Ακόμη και τα πράγματα που κάνεις με τις καλύτερες προθέσεις είναι ικανά να γυρίσουν πίσω και να σε στοιχειώσουν. Στήν έκτη “Επικίνδυνη Αποστολή” του , ο Ethan Hunt (Tom Cruise) και τα μέλη της ομάδας IMF (Alec Baldwin, Simon Pegg, Ving Rhames) συντάσσονται με γνώριμους συμμάχους (Rebecca Ferguson), καθώς ο χρόνος μετρά αντίστροφα μετά από μια αποστολή που πήγε στραβά. Henry Cavill , Angela Bassett και Vanessa Kirby συμπληρώνουν το δυναμικό καστ, ενώ ο Christopher McQuarrie επιστρέφει στο τιμόνι της σκηνοθεσίας.
Κρεμασμένος από το σκοινί ενός (ακόμα) εναέριου μέσου. Το ρολόι μετρά αντίστροφα για πολλοστή φορά, λίγο πριν κάποιος εκρηκτικός μηχανισμός πυροδοτήσει την επόμενη μεγάλη καταστροφή. Προδομένος, έτοιμος να αναμετρηθεί με όλους και με όλα. Αυτός ο υπέρ πράκτορας που αδιαφορεί για μαρτίνι και βραδιές με μαύρο σμόκιν, εδώ και είκοσι σχεδόν χρόνια συνεχίζει ακούραστα να αναλαμβάνει τη μία επικίνδυνη αποστολή μετά την άλλη, όπως ο ηθοποιός, που αρνείται πεισματικά να «κρεμάσει» τα παπούτσια του πλησιάζοντας τα 60 (μεταπηδώντας έτσι σε κάποιο πολιτικό θώκο ή σε ρόλους στοργικού πατέρα). Η δική σου αποστολή σου σε περίπτωση που την αποδειχθείς, είναι να αντέξεις για δυο ώρες και τριάντα λεπτά, για μια περιήγηση στον κόσμο της κατασκοπείας, χωρίς προηγούμενο, όπως μόνο «αυτοί» μπορούν να σου προσφέρουν.
Στην έκτη αυτή «ανάθεση» για τον ήρωα Ethan Hunt με τίτλο «Fallout», ο ασταμάτητος Cruiser που τον εκπροσωπεί, συνεχίζει να μονοπωλεί το πανί εμφαντικά και να εφορμεί με κάθε τρόπο στα μάτια σου. Καλπάζει με το χαρακτηριστικό πια διασκελισμό του, επιδίδεται σε καταδιώξεις με μηχανή χωρίς κράνος, αναβάσεις σε απόκρημνους γκρεμούς, μεταπηδήσεις μεταξύ κτιρίων, και φυσικά, οδήγηση εναέριων μέσων. Αυτά, χωρίς πράσινη, μπλε ή κόκκινη οθόνη πίσω του, κασκαντέρ, σχοινιά ή τραυματισμοί (που υπήρξαν αρκετοί, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων), να τον κρατούν στο έδαφος.
Μπορεί ετούτη εδώ η αποστολή διά χειρός Christopher McQuarrie (συνεργάτης του ηθοποιού σε projects όπως τα «Edge Of Tomorrow» και «The MUMMY» αλλά και υπεύθυνος για τα γραφόμενα του ανεπανάληπτου «The Usual Suspects»), να καταγράφει χαμηλό ενδιαφέρον όντας η ποιο άνοστη του franchise, ουδείς όμως μπορεί να αμφισβητήσει τη δύναμη και την αληθοφάνεια που κρύβουν όλες μα όλες οι σεκάνς δράσης. Με σκηνικό το Παρίσι, το Λονδίνο, το Κασμίρ και τη Νορβηγία, παλιοί και νέοι χαρακτήρες συγκρούονται με χάρη, καθοδηγούμενοι από ένα μοντάζ διακριτικό αλλά ουσιαστικό, υπενθυμίζοντας στο θεατή καρέ-καρέ, το λόγο ύπαρξης (όπως και το ύφος), των συγκεκριμένων ταινιών.
Και μπορεί σε στιγμές ο κ. Cruise να δείχνει πως παίρνει αυτή τη φορά τα πράγματα πιο σοβαρά από ότι πρέπει με ισχνές υποκριτικές αναλαμπές, ρίχνοντας μάλιστα ψυχοπονιάρικες (ερωτευμένες) ματιές στο φακό, γρήγορα και μόλις το πουλέν του Hans Zimmer, Lorne Balfe δώσει εντολή στην ορχήστρα του να ηχήσουν τα «τύμπανα του πολέμου» (ίσως αυτά σου θυμίσουν και λίγο Dark Knight), ο ρυθμός αγγίζει κόκκινο ανεξέλεγκτα.
Σε επίπεδο πλοκής, γίνεται εύκολα αντιληπτό το πόσο έχει μεταλλαχθεί από το 1960 ως προϊόν, όταν η ζυγαριά περισσότερο από ποτέ, τείνει προς τη μεριά της περιπέτειας και πολύ λιγότερο σε αυτήν της κατασκοπικής ίντριγκας. Άλλωστε, ο στόχος που έχει θέσει η παραγωγή για περισσότερα έσοδα, έχει εξανεμίσει κάθε στοιχείο που πρόδιδε σασπένς με παρεμβάσεις τύπου Brian De Palma (σκηνοθέτη της πρώτης ταινίας του 1996). Οι εμβόλιμες αντιπαραθέσεις με φίλους και εχθρούς, οι προδοσίες, ο ηρωικός τυχοδιωκτισμός, συνεχίζουν να δίνουν ισχυρό παρών, δύσκολα όμως θα μείνουν ως ανάμνηση μετά το πέρας του συγκεκριμένου, μακροσκελούς, ταξιδιού στο κόσμο των «Επικίνδυνων Αποστολών».
Είναι λόγος αυτός ικανός να σε αποτρέψει στο να μην επιχειρήσεις μια κινηματογραφική βόλτα; Σε καμία περίπτωση. Για τα χρήματα του, το «Mission: Impossible – Fallout», παραδίδει και με το παραπάνω ό,τι υπόσχεται. Για την ακρίβεια, όταν ο Ethan ρίχνει ξύλο το εννοεί, με τον ίδιο τρόπο που αποζητά να τον πιστέψεις όταν ματώνει. Και πίστεψέ μας, ματώνει αρκετά για να σε ψυχαγωγήσει όπως κανένας άλλος στις μέρες μας. Κρατάμε μόνο μία (πολύ σοβαρή) υποσημείωση: καλό θα ήταν, κάποια στιγμή, η ταινία-ες να σταματήσει-ουν να προβάλλεται-ονται ολόκληρη-ες κατά την παρουσίαση των trailer. Στην παρούσα, εκμηδένισε το στοιχείο της έκπληξης αφού πολλά από όσα παρακολουθήσαμε, είχαν προηγηθεί μέσα από τα αμέτρητα κλιπς που κυκλοφόρησαν στο ίντερνετ, μήνες πριν. Not Good…
3.5/5
