκει τυχαία και τον περιμαζεύει, μόνο για να τον πείσει ότι είναι ο άνδρας της και πατέρας των παιδιών της!
Λίγα λόγια για την ταινία: Οχι εντελώς αρχείαστο, αλλά άνοστο remake μιάς ταινίας η οποία δοξάστηκε στίς ημέρες του VHS, με τον Derbez να συνεχίζει με φόρα απο το περσινό “Πώς να Γίνεις Λατίνος Εραστής“, παίρνει τα ηνία απο την Hawn στόν ρόλο του πλέι μπόι, κακομαθημένου και τρίτου πλουσιότερου Μεξικάνου στο κόσμο (βλέπεται στα 31 χρόνια που μεσολάβησαν, υπάρχουν μεγάλες κοινωνικο-πολιτικές αλλαγές) σε ένα ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του, ενω η εξαφανισμένη Faris “φοράει” τα ρούχα του Kurt Russell κοπιάρει το μαλλί και τις κινήσεις της Goldie Hawn, σε μια ταινία “μήνυμα”: οτι το χρήμα δεν φέρνει πάντα την ευτυχία, περιτυλιγμένη με την ξεθωριασμένη μαγεία της χολιγουντιανής ρομαντικής κωμωδίας και με ενα -το βλέπεις απο χιλιόμετρα να έρχεται- κλισαρισμένο φινάλε. Για ενα ανέμελο -και χωρίς να περιμένεις πολλά- βράδυ κάτω απο τον Αττικό ουρανό….
1.5/5
