Φημισμένος ισπανός κιθαριστής κι ένας από τους βασικούς ανανεωτές του φλαμένκο (Nuevo flamenco). Έχει χαρακτηριστεί από τους ειδικούς ως ένας από τους μεγαλύτερους κιθαριστές όλων των εποχών. Στη χώρα μας είναι γνωστός ως Πάκο Ντε Λουτσία, από την ιταλική προφορά του ονόματός του.
Ο Φρανθίσκο Σάντσεθ Γόμεθ (Francisco Sanchez Gomez), όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1947 στην πόλη Αλχεθίρας της Ανδαλουσίας, μία πόλη στη νοτιοανατολική πλευρά της Ισπανίας. Ήταν το μικρότερο από τα πέντε παιδιά του κιθαριστή του φλαμένκο Αντόνιο Σάντσεθ και της πορτογαλίδας Λουσία Γκόμεζ. Προς τιμή της μητέρας του υιοθέτησε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Πάκο δε Λουθία (Ο Άκης της Λουκίας, σε ελεύθερη μετάφραση). Δύο ακόμη αδέλφια του ακολούθησαν μουσική καριέρα, ο συνθέτης και τραγουδιστής Πέπε ντε Λουθία (1945-) και ο κιθαριστής και συνθέτης Ραμόν δε Αλχεθίρας (1938-2009).
Δάσκαλός του στην κιθάρα υπήρξε ο πατέρας του, ο οποίος άσκησε καθοριστική επιρροή στη μουσική του εξέλιξη. «Έμαθα κιθάρα, όπως ένα παιδί μαθαίνει να μιλάει» είπε σε μία συνέντευξή του. Σε ηλικία 11 ετών έδωσε την πρώτη του συναυλία και τρία χρόνια αργότερα δημιούργησε με τον αδελφό του Πέπε το συγκρότημα «Los Chiquitos de Algeciras» («Τα πιτσιρίκια του Αλχεθίρας») και πραγματοποίησε την πρώτη του ηχογράφηση.
Η φήμη του ως βιτουόζου κιθαρίστα γρήγορα ξεπέρασε τα ισπανικά σύνορα. Η απίστευτη δεξιοτεχνία και δύναμη στο δεξί του χέρι τον βοηθούσε να εκτελεί εξαιρετικά γρήγορα και “καθαρά” πικάδο (picado). Από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 άρχισε η διεθνής του καριέρα.
Οι μουσικές συναντήσεις με κιθαριστές από άλλους χώρους, όπως ο Al DiMeola καί ο John Mclaughlin, άφησαν εποχή και εκτόξευσαν τη φήμη του. Καταλυτική ήταν η συμμετοχή του Paco De Lucia στο δεύτερο άλμπουμ του κιθαρίστα Al De Meola, το Elegant Gypsy του 1977, παίζοντας ηλεκτρικές και ακουστικές κιθάρες, πιάνο, συνθεσάιζερ και κρουστά και δίνοντας του την ιδιαίτερη σύνθεση του με τίτλο Mediterranean Sundance – ένα από τα πρώτα κομμάτια στην εργογραφία του καλλιτέχνη με τη μίξη flamenco και jazz fusion ιδιώματος.
Στις κορυφαίες στιγμές του στη δισκογραφία συγκαταλέγονται το κομμάτι «Entre dos aguas» του 1973, που έμεινε επί 20 εβδομάδες στη λίστα με τα αγαπημένα τραγούδια της Ισπανίας και το άλμπουμ «Friday Night in San Francisco» (1981), που ηχογράφησε μαζί με τους John Mclaughlin, και Al DiMeola και πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
Στήν Ελλάδα έγινε γνωστός από τη συμμετοχή του στη μεγάλη συναυλία για τους σεισμοπαθείς της Καλαμάτας στίς 21 Σεπτεμβρίου 1986, όπου με τόν Γιώργο Νταλάρα ερμήνευσαν μαζί ένα ισπανικό κι ένα ελληνικό τραγούδι. Για πρώτη φορά εμφανίστηκε ενώπιον του ελληνικού κοινού στις 25 Νοεμβρίου του 1985 στον «Ορφέα» της Αθήνας και ακολούθησε δύο ημέρες αργότερα η συναυλία του στο «Αλεξάνδρειο Μέλαθρο» της Θεσσαλονίκης.
Ο Paco De Lucia έκανε αισθητή τήν παρουσία του καί στο soundtrack της κινηματογραφικής Carmen του Carlos Saura το ΄82, μαζί με κορυφαίους συναδέλφους του όπως ο John McLaughlin, ο Carlos Santana, ο Larry Corryel και ο Eric Clapton.
Συνεσταλμένος ως χαρακτήρας, ο De Lucia κουράστηκε από τα φώτα της δημοσιότητας, ιδιαίτερα όταν άρχισε να γίνεται απαραίτητο συμπλήρωμα σε κονσέρτα τραγουδιστών σαν τον Jose Carreras και τον Enrique Iglesias. Λογικό για κάθε ζωντανό θρύλο που ανέκαθεν ήταν δεκτικός σε συνεργασίες με αξιόλογους συναδέλφους του. Τελικά τόν λύγισε μία καρδιακή ανακοπή στις 25 Φεβρουαρίου του 2014 στο παραθαλάσσιο θέρετρο του Μεξικού Πλάγια ντελ Κάρμεν, προκαλώντας το πιο θρηνητικό flamenco στις κιθάρες ανά τον κόσμο.
