1892. Η νέα αποστολή για τον διακεκριμένο αξιωματικό Joseph J. Blocker (Christian Bale), μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί. Η διοίκηση του στρατοπέδου του στο Νέο Μεξικό, τον αναγκάζει κατόπιν εντολής του Αμερικανού Προέδρου, να συνοδέψει με ασφάλεια ετοιμοθάνατο κρατούμενο – αρχηγό φυλής ινδιάνων (Wes Studi) – μαζί με την οικογένειά του, στην Μοντάνα (τόπο καταγωγής τους), όπου και θα τους απελευθερώσει. Η θέση του Blocker δυσχεραίνεται από το γεγονός πως γνωρίζει καλά τον κρατούμενο του, όταν, κατά το παρελθόν, οι δυο τους έχουν διασταυρώσει τα πυρά τους, μετρώντας μάλιστα δυσβάσταχτες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό.
Έχει περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που ασχοληθήκαμε με γουέστερν παρόμοιας δραματουργικής δυναμικής. Έχοντας πάντα στο μυαλό μας τη γεύση που μας άφηναν φιλμ όπως τα «The Searchers» του 1956, το «The Outlaw Josey Wales» του 1976, το σχετικά πρόσφατο «Unforgiven» ακόμα και το «The Wild Bunch» του Sam Peckinpah, δεν υπήρχαν κενά στον τρόπο απεικόνισης της συγκεκριμένης (βιαιότερης), περιόδου της Αμερικανικής ιστορίας. Αυτό που έλειπε συνήθως, ήταν η περαιτέρω ανάλυση της ψυχοσύνθεσης των εμπλεκομένων, αλλά και η χαλιναγώγηση του αιτιατού που άκουγε στο δόγμα «ο Νόμος της Δύσης» ικανό να δικαιολογήσει μια κάποια αναληθοφάνεια ή τις διάφορες ιστορικές ανακρίβειες, στοχεύοντας έτσι σε υψηλότερης αισθητικής αποτέλεσμα.
Το «Hostiles» του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Scott Cooper (στη δεύτερη συνεργασία του εδώ με τον Christian Bale μετά από εκείνο το «δύσπεπτο» για τη σκληρότητα του «Out of the Furnace»), μπορεί να μην διακρίνεται για τον τρόπο που χειρίζεται ιστορικά γεγονότα και αναφορές, είναι όμως το αισθαντικό εκείνο αφήγημα, ικανό να αντιπαραβάλει εύστοχα την -χαλιναγωγημένη- βιαιότητα του, με εικόνες και συμπεράσματα πειθήνιου για τις προθέσεις του ανθρωπισμού. Την ίδια στιγμή, δεν σου «χαρίζεται» με την ίδια ευκολία που έπραξε το 1990 το «Dances with Wolves» (παρεμπιπτόντως, το πιο επιτυχημένο γουέστερν όλων των εποχών), όταν και ξεκαθάριζε νωρίς τη θέση και την ιδιοσυγκρασία των ηρώων του.
Πέπλο μυστήριου θα καλύπτει για αρκετά λεπτά, τις προθέσεις πίσω από το βλέμμα και το επιβλητικό μουστάκι του κεντρικού ήρωα. Το ταξίδι που αναγκάζεται να ξεκινήσει, είναι εκείνο που κάποια στιγμή θα επιδίωκε στη φάση του απολογισμού και τελικά της κάθαρσης. Το άτυπο λαϊκό δικαστήριο που στήνεται χωρίς τη θέληση του και που συμπεριλαμβάνει δικαστή, κατήγορους και μάρτυρες, κατά το πόρισμα του, καθορίζει παράλληλα το τέλος μιας ολόκληρης περιόδου και το ξεκίνημα μιας άλλης. Εκεί που όλοι είναι «αιχμάλωτοι» και περιμένουν καρτερικά την εξιλέωση άρα και την ελευθερία τους. Ακόμα όμως και μέσα στα κομφορμιστικά μηνύματα του άτυπου ρομάντζου του, το «Hostiles», ξέρει να ρυθμίζει τις ατελείς γραμμές του, όταν και επιτρέπει στους πρωταγωνιστές να αναλάβουν δράση μέσα από δυνατό διάλογο.
Bale και Pike, τοποθετούνται μέσα στον μεγαλοπρεπή, φυσιολατρικό καμβά του κινηματογραφιστή Masanobu Takayanagi, υπό τους ήχους του εμφατικού μουσικού τόνου του Max Richter. Τα στοιχεία αυτά, βοηθούν την ταινία να «κρατά» το βλέμμα σου στην οθόνη, εναγωνίως, σε μια προσπάθεια πρόβλεψης της εξέλιξης των γεγονότων. Όχι ότι δεν αρκεί η παρουσία και μόνο του Bale για να σε ιντριγκάρει, είναι όμως εκείνες οι στιγμές που θα διασταυρωθεί με τον εξαιρετικό Studi, στο συγκεκριμένο τερέν και με τη συγκεκριμένη μουσική υπόκρουση, που δύσκολα θα ξεχάσεις.
Πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης εξέφρασαν διάσταση απόψεων σχετικά με το κλείσιμο του έργου. Εμείς το βρήκαμε αρκετά αισιόδοξο, ιδίως μετά από το χάος που συνέστησε νωρίτερα. Αν θες, αυτός είναι και ένας έμμεσος τρόπος να συγχωρεθεί ο δημιουργός του για κάποιες ανακρίβειες που συντηρεί διπλωματικά. Ακόμα και έτσι, το «Hostiles», είναι το φιλμ που θα μνημονεύεις, αρκετά απλό σε σύλληψη και πραγμάτωση, πλούσιο σε συναισθήματα, ψυχαγωγικό λιθαράκι σε ένα είδος που τελευταία παρουσιάζει ποικίλες προσεγγίσεις.
4/5
Η ταινία κυκλοφορεί απο την Odeon, στίς 22/2
